Аләмниң яритилиши 9

9
Худаниң Нуһ билән келишим түзүши
1Худа Нуһ вә униң оғуллириға бәхит ата қилип мундақ деди:
— Силәр нәслиңларни көпәйтиңлар, уруқ-әвладиңлар пүтүн дунияға тарқалсун. 2Йәр йүзидики барлиқ чоң-кичик һайванатлар, учар қанатлар вә белиқлар силәрдин қорқуп, силәрниң башқурушуңларда болиду. 3Бурун силәргә озуқлуқ үчүн көктатларни бәргинимдәк, әнди силәргә һәммә һайванатларниму беримән. 4Лекин силәр қени бар гөшни һәргиз йемәңлар, чүнки җан қандидур. 5Буниңдин башқа, қан төкүлүш болса, чоқум һесап алимән. Һәр қандақ бир һайван адәм өлтүрсә, униңдинму һесап алимән. Кимду-ким адәм өлтүрсә, униму өлүмгә мәһкүм қилимән.
6Мән адәмни Өзәмгә охшайдиған қилип яраттим,
Шуниң үчүн кимки башқа бир адәмниң қенини төксә,
Униң қениму башқилар тәрипидин төкүлиду.
7Силәр нәслиңларни көпәйтиңлар. Силәрниң уруқ-әвладиңлар пүтүн дунияни қаплисун.
8-10Андин Худа Нуһ вә униң оғуллириға мундақ деди:
— Мән әнди силәр вә силәрниң уруқ-әвлатлириңлар билән һәм йәр йүзидики барлиқ һайванатлар, йәни силәр билән биллә кемидин чиққан һәр бир өй һайванлири, явайи һайванатлар вә учар қанатлар билән келишим түзимән. 11Силәргә вәдә беримәнки, пүткүл җанлиқлар һәргиз топан билән қайта йоқитилмайду, йәр йүзини харап қилидиған топан иккинчи кәлмәйду. 12-13Мән силәр вә барлиқ җанлиқлар билән мәңгүлүк бир келишимни түздүм. Бу келишимниң бәлгүси — асманда көрүнидиған һасан-һүсәндур. 14-15Мәйли қачан болмисун, ямғурдин кейин асмандики булутлар арисида һасан-һүсәнни көргинимдә, Өзәмниң силәр вә пүткүл җанлиқлар билән түзгән келишимимни есимгә алимән. Топан барлиқ җанлиқларни қайта йоқатмайду. 16Һасан-һүсәнниң булутлар арисида пәйда болуши Өзәмниң силәр вә йәр йүзидики пүткүл җанлиқлар билән түзгән мәңгүлүк келишимимни есимгә кәлтүриду. 17Һасан-һүсән Мениң барлиқ җанлиқлар билән түзгән келишимимниң бәлгүси болсун.
Нуһ вә униң оғуллири
18Кемидин чиққан Нуһниң оғуллири: Сам, Һам вә Япәтләр еди. (Һам қананлиқларниң бовиси.) 19Дунияға тарқалған һәммә хәлиқләр Нуһниң бу үч оғлиниң әвлатлиридур.
20Нуһ дехан болуп, үзүмзарлиқ йетиштүргән биринчи киши еди. 21Бир қетим у шарап ичип мәс болуп қелип, кийим-кечәклирини селиветип, чедирида ятатти. 22Қананниң атиси болған Һам атисиниң қеп-ялиңачлиғини көрүп қелип, бу ишни икки қериндишиға ашкарилап қойди. 23Сам билән Япәт учисиға бир узун чапан йепинчақлап, чедирниң ичигә кәйничә меңип кирип, чапанни атисиға йепип қойди. Улар йүзини алди тәрәпкә қилип, атисиниң ялиңач тенигә қаримиди. 24Нуһ ойғинип, кәнҗә оғли Һамниң қилғанлирини билип, 25униң оғли Қананға ләнәт ейтип мундақ деди:
«Қананға ләнәт яққай!
У қериндашлириниң әң төвән қули болғай.
26Пәрвәрдигар — Сам етиқат қилған Худа мәдһийиләнгәй!
Қананниң әвлади Самниң әвладиға қул болғай.
27Худа Япәтни гүлләп яшнатқай.
Униң әвлади Самниң әвлади билән биллә инақ яшиғай.
Қананниң әвлади Япәтниң әвладиға қул болғай».
28Топандин кейин Нуһ йәнә үч йүз әллик жил өмүр сүрди. 29У тоқ­­қуз йүз әллик йешида аләмдин өтти.

Àwon tá yàn lọ́wọ́lọ́wọ́ báyìí:

Аләмниң яритилиши 9: HZUTCYR

Ìsàmì-sí

Pín

Daako

None

Ṣé o fẹ́ fi àwọn ohun pàtàkì pamọ́ sórí gbogbo àwọn ẹ̀rọ rẹ? Wọlé pẹ̀lú àkántì tuntun tàbí wọlé pẹ̀lú àkántì tí tẹ́lẹ̀