İyi DeğilkenÖrnek

Kutsal Kitap zamanlarında tesisatçılık henüz bilinmiyordu. Bu da sabahları hızlıca alınan duşlarının ve musluktan hızlıca içilen suların olmadığı anlamına geliyor. Bunun yerine pek çok kasaba yerel kuyulara muhtaçtı. Her sabah her evden bir kişi bir iki kovayla kuyuya gidip eve götürmek için olabildiğince çok su çekerdi. Sonra da o suyu gerçekten ihtiyaçları olana kadar saklarlardı — yoksa yine kuyuya gitmeleri gerekirdi.

Bu da İsa zamanında insanların ne zaman su içecekleri konusunda oldukça seçici olmak zorunda oldukları anlamına geliyor. Muhtemelen bu oldukça sinir bozucuydu! Çok sıcak bir iklimde yaşıyorlardı, her yere yürüyerek gidiyorlardı ve hemen herkesin fiziksel güç gerektiren işleri vardı. Çok susuyorlardı ve ne zaman su içecekleri konusuna dikkat etmeleri gerekirdi.

Bu durumda İsa'nın bugünkü bölümdeki sözlerinin dinleyicileri neden bu kadar heyacanlandırdığını tahmin edebilirsiniz. Bir daha hiç susamamanızı sağlayan su! Bunu kim istemez ki?!

Ama İsa fiziksel bir susamadan bahsetmiyordu. Çok daha derin ve önemli bir şeyden — sunduğu umuttan bahsediyordu. Pek çoğumuz için umut çabuk tükenen bir şeydir. Endişelenip strese gireriz ve tüm umudumuz kaybolmuş gibi hissederiz. Ama İsa, O'nun umudunun bir yudumuyla bir daha asla susamayacağımızı söylüyor.