ผู้ซึ่งอยู่บนกางเขนตรงกลาง: แผนการอ่านวันอีสเตอร์ 7 วันตัวอย่าง

ไม้กางเขนทำให้เราได้มองเห็น

“ฝ่ายนายร้อยเมื่อเห็นเหตุการณ์ซึ่งบังเกิดขึ้นนั้น จึงสรรเสริญพระเจ้าว่า "แท้จริงท่านผู้นี้เป็นคนชอบธรรม"” ลูกา 23:47 (ESV)

เราไม่มีทางที่จะเข้าใจความหมายของไม้กางเขน นอกเสียจากว่าเราจะได้รับการเปลี่ยนแปลงชีวิตส่วนตัวของเรา

หลังจากที่พระเยซู “สิ้นพระชนม์” (ลูกา 23:46) ลูกาได้บันทึกให้เราได้เห็นปฏิกิริยาของพยานที่อยู่ในเหตุการณ์ของการถูกตรึง” (ข้อ 48) ใช่ มันมีความเศร้าแต่เมื่อภาพนี้จบลง พวกเขาก็ไปตามทางของพวกเขาเอง จากข้อ 49 “ยืนอยู่แต่ไกล … มองดูเหตุการณ์เหล่านี้”—และเราก็ไม่ได้แค่จินตนาการถึงสิ่งเข้าไปอยู่ในจิตใจของพวกเขาเท่านั้น แต่ปฏิกิริยาที่สะดุดตาและเป็นส่วนตัวที่สุดที่ลูกาได้รับก็คือปฏิกิริยาของนายร้อยชาวโรมันที่เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจึง “สรรเสริญพระเจ้าโดยกล่าวว่า 'ชายผู้นี้เป็นผู้บริสุทธิ์อย่างแน่นอน!'” หรือตามที่ฉบับ NIV แปลไว้ “แท้จริงท่านผู้นี้เป็นคนชอบธรรม”

ท่ามกลางความมืดมิดของผู้นำศาสนาที่หน้าซื่อใจคด ผู้ปกครองที่เหยียดหยาม และฝูงชนเหล่านั้นที่ใจแข็งกระด้าง กลับมีแสงสว่างริบหรี่ บางทีคนสุดท้ายที่เราคาดหวังว่าจะได้เห็นความจริง—ชายที่ไม่มีความเกี่ยวข้องกับพระเยซูมาก่อน ไม่มีพื้นฐานในการศึกษาพันธสัญญาเดิม และไม่สนใจในเรื่องของพระเจ้า—ไม่เพียงเข้าใจสิ่งที่เขากำลังมองแต่เขาตอบสนองเป็นการส่วนตัว เขามองเห็น “สิ่งที่เกิดขึ้น”—พระวจนะของพระเยซู ความมืดที่ปกคลุม ลักษณะการสิ้นพระชนม์ของพระองค์—และตระหนักว่า นี่ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา นี่คือคนที่แตกต่างจากคนอื่นทุกคน นี่คือชายผู้บริสุทธิ์และชอบธรรมอย่างยิ่ง อันที่จริง มาระโกเสริมว่า นายร้อยสารภาพว่าคนที่อยู่บนไม้กางเขนคือ "ท่านผู้นี้เป็นพระบุตรของพระเจ้าจริงๆ" (มาระโก 15:39)

ด้วยสายตาของเขาที่จ้องมองดูรายละเอียด ลูกาจึงเน้นย้ำอย่างชัดเจนถึงการเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนไม้กางเขน เขาอาจหวังว่าผู้อ่านบางคนจะจำได้ว่าเมื่อพระเยซูทรงอ่านพระคัมภีร์อิสยาห์ในช่วงแรกของพันธกิจ พระองค์ตรัสว่า “พระวิญญาณแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่บนข้าพเจ้า เพราะว่าพระองค์ได้ทรงเจิมตั้งข้าพเจ้าไว้ให้ประกาศข่าวประเสริฐแก่คนยากจน พระองค์ได้ทรงใช้ข้าพเจ้าให้รักษาคนที่ชอกช้ำระกำใจ ให้ร้องประกาศอิสรภาพแก่บรรดาเชลย ให้ประกาศแก่คนตาบอดว่าจะได้เห็นอีก ให้ปล่อยผู้ถูกบีบบังคับเป็นอิสระ” (ลูกา 4:18) โดยแท้แล้ว หัวข้อสำคัญที่พบในพระกิตติคุณของลูกา คือ ความมืดมิดที่ถูกคืบคลานด้วยความสว่าง—ความสับสนและความแข็งกระด้างของจิตใจและความคิดของคน ที่ได้รับการปลดปล่อยแห่งความจริงของพระเจ้า

ความพยายามที่จะปฏิเสธว่าไม้กางเขนไม่สามารถนำไปสู่การช่วยให้รอดได้ และแม้ว่าเราจะไม่เข้าใจว่าพระวิญญาณทรงเคลื่อนไหวในการนำเราทั้งหมดให้บังเกิดใหม่อย่างไร แต่ข่าวประเสริฐของเราไม่วันที่จะเปลี่ยนแปลงหรือเปลี่ยนไป: “พระคริสต์ถูกตรึงที่กางเขน” (1 โครินธ์ 1:23) ผู้ที่ได้เห็นไม้กางเขนและตอบสนองและได้สารภาพว่าผู้นั้นเป็นใคร และสรรเสริญพระเจ้าสำหรับการไถ่ของพระองค์ สิ่งเหล่านี้จะไม่มีความหมายเลย เว้นแต่ว่าไม้กางเขนนั้นจะเป็นชีวิตสำหรับเรา ครั้งสุดท้ายที่คุณมองดูพระผู้ช่วยให้รอดบนไม้กางเขนและได้สรรเสริญพระเจ้าคือเมื่อไหร่?

• พระเจ้าทรงเรียกให้ฉันคิดในมุมที่แตกต่างอย่างไร?
• พระเจ้าทรงจัดลำดับความรักในหัวใจของฉันใหม่ ในสิ่งที่ฉันรักนั้นอย่างไร?
• พระเจ้าทรงเรียกให้ฉันทำอะไรเมื่อฉันดำเนินชีวิตในแต่ละวัน?