Tanrı'nın Sesini Tanımak // O'nunla Karşılaşmayı ÖğreninÖrnek

Rüzgâr Nasıl Hareket Eder (ve Esenlik Getirir)

İçimizdeki Kutsal Ruh, Senin için duyduklarımız:

Sesimi uzun zamandır duyuyorsun. Onun ben olduğumu bilmeden önce beni tanıdın. Korktuğun zaman tesellinin, endişelendiğinde güvenin sesiydi. Bir yara için merhemdi, söz olmayan sözler - varlığın sesi, senin parçan olan bir ses. Yüzüne çarpan rüzgâra nasıl tepki vermezsin? Tenine karşı üflenen sevgiyi nasıl hissetmezsin?

Ben sessizlerin sesiyim, ezgi söyleyen için sesim. Ben sakinliğin ve fırtınanın sesiyim. Yorgunları kaldırırım, yüzümü görerek yürüyüp ilerleyenleri ayakta tutarım. Yürürken ellerini açık tutarlar. Tırmanabilirler ve ayakta kalırlar.

Çünkü bu hayat, yüreğe yıkım getiren bir hayat değil. Hayır, bu mümkün değil. Acı, gözyaşı, yıkım getiren şey, karanlığın ortalığı kasıp kavurduğu ve huzurun henüz gelmediği andır. Oğlum esenlik getirir. Rüzgâr toprağı kaplar. Çünkü huzur getirmek cesaretten, güvenden, çok çalışmaktan daha fazlasını gerektirir. Rüzgâr, hissettiğin ve takip ettiğin şey, beraberinde huzurun bileşenlerini taşır. Oğlum, kızım, beni tanıyorsun. Kendine, başkalarına ve dünyana huzur getirebilirsin, çünkü kesinlikle görebileceğin her şeyden daha doğru olana karşılık verebilirsin.

Rüzgârı hissettin. Ruhumun sende nefes aldığını hissettin. Her şeyde yardımcı, rehber olduğunu bilerek O'nu dinledin. Şimdi Beni daha çok tanımana yardımcı olmak istiyorum. Bana olan arzunu artırmak istiyorum. Ama bunu sana bırakıyorum. Bana olan sevginde daha derinlere inmek isteyip istemediğini düşünmene izin veriyorum. Çünkü rüzgâr yön değiştiriyor ama seni bırakmıyor. İzin verirsen rüzgâr seni kaldırıp taşır.

Yapman gereken işler var. Sana kim olduğumu daha fazla gösterebileceğim bir yere doğru, daha derinlere doğru yürüme seçeneği var. İkimiz birlikte, anlıyor musun? Şimdi buradasın, benimlesin, ruhun sendeki Ruhum'da yaşıyor. Bana olan sevgin, güvenin ve inancının artmasıyla büyüyorsun. Her seçim beni duymak için. Her seçim bana ulaşmak için. Her teslimiyet, açık eller, açık yürek ve yürüyerek. Tırmanırsın, yürürsün, teslim olursun, rüzgârı yüzünde hissedersin ve rüzgâr ruhunda fısıldar.

Beni tanıyorsun. Ve beni daha çok tanımanı istiyorum.

Alıştırma:

Huzura ihtiyaç duyuyoruz, değil mi?

Bugünlerde, dünyamızın hızıyla, bu yoğun hayatlarımızda huzur çok kıt görünüyor.

Ama huzurla ilgili bir şey var... Onu kendimiz arayıp elde edemeyiz. Kendi başımıza çalışıp huzuru sağlayamayız. İhtiyacımız olan huzur değil. İşler kişisel gelişim kitaplarında yazıldığı gibi yürümüyor.

Öyleyse kültür karşıtı davranalım ve farklı bir yol izleyelim.

Esenliğin kendisini aramak yerine Tanrı'yı daha fazla arayalım. Yoğunluğumuzun tam ortasında, Tanrı'dan daha fazla almayı öğrenelim ki, O'nun huzuru bizim huzurumuz olsun.

Bugün içimizde dolaşan Kutsal Ruh'u, bizdeki Tanrı'nın nefesini hissetmeye ve tanımaya odaklanalım.

Bir seçeneğimiz var. Bir seçeneğin var.

İlerle. Ya da olduğun yerde kal. Daha derinlere in. Ya da güvenli yerde dur.

Veya kontrolü elinde tutmaya çalışmak için bir seçim yap.

Her an seçim yaparsın... O'nun için veya kendin için var olmak ya da olmamak.

Birkaç dakika sessiz kal, yüreğini ve düşünceni Tanrı'ya çevir. Şimdi seninle konuşma şekli umduğun gibi olmayabilir... Ne de olsa O sürprizlerle doludur ve bu her zaman olduğu gibi sadece başlangıç...

"İzin verirsen rüzgâr seni kaldırıp taşır."

İsa, gel...