คุณสามารถค้นหารากของภาวะซึมเศร้าในตัวคุณได้

สวัสดีผู้อ่านที่รัก แก่นแท้ของเราในพันธกิจ "อัศจรรย์เกิดขึ้นได้ทุกวัน" คือการให้กำลังใจและสร้างแรงบันดาลใจให้กับคุณ นี่เป็นความท้าทายที่ยากลำบากเมื่อเราแบ่งปันอย่างตรงไปตรงมา เกี่ยวกับหัวข้อที่ยากลำบากนี้ของภาวะซึมเศร้า อย่างไรก็ตาม ความหวังในพระเยซูคือการอัศจรรย์ของเรา และเรารู้ว่าท่ามกลางการดำดิ่งในปัญหาของเรา พระเจ้าสามารถทำการอัศจรรย์ได้

ในการเดินทางสู่ความหวัง ผมต้องค้นหาต้นตอของการจมดิ่งนี้ ผมค้นพบว่ามีสาเหตุทั่วไปบางประการของภาวะซึมเศร้าในระยะสั้นและระยะยาว มีปัจจัยต่างๆ เช่น ความเครียดที่กัดกร่อนในระยะยาว การสูญเสียหรือบาดแผลลึกทางจิตใจ ปัญหาเรื้อรังที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข ความกดดันในการเป็นเลิศ สงครามทางจิตวิญญาณ และ ปัญหาสารเคมีในสมองผิดปกติ ซึ่งทั้งหมดที่กล่าวมานี้เกิดขึ้นในชีวิตของผม (ในระดับที่แตกต่างกัน) ในขณะเดียวกันผมกำลังสู้ในสงคราม เพื่อให้ได้มาซึ่งความสุขและความหวัง

พระเยซูทรงเตือนผมอีกครั้งว่า ผมไม่ได้อยู่คนเดียว กษัตริย์ดาวิดแห่งอิสราเอลเขียนสิ่งนี้จากจุดที่มืดมนในจิตวิญญาณของเขาว่า “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด เพราะน้ำขึ้นมาถึงคอข้าพระองค์แล้ว ข้าพระองค์จมอยู่ในเลนลึกไม่มีที่ยืน ข้าพระองค์มาอยู่ในน้ำลึกและน้ำท่วมข้าพระองค์” (สดุดี 69:1-2)

ดาวิดจมอยู่ในความสิ้นหวัง ผมหวังว่าเขาจะหันไปหาผู้ช่วยที่เขาไว้ใจได้ ซึ่งเป็นคนที่สามารถให้ทั้งสติปัญญาและกำลังใจ

ขั้นตอนเชิงกลยุทธ์อีกประการหนึ่งที่ผมทำ คือ การพูดคุยกับที่ปรึกษาที่ชาญฉลาด

ในพระคัมภีร์กล่าวว่า “เมื่อไม่มีการชี้แนะ ประชาชนก็ล้มลง แต่โดยมีที่ปรึกษามาก ก็มีความปลอดภัย” (สุภาษิต 11:14)

ดร.แพดดี้ ดัคโลว์ เข้ามาในชีวิตผม ตอนที่ผมอยู่ในช่วงลาหยุดพัก เขาช่วยให้ผมพูดถึงนิสัยชอบความสมบูรณ์แบบ และความปรารถนาที่จะให้ชีวิตประจำวันที่เต็มไปด้วยงาน งาน และงาน ผมจะไม่มีวันลืมการพบกันในนัดแรกของเรา ผมพร้อมที่จะรับคำปรึกษา แต่เขากลับถามผมว่า “คุณกินอะไรเป็นอาหารเช้า?” ช่างเป็นคำถามที่ธรรมดาจริงๆ เขาถามผมเหมือนเดิมทุกครั้งที่เจอกัน ผมจำได้ว่า ผมมักตอบว่า “เบคอน” และก็คิดว่า “แล้วยังไงกัน?" ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เขาก็ถามคำถามเดิมว่า “คุณกินอะไรเป็นอาหารเช้า?”

แต่คราวนี้คำตอบของผมแตกต่างออกไป ผมพูดว่า "เบเกิลที่มีรสชาติเหมือนอบเชยและลูกจันทน์เทศ ผมยังดื่มกาแฟด้วย และเมื่อผมชงกาแฟ ผมจะเติมครีมลงไป และมักจะคนกาแฟของผมสามครั้งในทิศทางทวนเข็มนาฬิกา จากนั้นผมก็แตะช้อนของผมสองครั้งก่อนที่จะวางช้อนลงบนทัพพีก่อน เพื่อที่ผมจะได้ได้ยินเสียง 'ติ๊ง' เวลามันกระแทกกับโต๊ะ" แล้วเขาก็ตอบว่า "ในที่สุด" เขาชี้ให้เห็นว่า ผมมาถูกทาง ผมกำลังสังเกตเห็นว่า ผมได้กลับมามีชีวิตชีวาขึ้นอีกครั้ง ผมเริ่มแยกแยะและตัดสินใจเลือกระหว่างกิจกรรมที่ให้ชีวิต หรือกิจกรรมที่บั่นทอนชีวิต รวมถึงแยกแยะผู้คนที่ เมื่อพูดคุยแล้วให้ชีวิต หรือ บั่นทอนชีวิตผม ผมเริ่มพูดคุยกับที่ปรึกษาที่ผมไว้วางใจได้ และสิ่งนี้ก็สร้างความแตกต่างมาก

วันนี้ คุณคิดว่าคุณต้องติดต่อใครเพื่อขอคำปรึกษาและมุมมองใหม่ๆ? ใช่ พระเยซูทรงอยู่ที่นั่นเสมอ แต่พระองค์ยังประทานคนอื่นๆ ที่สามารถให้กำลังใจ และแสดงให้เราเห็นว่ามีวิธีที่ดีกว่าการพยายามจัดการกับมันด้วยตัวเราเอง

คำอธิษฐานของผมคือให้คุณเปิดใจรับคนใหม่ ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรร ซึ่งสามารถแสดงให้คุณเห็นว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียว

คุณคือการอัศจรรย์