Популярні біблійні вірші з Eóin 2

Поділитись

Ḋein Íosa an tusnú san ar a ṁírḃúiltíḃ i gCána na Gaililí, agus do ṫaisbeáin sé a ċóṁaċt, agus do ċreid a ḋeisgiobuil ann.

Agus duḃairt Íosa léi: Cad é sin dóṁ-sa agus duit-se sin, á ḃean? Níor ṫáinig m’aimsir-se fós.

Duḃairt Íosa leó: Líonaiḋ na daḃaċa d’uisge. Agus do líonadar iad go bara. Agus duḃairt Íosa leó: Tarraingiḋ anois é agus beiriḋ ag triall ar an ḃfear tiġis é. Agus do rugadar.

D’ḟreagair Íosa agus duḃairt sé leó: Leagaiḋ ar lár an teampal so, agus cuirfead suas é i n-aon trí lá aṁáin.

Agus ḋein sé mar ḃeaḋ sgiúirse de ṫéadaiḃ caola, agus ċomáin sé iad go léir amaċ as an dteampul, agus na caoire agus na ba, agus do sgaip sé an t-airgead ar an luċt sóinseála, agus do leag sé na búird orṫa. Agus duḃairt sé leis an muintir a ḃí ag díol na gcolúr: Tógaiḋ na neiṫe sin as so, agus ná bíḋiḋ ag déanaṁ tiġe margaiḋ de tiġ m’Aṫar.