1 Korintiërs 8:1-13

Nou as ontroerende dinge wat aan afgode gebied word, weet ons dat ons almal kennis het. Kennis blaas op, maar naasteliefde stig. En as iemand meen dat hy iets weet, weet hy nog niks soos hy behoort te weet nie. Maar as iemand God liefhet, dit is van hom bekend. Wat dan die eet van die offergawes aan die afgode betref, weet ons dat 'n afgod niks in die wêreld is nie, en dat daar geen ander God is nie, behalwe een. Want al is daar ook wat gode genoem word, hetsy in die hemel of op die aarde, (soos daar baie gode is en baie here) Maar vir ons is daar maar een God, die Vader, uit wie alles is, en ons in Hom; en een Here Jesus Christus, deur wie alle dinge is, en ons deur Hom. Maar daar is nie by elke mens daardie kennis nie; en hulle gewete wat swak is, is besoedel. Maar vleis beveel ons nie by God aan nie, want as ons eet, is ons ook nie beter nie; ook nie, as ons nie eet nie, is ons die slegter. Maar pas op dat hierdie vryheid van julle nie hoegenaamd 'n struikelblok word vir die wat swak is nie. Want as iemand jou wat kennis het, sien aan tafel in die tempel van die afgod, sal die gewete van die swakke nie aangemoedig word om te eet wat aan die afgode geoffer word nie; En deur jou kennis sal die swak broeder omkom vir wie Christus gesterf het? Maar as julle so teen die broeders sondig en hulle swak gewete verwond, sondig julle teen Christus. Daarom, as vleis my broer laat struikel, sal ek geen vleis eet terwyl die wêreld staan nie, sodat ek my broer nie laat struikel nie.