Seònd Matìe 6
6
1Badàit di no fa lis vuèstris buìnis òparis a la presìnze dai ùmign, parchè chesçh us viòdin: altrimèntri no varês lu prèmi dal Pàri vuèstri, ch’ al è in cîl.
2Cuand adònçhe tu farâs le limuèsine, no stà a sunà le trombète devànt di te, còme cu fàsin ju ipòcritis tes sinagòghis, e pes contràdis, par jèssi onoràds dai ùmign: in veretàd us dis, e’ àn zà vùde le lor mercède.
3Ma cuand che tu fàsis le limuèsine, che no sèpi le to man zànche cè, cu fâs le to drète:
4Dimudchè le to limuèsine e’ sèvi fàte in scuindòn, e lu to Pàri, ch’ al viòd lis çhòssis scuindùdis, al ti compensarà.
5E cuand che prejàis, no sarês còme ju ipòcritis, che àmin di stà a prejà tes sinagòghis e pai çhantòns des plàzzis, par jèssi viodùds dai ùmign: in veretàd us dis, e’ àn zà vùde le lor mercède.
6Ma tu, cuânche tu âs di prejà, èntre te’ to çhàmare, e sieràde le puàrte, prèje to Pàri in scuindòn: e lu Pàri to, cu viòd ju secrèts, al ti compensarà.
7Prejànd adònçhe, no stàit a dì sù tàntis peràulis, còme ju pagàns. E’ cròdin infàtt di jèssi esaudìds par il lor tant dì sù.
8No stàit dònçhe a somejàur. Parcechè lu Pàri vuèstri al sà cè, che us ocòr, prìme che i al domandàis.
9O’ prejarês dònçhe cussì: Pàri nèstri, che tu sês in cîl: sèvi santificàd lu to nom:
10Vègni lu to règno. Sèvi fàte le to volontàd, còme in cîl, cussì in tière:
11Dànus uè lu nèstri pan soresostanzeôs:
12E rimètinus ju nèstris dèbits, come nô ju rimetìn ai nèstris debitòrs.
13E no sta a lassànus çhadè in tentaziòn. Ma lìberimus dal mal. Cussì sèi.
14Parcechè se o’ perdonarês ai ùmign ju lor peçhàds: lu Pàri celèst al perdonarà ànçhe a vo’ àltris lis vuèstris mançhànzis.
15Se po no perdonarês ai ùmign: n’ ànçhe lu Pàri vuèstri no us perdonarà ju vuèstris peçhàds.
16Cuand po che zunàis, no stàit a fa ju malincònics còme ju ipòcritis, che si sfigùrin le mùse par fa cròdi ai ùmign, che zùnin. In veretàd us dis, e’ àn zà vùde le lor mercède.
17Tu po, cuand che tu zùnis, ònziti lu çhav, e làviti le muse,
18Par no dà a diviòdi ai ùmign che tu fâs lu dizùn, ma al Pàri to, ch’ al è in lûg scuindùd: e lu Pàri to, ch’ al viòd in scuindòn, al ti compensarà.
19No stàit a ingrumàssi tesàurs sòre le tière: dulà che lu rùzin, e le tàrme distrùzin: e dulà che ju làris dissotèrin, e ròbin.
20Ma ingrumàisi tesàurs in cîl, dulà che ne rùzin, ne tàrme distrùzin, e dulà che ju làris ne sgiàvin, ne ròbin.
21Parcechè dulà cu è lu to tesàur, alì l’ è ànçhe lu to cûr.
22Lum dal to cuarp l’ è lu vòli to. Se lu to vòli al sarà sìmpliz: dutt lu to cuarp al sarà lusìnt.
23Ma se lu to vòli al sarà difietôs: dutt lu to cuarp al sarà scurìd. Se dònçhe le lûs, cu è in te, devènte scuretàd: lis tènebris istèssis ce saràno?
24Nissùn pò servì a doi paròns: parcechè o al odiarà un di lor, e al vorà ben a chell àltri: opùr al sostegnarà un, e al sprezzarà chell àltri. No podês servì a Dio, e a lis riçhèzzis.
25Par chest us dis, no stàit a çhòlisi fastìdi ne dal cun ce mantignì le vuèstre vìte, ne dal cun ce cuvièrzi lu vuèstri cuarp. Le vìte no vàlie fuàrs plùi dal alimènt, e lu cuarp plùi dal vistìd?
26Çhalàit j’ ucièj dal àjar, che no semènin, ne racuèjin, ne ingrùmin sul granàr: e lu vuèstri Pàri celèst ju pàss. No sèso vo’ àltris di plùi di lor ùne vòre?
27Ma cùi di vo’ àltris, par tant ch’ al pensi, puèdial azònzi a le so statùre un brazz?
28E dal vistìd parcè si çhòliso fastìdi? Çhalàit còme che crèssin ju zîs dal çhamp: e pur no lavòrin, e no fìlin.
29Jo po us dis, che nànçhe Salomòn in dùte le so glòrie, no l’ è vistùd còme un di chèi zîs.
30Se dònçhe Dio al vièst ùne jèrbe dal çhamp, che uè e’ jè, e doman e’ jè butàde sul fûg: ce tant plùi vo’ àltris, int di pòçhe fède?
31No stàit dònçhe a discervelìssi, e a dì: Ce mangiarìno, ce bevarìno, o cun ce si viestirìno?
32Parcechè chesçh son ju pinsìrs dai pagàns. Ore lu vuèstri Pàri al sa, che us ocòrin dùtis chèstis çhòssis.
33Cerçhàit dònçhe prim di dutt lu règno di Dio e le so justìzie: e dutt lu rest us sarà dàd di priònte.
34No stàit a jèssi afanôs pal domàn. Parcechè lu domàn al puartarà lu pinsìr par se stess: Ogni zornàde à avònde dal so mal.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Seònd Matìe 6: FUR1860
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
First published in London in 1860.
