Rodzaju 6
6
Upadek moralny ludzkości
1A gdy człowiek zaczął rozmnażać się na obliczu ziemi, a rodziły im się córki, 2ujrzeli synowie Boży,#6:2 synowie Boży, בְנֵי־הָאֱלֹהִים, Rdz 6:2, 4; Jb 1:6; 2:1; 38:7. Uważa się, że są to: (1) aniołowie (por. tłum. Jb 38:7 w G; zob. Mk 12:25; 2P 2:4-5; Jd 5-6 ); (2) potomkowie Seta wchodzący w związki z córkami Kaina; (3) zepsuci ludzie pokroju Lamecha uważający się za synów Bożych, a może opętani, Rdz 6:2L. że córki ludzkie są piękne.#6:2 piękne, טֹבֹת. I wzięli sobie za żony te spośród tych wszystkich, które [sobie] wybrali.
3I powiedział JHWH: Nie będzie zmagał się#6:3 zmagał się, יָדוֹן (jadon): wg G: przebywał, οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις. Być może w tym przypadku pojęcie to łączy się z ak. chronić (?). Wówczas oznaczałoby to, że Duch Boży chronił człowieka, Rdz 6:3L. mój duch w człowieku na wieki, bo też jest on ciałem, będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat.#6:3 Może ozn. skrócony czas życia człowieka albo okres od ogłoszenia tej decyzji do potopu.
4Nefilim#6:4 Nefilim, נְפִילִים (nefilim): tj. (1) olbrzymi (na podstawie wniosku z Lb 13:33); (2) [ludzie] upadli; (3) w G: giganci, γίγαντες. byli w tych dniach na ziemi – a także po tym, jak synowie Boży przychodzili do córek ludzkich i zradzali sobie#6:4 Zradzanie przypisane mężczyznom, por. np. Rdz 16:1, 15; 17:19, 21; 21:2-3, 9; 22:23; 24:24, 47; 25:2. [z nich] oni [potomków] – mocarze,#Lb 13:33#6:4 mocarze, Rdz 6:4L. którzy byli od wieków, sławni mężczyźni.
5I widział JHWH, że wielka jest niegodziwość człowieka na ziemi i że każdy wytwór#Rdz 8:21; 1Krn 28:9; 29:18#6:5 wytwór, יֵצָר (jetser), por. Rdz 8:21; 1Krn 28:9; 29:18; termin literatury rabinicznej, Rdz 6:5L. myśli jego serca jest tylko zły – cały dzień. 6I żałował JHWH, że uczynił człowieka na ziemi i bolał nad tym w swoim sercu. 7I powiedział JHWH: Zetrę człowieka, którego stworzyłem, z powierzchni ziemi – od człowieka po bydło, po płazy i po ptactwo niebios, ponieważ żałuję, że ich uczyniłem.
8Ale Noe znalazł łaskę#Rdz 32:5; 39:4; Pwt 24:1; 1Sm 25:8; Prz 3:4; Rt 2:10; Mt 24:37; Łk 17:26; 1P 3:20#6:8 łaskę, חֵן (chen). w oczach JHWH.
Noe i arka
9Oto pokolenia Noego:
Noe był człowiekiem sprawiedliwym, nieskazitelny#Rdz 17:1; 24:40; Pwt 18:13; Joz 24:14; Jb 12:4; Ps 18:24, 26; 37:18; 101:2, 6; Prz 2:21; 11:5; 28:10 był wśród swojego pokolenia. Noe chodził#6:9 Noe chodził z Bogiem, אֶת־הָאֱלֹהִים הִתְהַלֶּךְ־נֹחַ: pod. Henoch, Rdz 5:22, 24, por. 1Sm 25:15. z Bogiem. 10I zrodził Noe trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.
11A ziemia była skażona#6:11 Lub: zepsuta, zniszczona, שָׁחַת. przed obliczem Boga i była ziemia pełna gwałtu.#6:11 gwałt, חָמָס (chamas), zob. Rdz 16:5; 49:5; Pwt 19:16; Sdz 9:24; Jr 13:22; Am 3:10. 12Gdy Bóg spojrzał na ziemię, oto była skażona, ponieważ wszelkie ciało skaziło swoją drogę na ziemi.
13I powiedział Bóg do Noego: Nadszedł u Mnie#6:13 Tj. przede Mną. kres wszelkiego ciała, gdyż ziemia napełniła się gwałtem przed ich [własnym] obliczem; dlatego oto Ja skażę#6:13 skażę, שׁחת (szachat), nawiązuje do Rdz 6:13; lub: zniszczę, por. Rdz 6:17. ich wraz z ziemią. 14Sporządź sobie arkę z drewna gofer,#6:14 gofer, גֹּפֶר, hl, drewno żywiczne (?); wg G: skrzynię z drzewa czterokątnego, κιβωτὸν ἐκ ξύλων τετραγώνων. Obecnie uważa się, że chodzi o drewno cyprysowe (Rdz 6:14L). sporządź arkę z gniazdami,#6:14 gniazdami, קִנִּים (qinnim), pod. G, νοσσιὰς ποιήσεις; [zrób arkę] trzciną, קָנִים (qanim), tj. uszczelnij ją trzciną (Rdz 6:14L). a od wewnątrz i na zewnątrz pokryj [ją] smołą.#6:14 smołą, כֹּפֶר (kofer) hl. 15Zrobisz ją zaś tak: Trzysta łokci [ma mieć] długość arki, pięćdziesiąt łokci jej szerokość i trzydzieści łokci jej wysokość.#6:15 Tj. 140 m x 23 m x 14 m, a zatem wyporność ok. 39.000 ton, 39.644 m3 i ok. 8.891 m2 pokładu. 16Zrobisz w arce okno#6:16 okno, צֹהַר (tsohar), lub: otwierany dach. i zakończysz je na łokieć#6:16 Tj. 45 cm. od góry, i umieścisz wejście do arki z jej boku; sporządź w niej [pokłady] dolne, drugie oraz trzecie. 17A Ja, oto Ja sprowadzę potop,#6:17 Rdz 6:17L. wody na ziemię, aby zniszczyć pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia#6:17 duch życia: רוּחַ חַיִּים por. z נֶפֶשׁ הַיָּה i נִשְׁמַת חַיִּים. – wszystko, co jest na ziemi, wymrze.#6:17 Lub: ustanie. 18Ale z tobą ustanowię#6:18 Lub: potwierdzę, Rdz 6:18L. moje przymierze#6:18 Pierwsza wzmianka o przymierzu, בְּרִית (berit). Wymieniane przymierza: z Edenu (Rdz 1:28-30; 2:16-17), z Adamem (Rdz 3:14-19), z Noem (Rdz 8:20-9:27), z Abrahamem (Rdz 12:1-3; 13:14-17; 15:1-8, 18; 17:1-8, 19; 48:4), z Mojżeszem (Wj 19:5; 20:1-31:18), kananejskie (Pwt 30:1-9), z Dawidem (2Sm 7:5-19), z Salomonem (2Sm 7:12-15; 1Krl 8:4-5; 2Krn 7:11-22; por. Jr 22:30); Nowe Przymierze (Jr 31:31-34; Ez 36:35-37; Łk 22:20; 1Kor 11:25). Wielość przymierzy nie musi przeczyć jedności przymierza; może chodzić o jedno przymierze powtarzane ze względu na śmiertelność człowieka i rozbudowywane w miarę rozwoju planu zbawienia, zob. Ps 105:7-11. Wieczność przymierza oznacza raczej jego bezterminowość. – i wejdziesz do arki ty i twoi synowie, i twoja żona, i żony twoich synów z tobą.
19A ze wszystkiego, co żywe, z wszelkiego ciała, dwoje ze wszystkiego wprowadzisz do arki, aby wraz z tobą zachować [to] przy życiu, będą to samiec i samica. 20Z ptactwa według jego rodzajów i z bydła według jego rodzajów, i z wszelkiego płazu ziemi według jego rodzajów – dwoje ze wszystkiego wejdą do ciebie, aby zostać przy życiu. 21A ty weź sobie [zapasy] z wszelkiej żywności, którą się jada, i zgromadź [ją] u siebie, i niech będzie dla ciebie oraz dla nich na pokarm.
22I uczynił Noe zgodnie ze wszystkim, co przykazał mu Bóg – tak uczynił.#Hbr 11:7; 2P 2:5
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Rodzaju 6: SNPD4
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej