Mateus 8
8
La bertude i l poder de Cristo. Un lheproso ye lhimpo.
(Marcos 1,40–45; Lucas 5,12–16)
1Quando abaixaba de l monte, muita soma de giente bieno atrás del. 2Bieno un lheproso achegou-se an pie del i atirou-se por tierra, dezindo-le: «Senhor, se tu quejires, puodes lhimpar-me.» 3I sticando la mano topou nel, dezindo: «Quiero, queda lhimpo.» I nun sfergante quedou lhimpo de la lhepra del. 4Dixo-le, apuis, Jasus: «Mira, nun se lo digas a naide, mas bai-te i amostra-te als saçardotes i fai l’oufierta que Moisés mandou, para que sirba de teçtemunho para eilhes.»
L criado de l Centurion sana
(Lucas 7,1–10)
5Mal apenas habie antrado an Cafarnaún, bieno a tener cun el un centurion que le pediu, 6dezindo: «Senhor, l miu criado stá coixo an casa i cun delores que nun ye capaç de aguantar.» 7I dixo-le: «You bou alhá a saná-lo.» 8Respundendo-le l centurion, dixo: «Senhor, nun sou merecedor de que entres ambaixo l miu telhado, mas diç ũa sola palabra i l miu criado quedará sano. 9Porque tamien you sou un home que tengo poderes arriba de mi i tengo suldados a las mies ordes i digo-le a un: “Bai”, i el bai; i a outro: “Ben”, i el ben; i al miu criado: “Fai”, i el fai.» 10Al oubir estas cousas, Jasus quedou mui admirado i dixo-le a las pessonas que benien atrás del: «Quedai bien ciertos de l que bos digo: An mais naide achei tanta fé an Eisrael. 11Digo-bos you que han de benir muitos de l ouriente i de l oucidente para se sentar a la mesa cun Abraan, Eisaac i Jacó ne l Reino de ls Cielos; 12anquanto ls filhos de l reino seran atirados para fuora, pa la scuridon. Ende haberá choro i terrincar de dientes.» 13I Jasus dixo-le al centurion: «Bai pa tue casa; que seia todo cumo acraditeste.» I naqueilha mesma hora l criado quedou sano.
La suogra de Pedro queda lhibre de l febre
(Marcos 1,29–34; Lucas 4,38–41)
14Indo, apuis, Jasus a la casa de Pedro, biu la suogra del deitada i cun un febre mui fuorte. 15Topou-le na mano i l febre lhougo la deixou. Eilha alhebantou-se i puso-se a serbi-lo.
Sánan ls que ténen l demonho i outros males
16A la nuitica apersentórun-se-le muitas pessonas que tenien l demonho andrento deilhas; i cula sue palabra botaba ls spritos para fuora i sanou todos ls que tenien algun mal, 17para que se cumprira l que fui dezido pul porfeta Eisaías: El mesmo agarrou ls nuossos achaques i carregou ls nuossos males.
Para ir atrás de Cristo
(Lucas 9,57–62)
18Anton, bendo Jasus tan grandes juntouros de pessonas alredror del, mandou-los ir pa l lhado d’alhá. 19Achegando-se un scriba, dixo-le: «Senhor, hei-de ir atrás de ti para dondequiera que baias.» 20I Jasus dixo-le: «Las raposas ténen madrigueiras i las abes de l cielo nius, mas l Filho de l Home nun ten adonde ancostar la cabeça.»
21Apuis, outro que era deciplo del dixo-le: «Senhor, deixa-me ir purmeiro a anterrar a miu pai.» 22Mas Jasus dixo-le: «Sigue-me i deixa que ls muortos antérren ls muortos deilhes.»
La termienta ye atamada
(Marcos 4,35–41; Lucas 8,22–25)
23Chubindo-se el pa la barca, ls deciplos fúrun-se atrás del. 24Lhougo a seguir armou-se ne l mar ũa termienta tan fuorte que la barquita era cubierta pulas óndias; nesse antretiempo, el staba a drumir. 25Ls deciplos fúrun-se a tener cun el i spertórun-lo, dezindo: «Senhor, salba-mos que stamos perdidos!» 26El dixo-le: «Porque stais chenos de miedo, homes de pouca fé?» Apuis, alhebantou-se, dou-le orde als aires i al mar i lhougo scampou. 27Ls homes quedórun tan admirados que dezien: «Quien ye este, que até l aire i l mar le oubedécen?»
Sana dues pessonas cun demonhos ne l termo de ls gadarenos
(Marcos 5,1–20; Lucas 8,26–39)
28Quando chegou al outro lhado, al termo de ls gadarenos, salírun-le al camino dous que tenien diabros andrento, salidos de las sepulturas i tan albrotados que naide s’astrebie a passar por aquel camino. 29Anton, ponírun-se a boziar, dezindo: «Que quieres de nós, filho de Dius? Beniste acá para mos atermentar antes de tiempo?»
30Ora, eilhi acerca, andaba ũa grande bezeira de cochinos a pacer. 31Anton, ls diabros pedien-le: «Se mos botas pa la rue, manda-mos pa la bezeira de cochinos.» 32El dixo-le: «Ide.» Eilhes salírun i fúrun-se a meter ne ls cochinos. La bezeira anteira atirou-se cun fuorça por ũas faias pa l mar i afogou-se n’auga.
33Ls guardadores de ls cochinos scapórun-se i, mal apenas chegórun a la cidade, cuntórun l que se habie passado i tamien subre ls que tenien ls demonhos andrento. 34Anton, toda la cidade se fui a tener cun Jasus i, mal apenas l bírun, pedírun-le que se fusse ambora de l termo deilhes.
Поточний вибір:
Mateus 8: EM14
Позначайте
Поділитись
Копіювати
Хочете, щоб ваші позначення зберігалися на всіх ваших пристроях? Зареєструйтеся або увійдіть
Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.
