Psalms 83:1-18

'n Lied. 'n Psalm. Van Asaf. O God, U moenie stilbly nie, U moenie maak of U niks hoor nie, U moet iets doen. Want luister, u vyande raas, die volke wat nie vir U wil dien nie, dink hulle kan doen wat hulle wil. Hulle maak slim planne teen u volk, hulle praat oor wat hulle wil doen teen die mense vir wie U beskerm. Hulle sê: “Kom ons maak hulle almal dood sodat hulle nie meer 'n volk is nie en sodat niemand die naam Israel sal onthou nie.” Ja, hulle besluit almal saam oor hulle planne, hulle maak 'n ooreenkoms, en die planne wat hulle maak, is teen U. Die vyande is die Edomiete, die Ismaeliete, die mense van Moab en die Hagreërs, die mense van Gebal en Ammon en Amalek, die Filistyne saam met die mense wat in Tirus woon. Die mense van Assirië is ook saam met hulle, hulle help die kinders van Lot en maak hulle sterk. Sela U moet met hulle doen soos U met die Midianiete gedoen het, soos met Sisera, soos met Jabin by die Kison-rivier. Hulle het gesterf by En-Dor, hulle lyke het op die grond gelê en vrot. U moet met hulle leiers doen soos U gedoen het met Oreb en Seëb. U moet al hulle leiers laat sterf soos Sebag en Salmunna. Hulle is die mense wat gesê het: “Kom ons vat die land van God vir onsself.” My God, U moet ons vyande soos tolbosse maak, soos kaf wat wegwaai voor die wind. U moet hulle volg en jaag met u stormwind soos vuur 'n bos laat brand, en soos 'n vuur berge aan die brand steek. U moet hulle skrikmaak met 'n wind wat alles wegwaai. U moet hulle laat besef dat hulle sal verloor, sodat hulle sal weet wie U is. U moet hulle laat besef dat hulle nie kan wen nie, hulle moenie ophou skrik nie, dit moet so sleg gaan met hulle dat hulle sterf.