Sant Matiéu 4
4
CHAPITRE QUATREN
June e tentacioun de Noste-Segne. — S'envai à Cafarnaoun: voucacioun di quatre pescadou Pèire, Andriéu, Jaque e Jan. — Predicacioun en Galilèio.
1Alor Jèsu fuguè mena dins lou desert pèr l'Esperit, sus l'estiganço que lou diable lou tentèsse.#4.1 E fuguèsse vincu: Fuguè tenta lou Crist, dis S. Agustin, pèr que lou crestian noun fuguèsse vincu pèr lou tentaire (Iu Psalm. 90); pèr que la vitóri dóu Crist nous dounèsse lou biais de vincre (In Psalm. 90). Pamens la tentacioun fuguè esteriouro e noun interiouro. (S. Gregòri, homil. 16.)
2Em'acò, aguènt juna quaranto jour e quarante niue#4.2 Acò's la counsacracioun dóu june caremau. éu finiguè pèr avé fam.
3E d'éu s'avançant#4.3 Souto uno formo sensiblo (Corn. Op. cit.) lou tentaire ié diguè: S'es tu lou Fiéu de Diéu, digo qu'aquéli pèiro devèngon de pan.
4Mai éu, ié respoundènt, diguè: Es escri: L'ome fai pas sa vido rèn qu'emé de pan, mai emé touto paraulo toumbant de la bouco de Diéu.
5Alor lou diable l'empourtè#4.5 En l'èr. Noun fau s'estouna, dis S. Gregòri, que lou Crist doune au diable aquéu poudè, éu que se leissara clavela sus la crous pèr li menistre dóu diable. (Op. et loc. cit.) dins la santo ciéuta e lou quihè bèn sus lou daut dóu Tèmple.
6E ié diguè: S'es tu lou Fiéu de Diéu, mando-te davau, car es escri: A sis ange t'a recoumanda, e dins si man te tendran, cregnènço que t'arteies contro la pèiro.#4.6 Lou diable desviro lou sèns de la Santo Escrituro: «es un marrit interpretaire,» dis S. Jirome (Op. imperf.) Fau s'avisa d'éu emai dis ereti que, dins si biblo, intreprèton coume éu d'à rebous.
7Mai, diguè Jèsu, es tambèn escri: Noun tentaras lou Segnour toun Diéu.
8Tourna-mai l'empourtè, lou diable, sus uno mountagno auto que-noun sai; e ié faguè aluca tóuti li reiaume dóu mounde emé touto sa glòri,
9En ié disènt: Tout acò te lou baiarai, quouro toumbant pèr sòu m'auras adoura.
10Alor Jèsu: Vai-t'en, dis, o Satan! Es tambèn escri: Lou Segnour toun Diéu adouraras e rèn qu'éu serviras.
11Lou diable aqui lou leissè; e lis ange s'avancèron, em'acò lou servien.
12Or Jèsu aguènt ausi dire qu'avien mes Jan en presoun, se retirè dins la Galilèio.
13E quitant la vilo de Nazarèt, s'enanè abita Cafarnaoun, long de la mar, sus li counfigno de Zabuloun e de Néutali.
14Pèr que se coumpliguèsse aquesto dicho d'Isaìo lou proufèto:
15Terro de Zabuloun e terro de Néutali! raro de la mar de dela lou Jourdan! Galilèio di nacioun!
16Aquéu pople qu'èro asseta dins la sournuro a vist uno grando lumiero; e la lumiero s'es levado sus aquéli qu'èron asseta dins la regioun de l'oumbro de la mort.
17Parti d'aquéu tèms, Jèsu coumencè de predica e de dire: Fasès penitènci, qu'es proche lou reiaume celestiau.
18Adounc Jèsu, en caminant de-long de la mar de Galilèio, veguè dous fraire, Simoun que ié dison Pèire, em' Andriéu soun fraire, qu'escampavon si ret dins la mar, dóumaci èron pescadou.
19E ié venguè: Seguissès-me, que vous farai pescaire d'ome.
20Éli subran quitèron si ret e lou seguiguèron.
21E d'aqui se gandissènt, veguè mai dous fraire, Jaque de Zebediéu e Jan soun fraire qu'èron dins uno barco, emé Zebediéu soun paire, en trin de remenda si ret. Em'acò li sounè.
22Éli tant-lèu quitèron si ret emai soun paire e lou seguiguèron.
23E s'enanavo Jèsu pèr touto la Galilèio, ensignant dins li sinagogo, predicant l'evangèli dóu reiaume e garissènt tout malautun e touto infiermita au mitan dóu pople.
24Alor s'espandiguè sa renoumado dins touto la Sirìo, e ié presentèron tóuti li doulènt, qu'avien arrapa divèrsi malautié e marrit mau, lis endemounia, li luna, li paralisa; em'acò li gariguè.
25E i'anè après, uno moulounado de pople de la Galilèio, de la Decapòli, de Jerusalèn, emai de la Judèio e de la man dela dóu Jourdan.
Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:
Sant Matiéu 4: PROV
Ìsàmì-sí
Pín
Daako
Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
