Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Salmau 2

Pín

“Adroddaf,” meddai’r brenin, “Ddatganiad Duw i mi: ‘Fi a’th genhedlodd heddiw. Yn wir, fy mab wyt ti, Rhof iti’n etifeddiaeth Y gwledydd yn ddi-lai. Fe’u drylli â gwialen haearn, A’u malu fel llestr clai.’”

Yn awr, frenhinoedd, pwyllwch, A rhowch, heb dywallt gwaed, Wasanaeth gwiw i’r Arglwydd; Cusanwch oll ei draed. Rhag iddo ffromi a’ch difa, Cans chwim yw llid Duw’r nef. Gwyn fyd y rhai sy’n gwneuthur Eu lloches ynddo ef.

Paham y mae’r cenhedloedd Yn derfysg oll i gyd, A’r bobloedd yn cynllwynio Yn ofer ledled byd? Brenhinoedd, llywodraethwyr, Yn trefnu byddin gref Yn erbyn Duw, yr Arglwydd, A’i fab eneiniog ef. “Fe ddrylliwn ni eu rhwymau A’u rhaffau,” yw eu cri; Ond chwerthin y mae’r Arglwydd, A’u gwatwar yn eu bri. Llefara yn ei ddicter, A’u llenwi oll â braw: “Gosodais i fy mrenin Ar fynydd Seion draw.”

Yn awr, frenhinoedd, pwyllwch, A rhowch, heb dywallt gwaed, Wasanaeth gwiw i’r Arglwydd; Cusanwch oll ei draed. Rhag iddo ffromi a’ch difa, Cans chwim yw llid Duw’r nef. Gwyn fyd y rhai sy’n gwneuthur Eu lloches ynddo ef.