Josua 14:6-13

Die nageslag van Juda het Josua in Gilgal genader, en Kaleb, seun van Jefunne, van die familie van Kenas, het vir hom gesê: “Jy self is bewus van die woorde wat die HERE vir Moses, die man van God, gesê het oor my en oor jou in Kades-Barnea. Ek was veertig jaar oud toe Moses, die dienskneg van die HERE, my uit Kades-Barnea gestuur het om die land te verken, en ek het aan hom verslag gedoen volgens my oortuiging. My volksgenote wat saam met my opgetrek het, het egter die harte van die volk ineen laat krimp, maar ek het die HERE my God met volharding gevolg. Moses het daardie dag 'n eed afgelê, ‘Die grond waarop jou voet getrap het, aan jou sal dit as erfenis behoort, en aan jou nageslag vir altyd, omdat jy die HERE my God met volharding gevolg het.’ “En nou, kyk, die HERE het my laat leef, soos Hy gesê het, nou reeds vyf-en-veertig jaar nadat die HERE hierdie woorde vir Moses gesê het toe Israel nog in die woestyn rondgetrek het. En nou, kyk, ek is vandag vyf-en-tagtig jaar oud. Ek is vandag nog so sterk soos op die dag toe Moses my uitgestuur het. Soos my krag toe was, so is my krag nou nog om vir oorlog uit te trek en terug te keer. Gee dan nou hierdie berggebied vir my, soos die HERE daardie dag gesê het. Jy het immers self op daardie dag gehoor dat die Enakiete daar is met groot versterkte stede. Miskien is die HERE met my, dan sal ek hulle verdryf, soos die HERE gesê het.” Josua het hom geseën en Hebron aan Kaleb, seun van Jefunne, gegee as erfdeel.