İsa Gibi SevinÖrnek

İsa Gibi Sevmek İsa'yı Sevmektir

Ailem koruyucu aile olmaya başladığında, ait olmadığımız bir mezhepten, hiç ziyaret etmediğimiz bir kilise tarafından koruyucu aileler için verilen bir Doğuş Bayramı partisine katıldık. İki saati gözyaşlarını engelleyerek ve kendimi sakinleştirmeye çalışarak geçirdim. Baktığım her yerde, kalabalığın içinde İsa'nın yüzünün anlık görüntülerini yakalamaya devam ettim.

Çocuklarımızla içeriye yürümeden önce bile, otoparkta bizi davet eden arkadaşımızla karşılaştık. İsa oradaydı, metadon, kokain, Xanax ve hatırlayamadığım başka bir uyuşturucu bağımlısı olarak doğmuş küçük bir kız olarak bir bebek taşıyıcısında onun kolunda yatıyordu. Yine içeride oradaydı—bizi sıcak bir şekilde karşılayan ve Noel'den önceki Cumartesi günlerini alışveriş yapmak ve ayak işlerini görmek yerine dolu çoraplar ve isim etiketleri sunmak için mücadele eden bir gönüllü sürüsü. Sonra orada arkamızdaydı. Bir anne, bir baba ve hayır şaka yapmıyorum, okul çağında koruma altında altı çocuk. Çoğunun kalın gözlüğü veya bacak destekleri var, hepsi temiz kıyafetli ve hoş gülümsemeye sahipler. İsimsiz, teşekkür edilmemiş bir kilise üyesi tarafından kendisine verilen Lego setini gururla bana gösteren bir kızıl saçlıydı O. Hem tekerlekli sandalyeye bağlı bir çocuğun tükürüğünü dikkatle silen babaydı, hem de babanın gözlerine bakmak için yeni kurulanmış yüzünü çevirerek tepki verebilen çocuktu. Kalçasında büyük, sağlıklı bir bebeği olan konuşkan kadındı ve aynı zamanda kadının bacaklarından sarkan küçük çocuktu. Ve birer kulaklarında koklear implantları (beyne ses sinyalleri sağlamak için iç kulağın hasarlı parçalarının işini yapan elektronik bir tıbbi cihaz).olan iki küçük çocuğa işaret diliyle konuşan yaşlı bir kadın. Çocukları rahatlatmak için Rudolph ve Jingle Bells şarkılarının dahil edildiği beraber ilahi söylemeye öncülük eden Noel Baba şapkalı tatlı bir büyükbaba. Bağışlanan yiyecek ve hediyelerle dolu bagajım ile eve giderken, O'nun, o gece bizimle birlikte eve dönen iki küçük kız kardeş olduğunu fark ettim. Hatta O benim ailemdi. Aynı zamanda hem İsa oluyorduk hem de İsa'yı seviyorduk. İsa baktığım her yerdeydi. Sevende ve sevilende.

Bugünkü pasajda Pavlus, Kilise'yi bu partinin örneğini sergilediği şekilde yaşamaya çağırıyor. Eşitlik olan bir şekilde. Hep birlikte bunun içindeyiz. Sadece elleri ve ayakları değil, bazen yüzü. Somut, gözlemlenebilir bedeni. Fakat üzüntü ve ihtiyaç, acı, yoksulluk, kırılganlık ve yalnızlık içine çenemize kadar girmezsek, bunu hissetmeyiz. Topluluğunuzda ailesi olmadan Noel'i geçirecek çocuklar gibi şeyler kalbinizi kırmıyor, çünkü hiçbirinin ismini bilmiyorsunuz. Onların gözlerinin içine bakana kadar, cennetin bu tarafında İsa Mesih'i yüz yüze görme sevincini asla bilemezsiniz.

Yine de buna değer. O, hayal edilemez, nefes kesici bir şekilde güzel. O müthiş, görkemli, şanlı ve ışıltılı. İçimizdeki her şeyle İsa gibi sevmekiçin yeterinden fazla bir neden.

Kendra Golden
Life.Church Yaratıcı Medya Ekibi