İlahi: Hikayenizdeki LütufÖrnek

Yüce Lütuf

1772'de yazılmış bir ilahi, yüzlerce yıldır nasıl varlığını sürdürebilir? Bir adamın deneyimleriyle ilgili sözleri bizlerin bugünkü yaşamlarıyla nasıl bir bağlantısı olabilir?

Belki de bu sözler her birimizin sahip olduğu içsel bir ihtiyacı dile getirdiği için böyle: lütuf ihtiyacı. Belki de bir adamın hikayesi bizim de hikayemiz olduğu için: kaybolmuşluktan bulunmuşluğa.

İşte bu nedenlerle Yüce Lütuf ilahisi yaşamaya devam ediyor.

İngiltere'nin Olney kasabasında ünlü sözleri kaleme alan adamın hikayesi ise ilahiden daha az bilinmektedir.

John Newton genç bir adamken dua etmekten çok küfrederdi. İnsanları sevmek yerine sömürürdü. Umuttan ziyade umutsuzluk hissederdi. Köle gemisinin kaptanı olarak Tanrı'dan uzakta yaşardı ve çocukluğunda annesinin ona öğrettiği Hıristiyan değerlerini terk etmişti.

Başka bir deyişle, Newton kaybolmuştu. Tamamen, büsbütün, tartışmasız bir şekilde kaybolmuştu. Ama hikayesi burada bitmemişti.

1748'de Newton gemisini şiddetli bir fırtınaya doğru yönlendiriyordu. Geminin ve mürettebatının dalgaların altında kalacağından ve kendi hayatı da dahil her şeyi kaybedeceğinden korkuyordu. İşte bu fırtınada Newton, annesinin ona öğrettiği Tanrı'yı hatırladı. O'na seslendi ve denizde ölmekten ve dönüştüğü adamdan kurtulmak için yalvardı.

Bu, Newton için bir dönüm noktası oldu. Gemi sonunda güvenli bir yere ulaştı ve İsa Mesih ile birlikte yeni yaşamına başladı. Geçmiş gitmiş ve yeni bir hayat başlamıştı.

Newton, zamanın en etkili papazlarından biri haline geldi ve bir zamanlar kendisinin de desteklediği köleliğin kaldırılmasında önemli bir rol oynadı.

Newton hayatı boyunca iki şeyi asla unutmadı: “O büyük bir günahkardı ve Mesih büyük bir kurtarıcıydı.” Newton hikayesinin değişmesinin nedeninin Tanrı'nın lütfu olduğunu biliyordu.

“İman yoluyla, lütufla kurtuldunuz. Bu sizin başarınız değil, Tanrı'nın armağanı. Kimse övünmesin diye işlerin armağanı değil.” (Ephesians2:8-9)

John Newton bu dünyadan göçeli uzun zaman oldu, ama hayatının ilahisi değişmedi -Yüce Lütuf:

Yüce lütuf!Sesi ne kadar tatlı,

Garibanı kurtardı; Benim gibi!

Bir zamanlar kaybolmuştum ama şimdi bulundum

Kördüm ama şimdi görüyorum