Популярні біблійні вірші з Lúcas 15

Поділитись

Agus d’éirigh sé agus tháinic ag triall ar a athair. Agus chonnaic a athair é, nuair a bhí sé go fóill i bhfad uaidh, agus bogadh le truaighe é, agus ag rith chuige dó, chrom sé fá n-a mhuinéal, agus phóg sé é.

Óir bhí an mac seo liom marbh, agus d’éirigh sé beo arís; bhí sé caillte, agus fuarthas é. Agus thoisigh siad a bheith súgach.

Deirim libh, gur amhlaidh a bhéas lúthgháir ar neamh fá aon pheacach a ghní aithrighe, níos mó ná fá naoi bhfíréin déag agus ceithre fichid nach mbíonn feidhm aithrighe ortha.

Éireochaidh mé agus rachaidh mé chuig m’athair, agus déarfaidh mé leis: A athair, pheacuigh mé i n-aghaidh neimhe agus ós do chómhair-se

Agus dubhairt an mac leis: A athair, pheacuigh mé i n-aghaidh neimhe, agus ós do chómhair-se, agus ní fiú mé anois do mhac a ghairm díom.

Cé’n duine agaibh a bhfuil céadh caora aige, agus má chailleann sé ceann acu, nach bhfágann sé na naoi gcinn déag agus ceithre fichid san fhásach, agus nach dtéid i ndiaidh an chinn a cailleadh, nó go bhfaghaidh sé í?