က​မၻာ​ဦး 2

2
1ထို​သို႔ ေကာင္း​ကင္​ေျမ​ႀကီး​ႏွင့္​တ​ကြ၊ ခပ္​သိမ္း​ေသာ​တန္​ဆာ​တို႔​သည္ ၿပီး​စီး​လ်က္​ရွိ​ၾက​၏။ 2သ​တၱ​မ​ေန႔​ရက္​ေရာက္​လၽွင္၊ ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ဖန္​ဆင္း​ေသာ​အ​မွု​ကို လက္​စ​သတ္​ေတာ္​မူ​ခဲ့​ၿပီး​သည္​ျဖစ္၍၊ ဖန္​ဆင္း​သ​မၽွ​ေသာ အ​မူ​အ​ရာ​တို႔​သည္ ၿပီး​စီး​ၿပီး​မွ၊ ထို​သ​တၱ​မ​ေန႔​၌ ၿငိမ္​ဝပ္​စြာ​ေန​ေတာ္​မူ​၏။ 3ထို​သ​တၱ​မ​ေန႔​ကို ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေကာင္း​ခ်ီး​ေပး၍ သန္႔​ရွင္း​ေစ​ေတာ္​မူ၏။ အ​ေၾကာင္း​မူ​ကား၊ ဖန္​ဆင္း​ျပဳ​ျပင္​ေတာ္​မူ​ေသာ အ​မွု​အ​ရာ​အ​လုံး​စုံ​တို႔​သည္ ၿပီး​စီး​ေသာ​ေၾကာင့္၊ ထို​ေန႔​ရက္၌ ၿငိမ္​ဝပ္​စြာ​ေန​ေတာ္​မူ၏။
ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္
4ဤ​အ​ေၾကာင္း​အ​ရာ​ကား၊ ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေကာင္း​ကင္​ႏွင့္​ေျမ​ႀကီး​ကို ဖန္​ဆင္း​ေတာ္​မူ​ေသာ​ေန႔၊ ဖန္​ဆင္း​ရာ​ကာ​လ၌ ေကာင္း​ကင္​ႏွင့္ ေျမ​ႀကီး​၏ မူ​လ​အ​တၳဳ​ပၸ​တၱိ​ေပ​တည္း။ 5ေျမ​၌ လယ္​ယာ​ပ်ိဳး​ပင္​မ​ေပါက္​မီ၊ လယ္​ယာ​၌​စ​ပါး​ပင္​မ​ႀကီး​ပြား​မီ၊ အ​ပင္​ရွိ​သ​မၽွ​တို႔​ကို ဖန္​ဆင္း​ေတာ္​မူ၏။ ထို​အ​ခါ ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေျမ​ေပၚ​၌ မိုး​ကို​ရြာ​ေစ​ေတာ္​မ​မူ​ေသး။ ေျမ၌​လုပ္​ေသာ​လူ​လည္း မ​ရွိ​ေသး​သည္​ျဖစ္​၍၊ 6ေျမ​မွ​အ​ခိုး​အ​ေငြ႕​ထြက္​သ​ျဖင့္ ေျမ​တစ္​ျပင္​လုံး​ကို စို​ေစ​ေလ​၏။
7ထို​ေနာက္၊ ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေျမ​မွုန္႔​ျဖင့္ လူ​ကို​ဖန္​ဆင္း​၍၊ သူ၏​ႏွာ​ေခါင္း​ထဲ​သို႔ ဇီ​ဝ​အ​သက္​ကို​မွုတ္​ေတာ္​မူ​လၽွင္၊ လူ​သည္ အ​သက္​ရွင္​ေသာ သ​တၱ​ဝါ​ျဖစ္​ေလ​၏။
8ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္​လည္း အ​ေရွ႕​မ်က္​ႏွာ၊ ဧ​ဒင္​အ​ရပ္​၌​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို စိုက္​ပ်ိဳး​ၿပီး​လၽွင္၊ ဖန္​ဆင္း​ေတာ္​မူ​ေသာ​လူ​ကို ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​၌ ေန​ရာ​ခ်​ေတာ္​မူ​၏။ 9ထို​ေျမ​ထဲ​က အ​ဆင္း​လွ၍၊ စား​ဖြယ္​ေကာင္း​ေသာ အ​ပင္​အ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​ကို ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္ ေပါက္​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​အ​လယ္၌ အ​သက္​ပင္​လည္း​ရွိ၏။ ေကာင္း​မ​ေကာင္း​ကို သိ​ကၽြမ္း​ရာ​အ​ပင္​လည္း​ရွိ​၏။
10ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို စို​ေစ​လို​ေသာ​ငွာ ျမစ္​တစ္​ျမစ္​သည္ ဧ​ဒင္​အ​ရပ္​ထဲ​က​စီး​ထြက္​သ​ျဖင့္၊ ဥ​ယ်ာဥ္​ျပင္​မွာ ေလး​ျဖာ​ကြဲ​၍ ျမစ္​မ​ေလး​သြယ္​ျဖစ္​ေလ​၏။ 11ပ​ထ​မ​ျမစ္​ကား ဖိ​ရွုန္​အ​မည္​ရွိ၏။ ထို​ျမစ္​သည္ ေရႊ​ရွိ​ေသာ ဟာ​ဝိ​လ​ျပည္​နား တစ္​ေလၽွာက္​လုံး​ကို စီး​သြား​ေလ၏။ 12ထို​ျပည္​မွ​ျဖစ္​ေသာ​ေရႊ​သည္ ေကာင္း​လွ​၏။ ဗ​ေဓ​လ​သစ္​ေစး​ႏွင့္ ရွ​ဟံ​ေက်ာက္​လည္း​ရွိ၏။ 13ဒု​တိ​ယ​ျမစ္​ကား ဂိ​ဟုန္​အ​မည္​ရွိ​၏။ ထို​ျမစ္​သည္ ကု​ရွ​ျပည္​နား​တစ္​ေလၽွာက္​လုံး​ကို စီး​သြား​ေလ​၏။ 14တ​တိ​ယ​ျမစ္​ကား ဟိ​ဒ​ေက​လ​အ​မည္​ရွိ၏။ ထို​ျမစ္​သည္ အာ​ရွု​ရိ​တိုင္း အ​ေရွ႕​သို႔​စီး​သြား​ေလ၏။ စ​တု​တၳ​ျမစ္​ကား ဥ​ဖ​ရတ္​အ​မည္​ရွိ​၏။
15ထို​အ​ခါ ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ လူ​ကို​ယူ၍ ဧ​ဒင္​ဥ​ယ်ာဥ္​ကို ျပဳ​စု​ေစာင့္​ေရွာက္​ေစ​ျခင္း​ငွာ ထား​ေတာ္​မူ​၏။ 16ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​က​လည္း၊ ေကာင္း​မ​ေကာင္း​ကို သိ​ကၽြမ္း​ရာ​အ​ပင္​မွ​တစ္​ပါး၊ ထို​ဥ​ယ်ာဥ္​၌ ရွိ​သ​မၽွ​ေသာ​အ​ပင္​တို႔​၏​အ​သီး​ကို သင္​သည္​စား​ရ​ေသာ​အ​ခြင့္​ရွိ၏။ 17ထို​အ​ပင္၏​အ​သီး​ကို​ကား မ​စား​ရ။ စား​ေသာ​ေန႔​တြင္ ဧ​ကန္​အ​မွန္​ေသ​ရ​မည္​ဟု လူ​ကို​ပ​ညတ္​ထား​ေတာ္​မူ​၏။
18ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​က​လည္း၊ ေယာက္်ား​သည္ တစ္​ေယာက္​တည္း​မ​ေန​ေကာင္း၊ သူ​ႏွင့္​ေတာ္​ေသာ အ​ေထာက္​အ​မ​ကို သူ႔​ဖို႔​ငါ​လုပ္​ဦး​မည္​ဟု အ​ႀကံ​ရွိ​ေတာ္​မူ​၏။ 19ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ ေျမ​တိ​ရ​စၧာန္​တို႔​ႏွင့္၊ မိုး​ေကာင္း​ကင္​ငွက္​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို ေျမ​ျဖင့္​ဖန္​ဆင္း​ေတာ္​မူ​ၿပီး​လၽွင္၊ လူ​သည္ အ​ဘယ္​သို႔​ေခၚ​ေဝၚ​သ​မုတ္​မည္​ကို​သိ​ျခင္း​ငွာ၊ လူ​ရွိ​ရာ​သို႔​ေဆာင္​ခဲ့​ေတာ္​မူ၏။ လူ​သည္​လည္း အ​သက္​ရွင္​ေသာ​သ​တၱ​ဝါ​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို ေခၚ​ေဝၚ​သ​မုတ္​သည္​အ​တိုင္း၊ နာ​မည္​အ​သီး​အ​သီး​ရွိ​ၾက​၏။ 20ထို​သို႔​လူ​သည္ သား​ယဥ္​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို​လည္း​ေကာင္း၊ မိုး​ေကာင္း​ကင္​ငွက္ အ​ေပါင္း​တို႔​ကို​လည္း​ေကာင္း၊ သား​ရဲ​အ​ေပါင္း​တို႔​ကို​လည္း​ေကာင္း၊ အ​မည္​ေပး၍​မွည့္​ေလ၏။ သို႔​ေသာ္​လည္း လူ​ႏွင့္​ေတာ္​ေသာ​အ​ေထာက္​အ​မ မ​ေပၚ​မ​ရွိ​ေသး။
21ထို​အ​ခါ ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ လူ​ကို​ႀကီး​ေသာ​အိပ္​ျခင္း​ျဖင့္ အိပ္​ေစ​ေတာ္​မူ​၍၊ လူ​သည္ အိပ္​ေပ်ာ္​စဥ္၊ နံ​ရိုး​တစ္​ေခ်ာင္း​ကို ဘု​ရား​သ​ခင္​ထုတ္​ၿပီး​လၽွင္၊ ထို​အ​ရိုး​အ​စား​အ​သား​ကို ေစ့​စပ္​ေစ​ေတာ္​မူ​၏။ 22ထာ​ဝ​ရ​အ​ရွင္​ဘု​ရား​သ​ခင္​သည္ လူ​ထဲ​က​ထုတ္​ေသာ​နံ​ရိုး​ျဖင့္ လူ​မိန္း​မ​ကို​ဖန္​ဆင္း၍ လူ​ရွိ​ရာ​သို႔​ေဆာင္​ခဲ့​ေတာ္​မူ​၏။ 23လူ​က​လည္း၊ ယ​ခု ဤ​သူ​သည္ ငါ့​အ​ရိုး​ထဲ​က​အ​ရိုး၊ ငါ့​အ​သား​ထဲ​က​အ​သား​ျဖစ္​၏။ လူ​ထဲ​က​ထုတ္​ေသာ​ေၾကာင့္ သူ႔​ကို​လူ​မိန္း​မ​ဟု ေခၚ​ေဝၚ​အပ္​သည္​ဟု ဆို​ေလ​၏။ 24ထို​အ​ေၾကာင္း​ေၾကာင့္ ေယာက္်ား​သည္ ကိုယ္​မိ​ဘ​ကို​စြန္႔၍၊ ကိုယ္​ခင္​ပြန္း၌​မွီ​ဝဲ​သ​ျဖင့္၊ ထို​သူ​တို႔​သည္ တစ္​သား​တစ္​ကိုယ္​တည္း ျဖစ္​ရ​လိမ့္​မည္။ 25ထို​သူ​လင္​မ​ယား​ႏွစ္​ဦး​တို႔​သည္ အ​ဝတ္​မ​ဝတ္​ဘဲ​ေန၍၊ ရွက္​ေၾကာက္​ျခင္း​ႏွင့္​ကင္း​လြတ္​ၾက၏။

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

က​မၻာ​ဦး 2: JBZV

Ìsàmì-sí

Pín

Daako

None

Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀