Lúkasarguðspjall 19

Leita hins týnda og frelsa

1Jesús kom til Jeríkó og gekk gegnum borgina. 2En þar var maður er Sakkeus hét. Hann var yfirtollheimtumaður og auðugur. 3Langaði hann að sjá hver Jesús væri en tókst það ekki fyrir mannfjöldanum því að hann var lítill vexti. 4Hann hljóp þá á undan og klifraði upp í mórberjatré til að sjá Jesú, en leið hans lá þar hjá. 5Og er Jesús kom þar að leit hann upp og sagði við hann: „Sakkeus, flýt þér ofan, í dag ber mér að vera í húsi þínu.“

6Hann flýtti sér ofan og tók á móti honum glaður. 7Þeir er sáu þetta létu allir illa við og sögðu: „Hann þiggur boð hjá bersyndugum manni.“

8En Sakkeus sneri sér til Drottins og sagði við hann: „Drottinn, helming eigna minna gef ég fátækum og hafi ég haft nokkuð af nokkrum gef ég honum ferfalt aftur.“

9Jesús sagði þá við hann: „Í dag hefur hjálpræði hlotnast húsi þessu enda ert þú líka niðji Abrahams. 10Því að Mannssonurinn er kominn að leita að hinu týnda og frelsa það.“

Pundin

11Jesús sagði þeim sem höfðu hlýtt á hann aðra dæmisögu því að hann var í nánd við Jerúsalem og þeir ætluðu að Guðs ríki mundi þegar birtast. 12Hann sagði: „Maður nokkur tiginborinn fór í fjarlægt land til þess að taka við konungdómi og koma síðan aftur. 13Hann kallaði tíu þjóna sína, seldi þeim í hendur tíu pund og sagði við þá: Verslið með þetta þangað til ég kem. 14En landar hans hötuðu hann og gerðu sendimann á eftir honum til að segja: Við viljum ekki að þessi maður verði konungur yfir okkur.

15Nú kom hann aftur og hafði tekið konungdóm. Þá lét hann kalla fyrir sig þjóna þá er hann hafði selt féð í hendur til þess að vita hvað hver hefði grætt.

16Hinn fyrsti kom og sagði: Herra, pund þitt hefur ávaxtast um tíu pund. 17Konungur sagði við hann: Gott, þú góði þjónn, þú varst trúr í mjög litlu og því skaltu ráða fyrir tíu borgum. 18Annar kom og sagði: Pund þitt, herra, hefur gefið af sér fimm pund. 19Hann sagði eins við hann: Þú skalt og vera yfir fimm borgum. 20Enn kom einn og sagði: Herra, hér er pund þitt. Ég hef haft það geymt í dúki 21því að ég var hræddur við þig en þú ert maður strangur og tekur það út sem þú lagðir ekki inn og uppskerð það sem þú sáðir ekki. 22Konungur segir við hann: Illi þjónn, eftir orðum þínum dæmi ég þig. Þú vissir að ég er maður strangur, sem tek það út sem ég lagði ekki inn og uppsker það sem ég sáði ekki. 23Hvers vegna léstu þá ekki fé mitt í banka? Þá hefði ég fengið það með vöxtum er ég kom heim.

24Og konungur sagði við þá er hjá voru: Takið af honum pundið og fáið þeim sem hefur tíu pundin. 25En þeir sögðu við hann: Herra, hann hefur tíu pund. 26Konungur svaraði: Ég segi ykkur: Hverjum sem hefur mun gefið verða og frá þeim sem eigi hefur mun tekið verða jafnvel það sem hann hefur. 27En færið hingað þessa óvini mína, sem vildu ekki að ég yrði konungur yfir sér, og höggvið þá frammi fyrir mér.“

Jesú fagnað

28Þá er Jesús hafði þetta mælt hélt hann á undan áfram upp til Jerúsalem. 29Þegar hann nálgaðist Betfage og Betaníu við Olíufjallið, sem svo er nefnt, sendi hann tvo lærisveina sína 30og mælti: „Farið í þorpið hér fram undan. Þegar þið komið þangað munuð þið finna fola bundinn sem enginn hefur enn komið á bak. Leysið hann og komið með hann. 31Ef einhver spyr ykkur: Hvers vegna leysið þið hann? þá svarið svo: Drottinn#19.31 Eða: Eigandi hans. þarf hans við.“

32Þeir sem sendir voru fóru og fundu allt vera eins og Jesús hafði sagt þeim. 33Og er þeir leystu folann sögðu eigendur hans við þá: „Hvers vegna leysið þið folann?“

34Þeir svöruðu: „Drottinn þarf hans við,“ 35og fóru síðan með hann til Jesú. Þeir lögðu klæði sín á folann og settu Jesú á bak. 36En þar sem hann fór breiddu menn klæði sín á veginn.

37Þegar Jesús var að koma þar að, sem farið er ofan af Olíufjallinu, hóf allur flokkur lærisveina hans að lofa Guð fagnandi hárri raustu fyrir öll þau kraftaverk, er þeir höfðu séð, 38og segja: „Blessaður sé konungurinn sem kemur í nafni Drottins. Friður á himni og dýrð í hæstum hæðum!“

39Nokkrir farísear í mannfjöldanum sögðu við hann: „Meistari, hasta þú á lærisveina þína.“

40Hann svaraði: „Ég segi ykkur, ef þeir þegja munu steinarnir hrópa.“

Jesús grætur

41Og er Jesús kom nær og sá borgina grét hann yfir henni 42og sagði: „Ef þú hefðir aðeins vitað á þessum degi hvað til friðar heyrir! En nú er það hulið sjónum þínum. 43Því að þeir dagar munu koma yfir þig að óvinir þínir munu gera virki um þig, setjast um þig og þröngva þér á alla vegu. 44Þeir munu leggja þig að velli og börn þín sem í þér eru og ekki láta standa stein yfir steini í þér vegna þess að þú þekktir ekki þinn vitjunartíma.“

Hús mitt bænahús

45Þá gekk hann inn í helgidóminn og tók að reka út þá er voru að selja 46og mælti við þá: „Ritað er:

Hús mitt á að vera bænahús

en þér hafið gert það að ræningjabæli.“

47Daglega var hann að kenna í helgidóminum en æðstu prestarnir og fræðimennirnir, svo og fyrirmenn þjóðarinnar, leituðust við að ráða hann af dögum 48en fundu eigi hvað gera skyldi því að allt fólkið vildi ákaft hlýða á hann.

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

Lúkasarguðspjall 19: BIBLIAN07

Ìsàmì-sí

Pín

Daako