MGA AWIT 91:1-16

Siyang naninirahan sa tirahan ng Kataas-taasan, ay mananatili sa lilim ng Makapangyarihan, sasabihin ko sa PANGINOON, “Aking muog at aking kanlungan, aking Diyos na siya kong pinagtitiwalaan.” Sapagkat ililigtas ka niya sa bitag ng maninilo, at sa nakakamatay na salot. Kanyang tatakpan ka ng mga bagwis niya, at sa ilalim ng kanyang mga pakpak ay manganganlong ka; ang kanyang katapatan ay baluti at panangga. Ang mga nakakakilabot sa gabi ay di mo katatakutan, ni ang pana na nagliliparan kapag araw; ni ang salot na lihim na bumubuntot sa kadiliman, ni ang pagkawasak na sumisira sa katanghalian. Mabubuwal sa iyong tabi ang isang libo, sa iyong kanan ay sampung libo, ngunit ito'y hindi lalapit sa iyo. Mamamasdan mo lamang sa pamamagitan ng iyong mga mata, at iyong makikita ang parusa sa masama. Sapagkat ikaw, O PANGINOON, ay aking kanlungan! Ang Kataas-taasan bilang iyong tahanan; walang kasamaang darating sa iyo, walang parusang lalapit sa tolda mo. Sapagkat siya'y magbibilin sa kanyang mga anghel tungkol sa iyo, upang sa lahat ng iyong mga lakad ay ingatan ka. Sa kanilang mga kamay ay dadalhin ka nila, baka sa isang bato'y matisod ang iyong paa. Iyong tatapakan ang leon at ang ulupong, tatapakan mo ng iyong paa ang ahas at batang leon. Sapagkat siya'y kumapit sa akin na may pag-ibig, ililigtas ko siya, iingatan ko siya sapagkat ang aking pangalan ay nalalaman niya. Siya'y tatawag sa akin at sasagutin ko siya; ako'y magiging kasama niya sa kabalisahan, sasagipin ko siya at pararangalan ko siya. Aking bubusugin siya ng mahabang buhay, at ipapakita sa kanya ang aking pagliligtas.