Kaybolmuş HuzurÖrnek

İlişkisel Barış

Belirsizlik, çatışma ve güçlü görüşleri büyütme eğilimindedir. "Benzeri görülmemiş" deyişinin yılın ifadesi olabileceği bir dönemde, hepimiz bazı çatışmalarla karşılaştık.

İster bayram yemeklerinde başlayan siyasi tartışmalar, ister ısınan sosyal medya yorumları veya davranış sınırları hakkında zorlu konuşmalar olsun, bazen en çok sevdiğimiz insanlar da bizi strese sokabilir.

Ancak ilişkilerimizde barış ve huzur mümkündür. Aslında, dünyaya esenlik getirmek, İsa'nın izleyicileri olarak yapmamız gereken bir şeydir. Dağdaki Vaaz'da İsa şöyle dedi:

Ne mutlu barışı sağlayanlara! Çünkü onlara Tanrı oğulları denecek. Matta 5:9

"Barışı koruyanlar" değil, "barışı sağlayanlar" dediğine dikkat edin. Barış sağlama aktif bir süreçtir. Bu, yemek masasında ortaya atılan her görüşe katıldığımız anlamına gelmez. Bu, aynı zamanda her konuda anlaşmamız gerektiği veya hiçbir zaman çatışmaya neden olmayacağımız anlamına da gelmez. Bu eylemler sahte bir barış sağlayabilir—ama gerçek barışı değil.

Çatışmayı (yada anlaşmazlığı) görmezden gelmek veya yokmuş gibi davranmak cazip gelse de, bu sevgi dolu bir yanıt değildir. Romalılar 12:9 bize sevginin içten olması gerektiğini hatırlatır. İncinmiş duygularımızı gizlersek, barış getirmeyiz, barış yapma sürecinden kaçınmış oluruz.

Ancak Pavlus, Romalılar 12'de barışın gerçekte nasıl olduğunu düşünmemiz için bizi teşvik etmeye devam eder ama bu kolay değildir. Bizi incitenleri bağışlamaya, intikam almaktan kaçınmaya ve başkalarıyla uyum içinde yaşamaya davet ettikten sonra, şu öneriyi getirir:

Mümkünse, elinizden geldiğince herkesle barış içinde yaşayın. Romalılar 12:18

"Elinizden geldiğince" dediğine dikkat edin. Bu, çılgın amcamızın davranışı nedeniyle affedilmeyeceğimiz anlamına gelir. Etrafımızdaki her şey ne kadar karmaşık görünürse görünsün, o anda barışı sağlamanın en iyi yolunun bu olduğunu biliyorsak, ister kendimizi bir durumdan uzaklaştırarak, ister doğrudan biriyle ilişki kurarak, Tanrı yine de barışı sürdürmemizi ister.

Peki, her durumda nasıl arabulucu, barış yapıcı olabilirsiniz? Yakup'tan bu konuda biraz daha bilgelik alıyoruz:

Ama gökten inen bilgelik her şeyden önce paktır; sonra barışçıldır, yumuşaktır, uysaldır.Merhamet ve iyi meyvelerle doldudur. Kayırıcılığı, ikiyüzlülüğü yoktur. Barış içinde eken barış yapıcıları, doğruluk ürününü biçerler. Yakup 3:17-18

Barış yapıcısı olmak, Tanrı'dan bilgelik dileyip, bu bilgeliğin barış dolu mu, yoksa kendi gururumuzla mı dolu olduğunu değerlendirerek bu bilgeliği test etmeye benzer. Bu, fikrimizi paylaşıp endişelerimizi dile getirsek de, diğer insanları kendimizden üstün tutmamız gerektiği anlamına gelir.

Bakış açımızı paylaşırken bu, alçakgönüllü ve lütufkâr olmak gibi görünür. Paylaşma nedenlerimizi değerlendirmek ve ilişkiyi onarma amacını aklımızda bulundurarak, böyle yaptığımızdan emin olmak anlamına gelir. Amacımız doğruluğu aramak veya haklı olmak mı diye sormak gibi görünür.

Kendinizi ilişkisel barışa ihtiyaç duyan bir durumda bulduğunuzda, biraz durun. Diğer kişinin iyiliğini düşünün. Nasıl hissettiğiniz veya ne düşündüğünüz hakkında konuşun. Alçakgönüllü olun. Karşı tarafın duygularını anlamaya çalışın. Bunun için dua edin. Kendinize, bu durumda barış sağlamak için atabileceğiniz bir sonraki adımın ne olduğunu sorun.

Böyle yaptığınızda, bir barış yapıcı ve Tanrı'nın çocuğu oluyorsunuz.