อธิษฐานอย่างไร เมื่อคุณรู้สึกซึมเศร้า

จากข้อมูลของกรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข รายงานว่า ปัญหาสุขภาพจิตในไทยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น จำนวนผู้ป่วยทางจิตเวชเพิ่มขึ้นเกือบ 2 เท่า จาก 1.3 ล้านคนในปี 2558 เป็น 2.3 ล้านคน ในปี 2564 ขณะที่คนไทยอายุ 15 ปีขึ้นไป ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าถึง 1.5 ล้านคน และจากข้อมูลขององค์การอนามัยโลก ผู้คนทั่วโลกประมาณ 300 ล้านคนในทุกช่วงอายุกำลังทุกข์ทรมานจากภาวะซึมเศร้าอยู่ในเวลานี้

สดุดี 88 บรรยายถึงความทุกข์ทรมานอันเจ็บปวดของผู้ที่ซึมเศร้าไว้อย่างชัดเจน เราได้เห็นว่ามีบทเพลงสดุดีมากถึงครึ่งหนึ่งของทั้งหมดเป็นบทคร่ำครวญหรือประกอบด้วยบทคร่ำครวญ แต่ไม่มีสดุดีบทไหนที่มืดมนและสิ้นหวังเท่ากับสดุดี 88

เนื้อหาในสดุดีบทนี้ตั้งใจให้ความสำคัญกับความรู้สึกสิ้นหวัง โดยในสดุดี 87 ลงท้ายว่า “นักร้องและนักเต้นรำกล่าวกันว่า ’น้ำพุทั้งสิ้นของเราอยู่ในเธอ‘“(ข้อ 7) และสดุดี 89 เริ่มต้นว่า “ข้าพระองค์จะร้องเพลงถึงความรักมั่นคงของพระเจ้าเป็นนิตย์“ (ข้อ 1) แต่สดุดี 88 ดูเหมือนจะเป็นการเย้ยหยันบทสรรเสริญด้วยความยินดีในบทเพลงที่มาก่อนหน้าและบทเพลงที่อยู่ถัดไป

เช่นเดียวกับบทคร่ำครวญอีกหลายบท เฮมานผู้เขียนบทคร่ำครวญนี้ไม่ได้เปิดเผยรายละเอียดของ “ปัญหา” (สดุดี 88:3) ให้เราทราบ แต่สิ่งนี้ได้บอกเป็นนัยว่า เขาสนใจความเจ็บปวดที่เกิดจากปัญหามากกว่ารายละเอียดของปัญหา

เฮมานกล่าวโทษพระเจ้าอย่างไม่อ้อมค้อม “พระองค์ทรงใส่ข้าพระองค์ไว้ในส่วนลึกของปากแดนผู้ตาย; พระองค์ทรงทับถมข้าพระองค์ด้วยคลื่นทั้งสิ้นของพระองค์; พระองค์ทรงให้เพื่อนของข้าพระองค์เหินห่างจากข้าพระองค์” (ข้อ 6-8) เช่นเดียวกับโยบ เฮมานรู้และยอมรับว่า “พระเจ้าประทาน และพระเจ้าทรงเอาไปเสีย“ (โยบ 1:21) แต่เขาต่างกับโยบที่เขายังไม่สามารถพูดได้ว่า “สาธุการแด่พระนามพระเจ้า“ และเขาต่อว่าพระเจ้าที่เป็นต้นเหตุของปัญหาทั้งหมด

คริสเตียนที่เคยสัมผัสความรักและพระกรุณาอันน่าอัศจรรย์ของพระเจ้าผ่านองค์พระเยซูคริสต์จะตอบสนองต่อสดุดี 88 นี้อย่างไร ประการแรก เราต้องตระหนักว่าอาจมีบางเวลาในชีวิตที่เรารู้สึกว่า “ความมืดกลายเป็นเพื่อนสนิท”
(ข้อ 18‬ ฉบับ THSV11) ผู้เชื่อบางคนทุกข์ทรมานด้วยโรคซึมเศร้า เมื่อไม่นานมานี้ผมได้อ่านเรื่องราวของศิษยาภิบาลหนุ่มผู้หนึ่งที่รักพระเจ้า เขาทนทุกข์จากโรคซึมเศร้าและจบชีวิตตัวเองลงอย่างน่าสลดใจ คริสเตียนจะต้องดำเนินชีวิตผ่านช่วงเวลาที่ทนทุกข์ฝ่ายร่างกายหรือจิตใจ การสูญเสีย ความล้มเหลว ความผิดหวัง หรือการข่มเหงรังแก ซึ่งในช่วงเวลาเหล่านั้น เราอาจรู้สึกว่าพระเจ้าทรงซ่อนพระพักตร์จากเรา

พระธรรมสดุดี 88 ทำให้เรายอมร้องไห้ออกมาดังๆ กับพระเจ้า เช่นเดียวกับเฮมานที่ร้องเรียกหาพระเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า (ข้อ 2, 9, 13)

ในความเจ็บปวดทั้งหมด เฮมานไม่เคยหยุดอธิษฐาน เขาอาจรู้สึกว่าพระเจ้าหันพระพักตร์ของพระองค์มาต่อสู้กับเขา แต่เฮมานยังคงหันไปหาพระองค์เสมอ

แม้เฮมานมีความเข้าใจที่คลุมเครือเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย (ข้อ 10-12) แต่สำหรับพวกเรา เรารู้ว่าวันนั้นกำลังจะมาถึง เป็นวันที่พระเจ้าจะทรงเช็ดน้ำตาทุกหยดจากตาของเรา และเพราะพระเยซูทรงสิ้นพระชนม์และฟื้นคืนพระชนม์ขึ้นอีกครั้ง เราจึงมีความหวังด้วยความมั่นใจว่าความมืดมิดของเราจะจบลง “เพราะว่าพระเจ้าจะทรงเป็นแสงสว่างของเขา” (วิวรณ์‬ 22‬:5‬)

ตัดตอนจาก “ตามรอยพระธรรมสดุดี เล่ม 2 “ โดย ไมค์ เรเตอร์

ใคร่ครวญ
พระธรรมสดุดี 88 เป็นบทสดุดีที่เปิดเผยอารมณ์ความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมา บางครั้งคุณสวมหน้ากากเพื่อปกปิดความสงสัย คำถาม และความโกรธเคืองที่มีต่อพระเจ้าอยู่หรือไม่? เพราะเหตุใด? สดุดี 88 กล่าวถึงสถานการณ์นี้อย่างไร?

ข้อพระคัมภีร์ประจำวัน
“ความมืดกลายเป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์”
สดุดี‬ 88‬:18‬ (THSV11)