2 Kronieke 33:1-20

Manasse was twaalf jaar oud toe hy koning geword het, en hy het vyf en vyftig jaar in Jerusalem geregeer. Maar het gedoen wat verkeerd was in die oë van die HERE, soos die gruwels van die nasies wat die HERE voor die kinders van Israel verdryf het. Want hy het weer die hoogtes gebou wat sy vader Hiskía afgebreek het, en hy het altare vir die Baäls opgerig en boompies gemaak en die hele leër van die hemel aanbid en hulle gedien. Hy het ook altare gebou in die huis van die HERE waarvan die HERE gesê het: In Jerusalem sal my Naam vir ewig wees. En hy het altare gebou vir die hele leër van die hemel in die twee voorhowe van die huis van die HERE. En hy het sy kinders deur die vuur laat deurgaan in die dal van die seun van Hinnom; ook het hy tye gehou en towerye gebruik en towery gebruik en met 'n bekende gees en met towenaars omgegaan; hy het baie kwaad gedoen in die oë van die HERE, om Hom te terg. En hy het 'n gesnede beeld, die afgod wat hy gemaak het, in die huis van God gestel waarvan God aan Dawid en sy seun Salomo gesê het: In hierdie huis en in Jerusalem wat Ek uitverkies het voor al die stamme van Israel, Ek sal my Naam vestig vir ewig: En Ek sal die voet van Israel nie meer verwyder uit die land wat Ek vir julle vaders bestem het nie; sodat hulle oppas om alles te doen wat Ek hulle beveel het, volgens die hele wet en die insettinge en die verordeninge deur die hand van Moses. En Manasse het Juda en die inwoners van Jerusalem laat dwaal en erger doen as die nasies wat die HERE voor die kinders van Israel verdelg het. En die HERE het met Manasse en sy volk gespreek, maar hulle het nie geluister nie. Daarom het die HERE die leërowerstes van die koning van Assirië oor hulle gebring, wat Manasse tussen die dorings ingeneem en hom met kettings gebind en hom na Babel gebring het. En toe hy in benoudheid was, het hy die HERE sy God gesmeek en hom baie verneder voor die God van sy vaders, En hy het tot hom gebid, en hy het hom gesmeek en sy smeking gehoor en hom na Jerusalem teruggebring in sy koninkryk. Toe het Manasse geweet dat die HERE God is. En hierna het hy 'n muur gebou buite die stad van Dawid, aan die westekant van Gihon, in die dal, tot by die ingang by die Vispoort, en hy het Ofel omsingel en dit op 'n baie groot hoogte verhef, en krygshoofde in al die omheinde stede van Juda. En hy het die vreemde gode en die afgod weggeneem uit die huis van die HERE en al die altare wat hy gebou het op die berg van die huis van die HERE en in Jerusalem, en hulle uit die stad gewerp. En hy het die altaar van die HERE herstel en daarop dankoffers en dankoffers gebring en Juda bevel gegee om die HERE, die God van Israel, te dien. Maar die volk het nog steeds op die hoogtes geoffer, maar aan die HERE hulle God alleen. En die verdere geskiedenis van Manasse en sy gebed tot sy God en die woorde van die sieners wat met hom gespreek het in die Naam van die HERE, die God van Israel, kyk, dit is beskrywe in die boek van die konings van Israel en ook sy gebed en hoe God tot hom verhoor is, en al sy sonde en sy oortreding en die plekke waarin hy hoogtes gebou het en heilige boomstamme en gesnede beelde opgerig het voordat hy verneder is; kyk, dit is geskrywe onder die uitsprake van die sieners. En Manasse het ontslaap met sy vaders, en hulle het hom in sy huis begrawe, en sy seun Amon het in sy plek geregeer.