ကမ္ဘာဦးကျမ်း 2

2
1ဤသို့ဖြင့် ကောင်းကင်​၊ မြေကြီး​နှင့်တကွ ၎င်း​တို့​၌​ရှိ​သော​တန်ဆာ​အားလုံး​ပြီးစီး​လေ​၏​။ 2သတ္တမ​နေ့​၌ ဘုရားသခင်​လုပ်ဆောင်​သော​အမှု ပြီးဆုံး​လေ​၏​။ ထိုသို့ မိမိ​လုပ်ဆောင်​သော​အမှု​အလုံးစုံ​ပြီးဆုံး​၍ သတ္တမ​နေ့​၌ ငြိမ်ဝပ်​စွာ​နေ​တော်မူ​၏​။#ဟေဗြဲ 4:4၊ 4:10။ 3ထို​သတ္တမ​နေ့​ကို ဘုရားသခင်​သည် ကောင်းချီးပေး​၍ သန့်ရှင်း​စေ​တော်မူ​၏​။ အကြောင်းမူကား ထို​နေ့​၌ ဘုရားသခင်​သည် မိမိ​လုပ်ဆောင်​သော​ဖန်ဆင်း​ခြင်း​အမှု အလုံးစုံ​ပြီးဆုံး​၍ ငြိမ်ဝပ်​စွာ​နေ​တော်မူ​၏​။
ဧဒင်ဥယျာဉ်ထဲမှ လူယောက်ျားနှင့်လူမိန်းမ
4ကောင်းကင်​နှင့်​မြေကြီး​ကို ဖန်ဆင်း​တော်မူ​စဉ်​အခါက ၎င်း​တို့​၏​အတ္ထုပ္ပတ္တိ​ကား ဤသို့​ဖြစ်​၏​။ ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် ကောင်းကင်​နှင့်​မြေကြီး​ကို ဖန်ဆင်း​တော်မူ​ရာ​ကာလ​တွင် 5မြေကြီး​ပေါ်၌ မည်သည့်​တော​ချုံ​မျှ​မ​ရှိ​သေး​၊ မည်သည့်​တော​မြက်ပင်​မျှ​လည်း​မ​ပေါက်​သေး​။ အကြောင်းမူကား ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် မြေကြီး​ပေါ်၌ မိုး​ကို​ရွာ​စေ​တော်​မ​မူ​သေး​။ မြေ​ကို​ထွန်ယက်​လုပ်ကိုင်​သော​လူ​လည်း မ​ရှိ​သေး​ချေ​။ 6သို့သော် မြေကြီး​မှ​ရေခိုးရေငွေ့#2:6 သို့မဟုတ် “စမ်းရေ”။​ထွက်​၍ မြေ​တစ်ပြင်လုံး​ကို စိုစွတ်​စေ​၏​။ 7ထို့နောက် ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် မြေမှုန့်​ဖြင့် လူ​ကို​ပုံဖော်ဖန်ဆင်း​၍ သူ​၏​နှာခေါင်း​ထဲသို့ ဇီဝ​အသက်​ကို မှုတ်သွင်း​တော်မူ​ရာ လူ​သည် သက်ရှိသတ္တဝါ​ဖြစ်လာ​၏​။#၁ကော 15:45။
8ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် အရှေ့ဘက်​ရှိ​ဧဒင်​အရပ်​၌ ဥယျာဉ်​ကို​စိုက်ပျိုး​ပြီးလျှင် မိမိ​ပုံဖော်ဖန်ဆင်း​ထား​သော​လူ​ကို ထို​ဥယျာဉ်​၌ နေရာ​ချထား​တော်မူ​၏​။ 9ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် ရှုချင်စဖွယ်​ကောင်း​သော​၊ စားဖွယ်​ကောင်း​သော​အပင်​အမျိုးမျိုး​ကို မြေ​မှ​ပေါက်​စေ​တော်မူ​၏​။ ဥယျာဉ်​အလယ်​၌ အသက်​ပင်​နှင့် အကောင်း​အဆိုး​သိကျွမ်း​ရာ​အပင်​ရှိ​၏​။
10ဥယျာဉ်​ကို​စိုစွတ်​စေရန် မြစ်​တစ်​မြစ်​သည် ဧဒင်​အရပ်​မှ​စီးထွက်​၍ ထို​နေရာ​မှ​လေး​ဖြာ​ကွဲ​ပြီး မြစ်​လေး​သွယ်​ဖြစ်​လေ​၏​။ 11ပထမ​မြစ်​၏​အမည်​ကား ဖိရှုန်​ဖြစ်​၏​။ ထို​မြစ်​သည် ရွှေ​ထွက်​သော ဟဝိလ​ပြည်​တစ်လျှောက်​ကို ကွေ့ပတ်​စီးဆင်း​လေ​၏​။ 12ထို​ပြည်​မှ​ထွက်​သော​ရွှေ​သည် ကောင်း​လှ​၏​။ ပယင်း​နှင့်​မဟူရာကြောင်ဝင်​ကျောက်​တို့​လည်း ထွက်​၏​။ 13ဒုတိယ​မြစ်​၏​အမည်​ကား ဂိဟုန်​ဖြစ်​၏​။ ထို​မြစ်​သည် ကုရှ​ပြည်​တစ်လျှောက် ကွေ့ပတ်​စီးဆင်း​လေ​၏​။ 14တတိယ​မြစ်​၏​အမည်​ကား တိုက်ဂရစ်​ဖြစ်​၏​။ ထို​မြစ်​သည် အဆီးရီးယား​ပြည်​၏​အရှေ့ဘက်​သို့ စီးဆင်း​လေ​၏​။ စတုတ္ထ​မြစ်​ကား ယူဖရေးတီး​မြစ်​ဖြစ်​၏​။
15ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် လူ​ကို​ခေါ်ဆောင်​၍ ဧဒင်​ဥယျာဉ်​ကို​ပြုစု​စောင့်ရှောက်​စေရန် ထို​ဥယျာဉ်​၌​ထား​တော်မူ​၏​။ 16ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​က လူ​အား “​သင်​သည် ဥယျာဉ်​၌​ရှိသမျှ​သော​အပင်​၏​အသီး​ကို လွတ်လပ်​စွာ​စား​ခွင့်​ရှိ​၏​။ 17သို့သော် အကောင်း​အဆိုး​သိကျွမ်း​ရာ​အပင်​၏​အသီး​ကို မ​စား​ရ​။ အကြောင်းမူကား ထို​အသီး​ကို​စား​သော​နေ့​တွင် သင်​သည် မုချ​သေ​ရ​မည်​”​ဟု ပညတ်​ထား​တော်မူ​၏​။ 18ထို့နောက် ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​က “​လူ​သည် တစ်ယောက်တည်း​မ​နေ​ကောင်း​။ သူ​နှင့်​သင့်တော်​သည့် ကူညီမစသူ​ကို သူ့​အတွက် ငါ​ဖန်ဆင်း​ဦး​မည်​”​ဟု မိန့်​တော်မူ​၏​။ 19ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်​အမျိုးမျိုး​နှင့် မိုးကောင်းကင်​ငှက်​အမျိုးမျိုး​တို့​ကို မြေကြီး​ဖြင့်​ပုံဖော်ဖန်ဆင်း​ပြီးလျှင် ၎င်း​တို့​ကို လူ​က​မည်သို့​မှည့်ခေါ်​မည်​ကို သိရှိ​ရန် လူ​ထံသို့ ခေါ်ဆောင်​လာ​ခဲ့​၏​။ သက်ရှိသတ္တဝါ​တို့​သည် လူ​မှည့်ခေါ်​သည့်​အတိုင်း နာမည်​အသီးသီး​ရ​ကြ​၏​။ 20ထိုသို့ လူ​သည် ယဉ်ပါးသောတိရစ္ဆာန်​အပေါင်း​တို့​နှင့် မိုးကောင်းကင်​ငှက်​တို့​ကို​လည်းကောင်း​၊ တောရိုင်းတိရစ္ဆာန်​အပေါင်း​တို့​ကို​လည်းကောင်း အမည်​မှည့်ခေါ်​လေ​၏​။ သို့သော် အာဒံ#2:20 သို့မဟုတ် “လူ”။​နှင့်​သင့်တော်​သည့် အထောက်အမ မ​ရှိ​သေး​ချေ​။ 21ထို့ကြောင့် ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် လူ​ကို အိပ်မောကျ​စေ​တော်မူ​၍ သူ​အိပ်ပျော်​စဉ် သူ​၏​နံရိုး​တစ်​ချောင်း​ကို ထုတ်ယူ​ပြီးလျှင် ထို​နေရာ​ကို အသား​ဖြင့်​ပြန်ပိတ်​တော်မူ​၏​။ 22ထို့နောက် ထာဝရအရှင်​ဘုရားသခင်​သည် လူ​ထဲမှ​ထုတ်ယူ​သော​နံရိုး​ဖြင့် မိန်းမ​ကို​ဖန်ဆင်း​၍ လူ​ထံသို့ ခေါ်ဆောင်​လာ​ခဲ့​၏​။ 23ထိုအခါ လူ​က “​ယခု ဤ​သူ​သည် ငါ့​အရိုး​ထဲက​အရိုး​၊ ငါ့​အသား​ထဲက​အသား​ဖြစ်​၏​။ သူ့​ကို ယောက်ျား​ထဲမှ​ထုတ်ယူ​သောကြောင့် မိန်းမ ဟူ၍​မှည့်ခေါ်​မည်​”​ဟု ဆို​လေ​၏​။
24ထိုအကြောင်းကြောင့် ယောက်ျား​သည် မိဘ​ကို​စွန့်ခွာ​၍ မိမိ​မယား​နှင့်​ပေါင်းဖက်​သဖြင့် ထို​သူ​တို့​သည် တစ်သားတစ်ကိုယ်တည်း ဖြစ်​ကြ​လိမ့်မည်​။#မ 19:5၊ မာ 10:8၊ ၁ကော 6:16၊ ဧ 5:31။ 25ထို​လူ​လင်မယား​နှစ်ဦးစလုံး​တို့​သည် အဝတ်မပါ​အချည်းစည်း​နေ​ကြ​သော်လည်း ရှက်ကြောက်​ခြင်း​မ​ရှိ​ကြ​ပေ​။

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

ကမ္ဘာဦးကျမ်း 2: MSBU

Ìsàmì-sí

Pín

Daako

None

Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀