Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Lukas 12

Pín

Så ver budde, de òg! For Menneskesonen kjem i ein time de ikkje ventar det.

Søk heller hans rike, så skal de få dette attåt.

Så sa han til dei alle: «Ta dykk i vare for all havesykje! For det er ikkje det du eig, som gjev deg livet, om du har aldri så mykje.»

For der skatten din er, der vil hjarta ditt òg vera.

Kven av dykk kan med all si sut leggja ei alen til si livslengd?

Difor seier eg dykk, sa han til læresveinane: Syt ikkje for livet, kva de skal eta, eller for kroppen, kva de skal kle dykk med.

Ja, kvart håret på hovudet dykkar er talt. Så ver ikkje redde! De er meir enn mange sporvar.

Ottast ikkje, du vesle flokk! Det er Far dykkars vilje å gje dykk riket.

Sjå på ramnane! Dei sår ikkje og haustar ikkje, dei har korkje matbu eller løe, men Gud føder dei likevel. Kor mykje meir er ikkje de enn fuglane!

Ver ikkje ottefulle, og tenk ikkje berre på kva de skal eta og kva de skal drikka.

Når Gud såleis kler graset på marka, det som står i dag og vert kasta i omnen i morgon, kor mykje meir skal han ikkje då kle dykk, de lite truande!

Ingenting er gøymt utan at det skal fram, og ingenting er løynt utan at det skal verta kjent.