Популярні біблійні вірші з Lúcas 19

Поділитись

Oír ṫáinic Mac an duine diárruiḋ agus do ṡlánuġaḋ an ní do ċúaiḋ a muġa.

Ag ráḋ, Is beannaiġe an Rí ṫig a nainm an Tiġearna: sióṫċáin ar neaṁ, agus glóir an sna bárduiḃ.

Agus a duḃairt Iósa ris, A niuġ ṫárla sláinte don tiġsi, do ḃríġ do ḃfuil seisean fós na ṁac ag Abraham.

Agus an tan ṫáinic Iósa ċum na háitesin, ar ḃféaċain súas dó, ċúnnairc sé eision, agus a duḃairt sé ris, A Ṡaċéus, tuirrling go deifreaċ; óir is ad ṫiġ is éigin daṁsa coṁnuiḋe ḋéanaṁ a niu. Agus ag deifriúġaḋ ḋósan, do ṫuirrling sé, agus do ġaḃ sé ċuige é go luáṫġáireaċ.

Agus ag seasaṁ do Ṡaċéus, a duḃairt sé ris an Tiġearna; Féuċ, a Ṫiġearna, do ḃeirim leaṫ mo ṁáoine do na boċdaiḃ; agus má mbeall mé duine air biṫ a néinní, do ḃeirim ḋó a ċeiṫre oirid.

Agus a duḃradar Ṗairisiniġ áiriġe do tslúaġ ris, A Maiġisdir, taḃuir aċṁusán dod ḋéiscioblaiḃ. Agus ar ḃfreagra ḋósan a duḃairt sé riu, A deirim riḃ, má ṫoċduid so, go néiġfid na cloċa féin.