Популярні біблійні вірші з Lucas 12

Поділитись

Busa kamo usab kinahanglan mangandam kay ang Anak sa Tawo moabot sa oras nga wala ninyo paabota.”

Unaha hinuon pagpahari ang Dios diha sa inyong kinabuhi ug magsangkap siya kaninyo niining mga butanga.

Ug mipadayon siya pagsulti kanilang tanan, “Pagbantay kamo ug likayi ninyo ang bisan unsang kahakog kay ang tinuod nga kinabuhi sa tawo wala diha sa mga butang nga iyang gihuptan bisan unsa pa siya kadato.”

Kay hain gani ang inyong bahandi atua usab didto ang inyong kasingkasing.

Kinsa ba kaninyo ang makadugang sa gitas-on sa iyang kinabuhi pinaagi sa pagkabalaka mahitungod niini?

Unya miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Mao kini ang hinungdan nga nag-ingon ako kaninyo: Ayaw kamo kabalaka sa pagkaon nga inyong gikinahanglan aron kamo mabuhi o mahitungod sa sapot nga inyong gikinahanglan alang sa inyong lawas.

Bisan gani ang tanang buhok sa inyong ulo giihap niya. Busa ayaw kamo kahadlok; labaw pa kaayo kamog bili kay sa daghang gagmayng langgam!

“Ayaw kahadlok, gamayng panon! Kay ang inyong Amahan nahimuot sa paghatag kaninyo sa Gingharian.

Tan-awa ang mga uwak: wala sila magpugas ni mag-ani. Wala silay tigomanan o kamalig apan ang Dios nagpakaon kanila! Labaw pa kamo kaayog bili kay sa mga langgam!

“Busa ayaw kamo kabalaka sa inyong pagpangitag kan-on ug imnon.

Kon gibistihan sa Dios ang mga sagbot nga karong adlawa ania pa apan ugma wala na kay isugnod man sa hudno, unsa pa kaha kamo? Pagkadiyutay sa inyong pagsalig!

Bisan unsay gitabonan madayag ug ang tanang tinagoan mabutyag.