Hosea 5
5
1Clywch hyn, offeiriaid,
Ac ymwrandewch, Dŷ Israel,
A chlustfeiniwch, Dŷ’r brenin,
Oblegid i chwi y mae’r farn;
Canys aethoch yn fagl ym Mispa,
Ac yn rhwyd daenedig ar Dabor,
2A gwnaeth gwrthryfelwyr lofruddiaeth yn ddwfn,
A minnau sydd gerydd arnynt oll.
3Mi adwaen Effraim,
Ac nid yw Israel guddiedig oddiwrthyf,
Canys yn awr puteiniaist, Effraim,
Ymhalogodd Israel.
4Ni ad eu harferion iddynt ddychwelyd at eu Duw,
Am fod ysbryd puteindra yn eu canol,
Ac nad adwaenant Iafe.
5A thystia godidowgrwydd Israel yn ei wyneb,
A llithra Israel ac Effraim yn eu hanwiredd,
Llithrodd Iwda hefyd gyda hwynt.
6Ânt gyda’u praidd a’u gwartheg i geisio Iafe,
Ond nis cânt; ciliodd ef oddiwrthynt.
7Buont anffyddlon i Iafe, canys dygasant blant dieithr;
Ŷs y Newyddloer hwynt bellach ynghyda’u rhandiroedd.
8Chwythwch utgorn yng Ngibea, corn yn Rama,
Bloeddiwch ym Methafen “Ar dy ol di Beniamin!”
9Bydd Effraim yn anghyfaneddle yn nydd cerydd;
Ymysg llwythau Israel hysbysais yr hyn sydd sicr.
10Y mae tywysogion Iwda fel symudwyr terfyn,
Tywalltaf arnynt fy llid fel dwfr.
11Gorthrymedig yw Effraim, maluriedig dan farn,
Canys mynnodd fyned ar ol defod.#5:11 LXX a Syr. gwagedd.
12Minnau sydd fel gwyfyn i Effraim,
Ac fel pydredd i Dŷ Iwda.
13Pan welodd Effraim ei glefyd,
A Iwda ei glwyf,
Aeth Effraim at Asyria,
Ac anfonodd at y brenin Iareb;
Eithr ni all ef iacháu monoch,
Ac nid ymedy’r clwyf oddiwrthych.
14Canys yr wyf fi fel llew i Effraim,
Ac fel llew ifanc i Dŷ Iwda;
Myfi, ïe myfi, a rwyga, ac af ymlaen,
Dygaf ymaith, ac ni bydd achubwr.
15Af, dychwelaf i’m lle,
Hyd oni chaffer hwynt yn euog, ac y’m ceisiont;
Yn eu cyfyngder dyfalchwiliant amdanaf.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Hosea 5: CUG
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
© Urdd y Graddedigion, Prifysgol Cymru 1945
© Guild of Graduates, University of Wales 1945