MGA KAWIKAAN 19:1-11

Maigi ang dukha na lumalakad sa kaniyang pagtatapat Kay sa suwail sa kaniyang mga labi at mangmang. Gayon din ang kaluluwa na walang kaalaman ay hindi mabuti; At siyang nagmamadali ng kaniyang mga paa ay nagkakasala. Ang kamangmangan ng tao ay sumisira ng kaniyang lakad; At ang kaniyang puso ay nagagalit laban sa Panginoon. Ang kayamanan ay nagdadagdag ng maraming kaibigan: Nguni't ang dukha ay hiwalay sa kaniyang kaibigan. Ang sinungaling na saksi ay walang pagsalang parurusahan; At ang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay hindi makatatahan. Marami ang mamamanhik ng lingap sa magandang-loob: At bawa't tao ay kaibigan ng nagbibigay ng mga kaloob. Ipinagtatanim siya ng lahat ng kapatid ng dukha: Gaano pa nga kaya ang ilalayo sa kaniya ng kaniyang mga kaibigan! Kaniyang hinahabol sila ng mga salita, nguni't wala na sila. Siyang nagiimpok ng karunungan ay umiibig sa kaniyang sariling kaluluwa: Siyang nagiingat ng pagunawa ay makakasumpong ng mabuti. Ang sinungaling na saksi ay walang pagsalang parurusahan; At ang nagbabadya ng mga kasinungalingan ay mamamatay. Maayos na pamumuhay ay hindi magaling sa mangmang; Lalo na sa alipin na magpuno sa mga pangulo. Ang bait ng tao ay nagpapakupad sa galit. At kaniyang kaluwalhatian na paraanin ang pagsalangsang.