Seònd Matìe 10
10
1E clamàds dònge ju dòdis discèpui siei, ur dè podestàd sòre duçh ju spìrits mal monds, parchè ju sçhazzàssin vie, e parchè medeàssin duçh ju languòrs, e dùtis lis infermitàds.
2Ju noms po dai dòdis Apuèstui e’ son chesçh: Lu prim Simòn, che si clàme Pièri, e Drèe so fràdi,
3Jàcum di Zebedèo, e Zuan so fràdi, Filipp, e Bòrtul, Tomàs, e Matìe publicàn, Jàcum di Alfèo, e Tadèo,
4Simòn Cananèo, e Jùde Iscariòtt, che lu à ànçhe tradìd.
5Chesçh dòdis al mandà Jèsu, ordenànd a lor, e disìnd: No larês tra ju gentìi, e no entrarês tes citàds dai Samaritàns:
6Ma làit pitòst da lis piòris pierdùdis de’ çhàse d’ Israèl.
7E land, predichàit, disìnd: Che lu règno dal cîl l’ è vicìn.
8Medeàit ju malàds, risussitàit ju muarts, smondeàit ju levrôs, sçhazzàit ju demònis: o’ vês ricevùd di band, dàit di band.
9No stàit a tignì ne àur, ne arìnt, ne bêz tes vuèstris cintùris:
10No bisàçhis par viàzz, ne doi vistìds, ne supièi, ne bastòn: parcechè lu operàri al merète lu so sostentamènt.
11In cualùncue citàd po, o çhastièll, ch’ o’ entrarês, informàisi cùi, cu in chê al sèvi degn: e alì fermàisi finchè larês vie.
12Tal entrà po in çhàse, saludàile, disìnd: Sèvi le pâs a chèste çhàse.
13E se chê çhàse sarà dègne, e’ vegnarà le vuèstre pâs sòre di jê: se po no sarà dègne, le vuèstre pâs tornarà a vo’ àltris.
14E se cualchidùn no us acolzarà, e nol scoltarà ju vuèstris discòrs: saltànd fûr di chê çhàse, o di chê citàd, spacàit lu polvìn dai vuèstris pids.
15In veretàd us dis: Sarà màncul çhastijàde il dì dal judìzi Sòdome, e Gomòre, cu chê citàd.
16Eco jo us màndi còme piòris in mièzz ai lôvs. Jèssit dònçhe prudènts còme ju serpìnts, e sìmpliç còme lis colòmbis.
17Vuardàisi po dai ùmign. Parcechè us faràn comparè tes lor adunànzis, e us bastonaràn tes lor sinagòghis:
18E us menaràn devànt ju presidènts, e ju rès par càuse me, e par fà testemoneànze cuìntri di lor, e des naziòns.
19Cuànche po sarês tes lor mans, no stàit a pensà cemûd, o cè, ch’ o’ vês di fevelà: parcechè in chell pont us sarà dàd cè, ch’ o’ varês di dì.
20Parcechè no sês vo’ àltris, ch’ o’ fevelàis, ma lu Spìrit dal Pàri vuèstri, ch’ al fevèle in vo’ àltris.
21Lu fràdi po al darà lu fràdi a le muart, lu pàri ’l fi: e saltaràn sù ju fîs cuìntri ju genitôrs, e ur daràn le muart:
22E sarês odiàds da ducuànçh par càuse dal gno nom: ma cùi, ch’ al sarà perseverànt sin a le fin, chell al sarà salv.
23Cuand che us perseguitaràn in chèste citàd, fujìd in t’ un’ àltre. In veretàd us dis, no varês finìd di là pes citàds d’ Israèl, prim ch’ al vègni lu Fi dal om.
24No l’ è scuelàr sòre ’l mèstri, nè servitòr sòre ’l so paròn.
25Al è avònde pal scuelàr, ch’ al sèvi còme lu so mèstri: e lu servitòr, còme lu so paròn. Se àn clamàd paròn di çhàse Belzebù: cetànt plùi ju siei famèjs?
26No stàit dònçhe a temèju. Parcechè no l’ è nùje di cuvièrt, che no ’l vèvi di jèssi pandùd: e nùje di scuindùd, che nol si vèvi di savè.
27Chell, che jo us dis a scùr, disèlu di plen dì: e prediçhàit sui cops chell, ch’ us è stad ditt in t’ ùne orèle.
28E no stàit a temè chèi, cu màzzin lu cuarp, ma no puèdin mazzà l’ ànime: ma temèt pitòst chell, ch’ al pò mandà tal infièr e le ànime e lu cuarp.
29No ìsal ver, che dôs pàssaris si vèndin par un cuatrìn: e ùne di chês no çhadarà in tière sènze lu vuèstri Pàri?
30Ju vuèstris çhavèj dal çhav po son duçh contàds.
31No stàit dònçhe a temè: vo’ àltris sês mijòr di un mòntis di pàssaris.
32Ognùn dònçhe, ch’ al mi ricognossarà denànt dai ùmign, ànçhe jo lu ricognossarài denànt dal Pàri gno, ch’ al è in cîl:
33Chell po, cu mi dinejarà devànt dai ùmign, ànçhe jo lu dinejarài devànt miò Pàri, ch’ al è in cîl.
34No stàit a cròdi, ch’ o’ sèi vignùd a mèti pâs sòre le tière: no soi vignùd a mèti pâs, ma uère.
35Parcechè soi vignùd a separà lu fi dal pàri, e le fìje da so màri, e le brût da so madòne:
36E nemîs dal om ju siei di çhàse.
37Cùi, cu àme lu pàri o le màri plùi di me, no l’ è degn di me: e cùi, cu àme lu fi o le fìje plùi di me, no l’ è degn di me.
38E cùi, cu no pìje sù le so crôs, e nol mi ven daûr, no l’ è degn di me.
39Cùi, cu ten cont de’ so vìte, le pierdarà: e cùi, cu varà pierdùde le so vìte par amor gno, le çhatarà.
40Cùi, cu acòlz vo’ àltris, acòlz me: e cùi, cu acòlz me, acòlz chell, che mi à mandàd.
41Cùi, cu ricèv un profète in nom di profète, al varà le mercède dal profète: e cùi, cu ricèv un just in nom di just, al varà le mercède dal just.
42E cualùncue varà dàd di bèvi ùne sòle tàzze di àghe frèsçhe a un dai plùi pìzzui di chesçh solamèntri in nom di discèpul: us dis in veretàd, nol pierdarà le so mercède.
First published in London in 1860.