İsa Gibi SevinÖrnek

Arkadaş Olmak

Bir süre önce gerçekten arkadaşım olmak isteyen yeni bir iş arkadaşım vardı. Onu ekibimizde hoş karşılamak yerine, ona pek nazik davranmadım. Aslında, açıkça bayağı davrandığım zamanlar oldu. Zaman zaman takılıyorduk, ancak sadece benim için uygun olduğunda.

Birkaç ay geçti ve babama kanser teşhisi kondu. Hayatının son günlerinde kendimi bir bakımevinde bulmam çok uzun sürmedi. Kendisine bir gün vermediğim bu kişi bu korkunç dönemde sadece benim için dua etmedi. Uykuya dalmak için yeterince yoruluncaya kadar her gece benimle telefonda konuştu. Ben uçağa binmeden önce benim için en sevdiğim yemeği pişirdi. Bana göndermek için diğer tüm çalışma arkadaşlarımla birlikte bir paket organize etti. İşe döndüğümde, her ihtiyaç duyduğumda kendini benimle konuşmaya ve ağlamaya müsait kıldı.

Birine ihtiyacım olduğunu fark etmeden önce o benim arkadaşımdı. Ben onunla ilgilenmediğimde o beni önemsedi. Çok sevilir biri olmadığımda beni sevdi.

Koşulsuz sevginin ne olduğunu bildiğimi sanıyordum. İsa'nın bizi nasıl sevdiğini anladığımı sanıyordum. Gerçekten yanıldığım ortaya çıktı. Nedense, koşulsuz sevgiyi kazandığımızı düşündüm. Yani, insanları koşullu olarak sevmeye başlarız ve eğer bu iyi giderse, o zaman sonuçta koşulsuz hale gelecektir. Ama Tanrı bizi böyle sevmez. Biz daha günahkarken O bizim için öldü. İsa, gerçekten hak etmediğimde bile beni sevgiye layık görüyor. Beni başından beri koşulsuz sevdi ve bizi, başkalarını böyle sevmeye çağırıyor.

O arkadaş beni İsa'nın sevdiği gibi seviyor. Ben de öyle sevmek istiyorum.

Sam Simala
Life.Church Wichita