Kamusta Ang Iyong KaluluwaHalimbawa

Paano Natutulungan ang Aking Kaluluwa?

Noong nakaraan, sa isang sandali ng naliligaw na pagkalalaki, nagpasya akong bumili ng ATV. Sa totoo lang, hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin ng "ATV". Ang talagang gusto ko lang ay isang souped-up na golf cart na maaari kong i-drive sa paligid ng aming lugar.

Tinanong ko ang isang pares ng mga kaibigan upang tingnan ito. Pagkaraan ng ilang minutong pagmamaneho nito, sinabi ng isa sa kanila, “Judah, ayos lang. Ito ay kung paano ito dapat tumakbo."

“Ngunit it ay rough and jerky.”

“Anong pinagsasabi mo? Ito ay perpekto."

"Kung gayon, bakit bumpy at malakas?"

Hindi ako pinansin ng mga kaibigan ko. Nakakita sila ng maruming kalsada, at tumama kami sa mga trail. Oo naman, ang ATV na iyon ay nasa elemento nito. Ang dumi ay lumilipad, ang mga tipaklong ay nagkalat, at ang aking mga kaibigan ay sumisigaw.

Kinasusuklaman ko ang bawat segundo nito. “ang aking pakiramdam ay madumi,” sabi ko sa kanila.

Minsan iniisip ko na gusto natin ang parehong bagay mula sa ating pananampalataya at ang ating relasyon kay Jesus na gusto ko mula sa aking ATV. Gusto namin ng ligtas, tahimik, at kontroladong buhay. Gusto naming manatili sa kalsada.

Panganib? Kalimutan ito

Pakikipagsapalaran? Salamat, ngunit hindi.

Unpredictability? Masyadong nakakatakot.

Gayunpaman, ang aming pananampalataya ay ginawa para sa paggamit sa labas ng kalsada. Ang aming mga kaluluwa ay idinisenyo upang sundan ang Diyos sa paligid ng mga pagliko ng hairpin at sa mga nakamamanghang bangin. Ang buhay kasama si Jesus ay isang pakikipagsapalaran, at tayo ay mabibigo kung sa tingin natin ay palagi niya tayong itatago sa daan. Sa halip na ipaglaban kung ano ang ginawa sa atin, kailangan natin itong yakapin. Kailangan nating sumuko sa kontrol at disenyo ng Diyos para sa ating buhay.

Ang Diyos ay lubos na mapagkakatiwalaan, kaya naman maaari nating sundin ang kanyang pamumuno nang may buong pagtitiwala. Gusto ko kung paano ito sinabi sa Kawikaan 3:5–6: “Magtiwala ka sa Diyos mula sa kaibuturan ng iyong puso; huwag subukang alamin ang lahat sa iyong sarili. Makinig sa tinig ng DIYOS sa lahat ng iyong ginagawa, saan ka man pumunta; siya ang mag-iingat sa iyo”.

Nakakaramdam ka ba ng pagkabigo dahil ang iyong pananampalataya ay tila hindi gumagana nang tama? Inaasahan mo bang magiging mas madali o mas maayos ang pamumuhay na ito ng pagsunod kay Hesus? Hindi sa palagay ko ang problema ay ang iyong pananampalataya ay hindi gumagana—sa tingin ko ito ay gumagana sa paraang ito ay nilikha.

Ang tunay na pananampalataya ay magdadala sa iyo sa mga desisyon, pamumuhay, at relasyon na hindi palaging ligtas. Ayos lang iyon. Ang pananampalataya ay hindi tungkol sa paglalaro nito nang ligtas o pananatiling komportable. Ang pananampalataya ay tungkol kay Hesus. Ang iyong kaluluwa ay itinayo para sa pakikipagsapalaran, para sa pagsunod kay Jesus, at para sa buhay na ganap sa kanya.

Tugon

Nahanap mo na ba ang iyong sarili na nagnanais na ang buhay ay mas madali o mas ligtas? Ano sa palagay mo ang ugat ng hangaring iyon?

Mahirap ba para sa iyo na isuko ang iyong buhay sa Diyos? Paano talaga nakakatulong ang pagsuko sa iyong kaluluwa na maging mas ligtas?

Ano ang ibig sabihin sa iyo na ang iyong pananampalataya ay inilaan upang pumunta sa "off-road"?