ลูกของฉันแตกต่าง: ประคับประครองทั้งขึ้นและลงตัวอย่าง

คำแบ่งปันของวันนี้มาจาก เฮเตอร์ บราวเวอร์ คุณแม่ผู้ที่เลี้ยงดูลูกชายที่เป็นออทิสติกชื่อว่า ไมเคิล

การจัดการกับความกังวลของคนเป็นพ่อแม่

ความวิตกกังวลของพ่อแม่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ฉันไม่ได้พูดถึงความกลุ้มใจของพ่อแม่-พ่อแม่ทุกคนล้วนมีความกลุ้มใจ ฉันกำลังพูดถึงความกลัวที่ทำให้หัวใจเต้นระทึก ทำให้เหงื่อออกจนเปรียก เมื่อประมาณหนึ่งปีที่ผ่านมาก ฉันเกิดอาการวิตกกังวลครั้งหนึ่งที่ทำให้ฉันต้องไปห้องฉุกเฉิน มันเกิดจากอะไร? ความคิดอันนี้ที่ว่า:ฉันตายไม่ได้

เรื่องคือ ลูกชายฉันเป็นออทิสติด และฉันก็เป็นคนที่เขารู้สึกสุขใจที่อยู่ด้วยที่สุดในโลกนี้ ฉัน "อยู่กับ" เขาได้มากกว่าคนอื่นๆ ชีวิตเขาจะเป็นอะไรหากไม่มีฉัน?ฉันตายไม่ได้มันเป็นความคิดที่รุมเร้าสำหรับพ่อแม่ที่เลี้ยงดูคนที่มีความต้องการพิเศษ

นี้ก็คือสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวก้บความวิตกกังวลในชีวิตของฉัน ไม่ใช่เพื่อการโอ้อวด แต่ฉันเป็นประเภทคนที่ทำได้ดีเมื่อมันถึงเวลาของความกลุ้มใจ เหตุการร้ายๆ หรือวาระของเคราะห์กรรม ฉันหวังไว้ว่าความวิตกกังวลของพ่อแม่ไม่ใช่สิ่งที่ใครๆ (พวกเราที่มีจำนวนน้อยในกลุ่มคนกับความต้องการพิเศษ) ต้องต่อสู้กับมัน แต่ในเมื่อมันเป็นเช่นนั้น ฉ้นอยากที่แบ่งปันบทเรียนที่ฉันได้เรียนรู้จากประสบการณ์

1. ไปกันแค่เป็นเพราะคุณควบคุมไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่าคุณอยู่เหนือความควบคุม ใช่ไม่? คุณอาจจะไม่ได้นั่งอยู่ในเบาะคนขับ แต่มันไม่ได้หมายความว่าคุณกำลงเอนเอียงไปยังความวิบัติ ถ้าคุณขอกับพระเจ้าให้นำทางและชี้แนะชีวิตของคุณ คนขับของคุณก็เป็นคนขับที่ดี พระองค์เป็นพระบิดาที่แสนดี และพระองค์ก็ไม่เคยประสบกับความวิตกกังวลของพ่อแม่ ให้เราไปและให้พระองค์นำทาง
2. รวมจุดสนใจไปยังที่สิ่งที่ดีๆครั้งหนึ่งฉันเคยไปดูการแสดงนกที่ได้รับการฝึกฝนที่สวนแห่งหนึ่ง ผู้ฝึกพูดบางอย่างที่ติดอยู่ในฉัน คำพูดเป็นประมาณว่า "คุณรู้ไหมว่าเราฝึกฝนนกเหล่านี้ให้ทำเล่ห์เหลี่ยมเหล่านี้อย่างไร? มันไม่ใช่เกี่ยวกับการกำชับเชิงบวก เราไม่เคยทำโทษนกหากมันไม่สามารถทำเล่ห์เหลี่ยมได้ถูกต้อง เราแค่ให้รางวัลมันเมื่อไหร่ที่มันทำได้" แทนที่จะรวมจุดสนใจที่ความกลัวของเรา เราต้องปรับความคิดของเราต่อสิ่งที่เป็นความจริง ที่ดี และถูกต้อง
3. คุณไม่เพียงพอ-และนั่นก็โอเค!ประโยคนั้นทำให้รู้สึกเจ็บหรือป่าว? ฉันหวังว่าไม่น่ะ! ให้สนใจกับคำว่า "และนั่นก็โอเค" สักพักหนึ่ง ตัวคุณ + อีกหลายคุณ = ก็ยังคงแค่เป็นคุณ แต่ ตัวคุณ + พระเจ้า = เพียงพอแล้ว! หยุดความคิดและความพยายามที่กำลังหมุนเป็นวงกลมเพื่อคิดทุกสิ่งและทำทุกสิ่ง ขอความช่วยเหลือ! หาที่ปรึกษาสักคน! หาแพทย์ที่คุณสามารถพูดคุยได้ ให้สามีภรรยาของคุณมีส่วนร่วม ให้เพื่อนของคุณมีส่วนร่วม นี้เป็นวิธีการที่เราเติมเต็มกฎของพระคริสต์!
4. หยุดการเป็นพ่อแม่พรุ่งนี้พ่อแม่ทุกวันนี้ยุ่งยาก แค่เพียงว่าลูกของคุณแสดงพฤติกรรม X วันนี้ ไม่ได้หมายความว่าเขาจะแสดงพฤติกรรม Y ในวันข้างหน้า แล้วอะไรคือคำสองคำที่เลวร้ายที่สุดสำหรับพ่อแม่ของเด็กที่มีความต้องการพิเศษที่ต้องคิดใคร่ครวญ มีสิ่งมากมายที่ไม่รู้ มันไม่มีประโยชน์ที่ต้องเสียเวลาของความสุขของวันนี้เพื่อคิดถึงความเศร้าใจของวันพรุ่งนี้ นอกจากนี้แล้ว หากถ้าสิ่งต่างๆดำเนินไปได้ด้วยดีหละ?
5. ค้นหารอยยิ้มของคุณลูกของคุณอยู่ในช่วงอายุที่ดื้อรั้นหรือเปล่า? พยายามลดระดับคำว่า "ไม่!" ของเขาด้วยรอยยิ้มเล็กๆ นักกายภาพบำบัดบอกเลิกนัดขณะที่คุณอยู่ระหว่างทางไปพบ? หยุดแวะสถานที่เล่นที่เขาชอบแล้วก็จัดปาร์ตี้แบบไม่ต้องตระเตรียมมากกับลูกของคุณ! แล้วหากต้องเข้าโรงพยาบาลอีก? เอาเทปเพลง ผ้าห่มที่ชื่นชอบของลูก ม้วนหนังที่ชื่นชอบ น้ำมันหอมที่มีกลิ่นน่ากินมาจุด ปากกาหมึกเอาไว้วาดบนหน้ากากอนามัย-อะไรก็ได้ที่ช่วยผ่อนคลายอารมณ์ให้เบาลงและช่วยเสริมรอยยิ้มที่มีชีวิตชีวา มันเป็นยาที่วิเศษมาก
6. ดูแลตัวเองคุณไม่สามารถช่วยลูกของคุณได้หากคุณมีสุขภาพไม่ดี ฉันดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตของฉันเพื่อว่าฉันจะได้ลดละความกลัวตายก่อนอายุ และเพื่อว่าฉันจะได้อยู่เพื่อครอบครัวของฉัน แน่นอนฉันต้องรักษาสมดุลของสุขภาพกายและจิตของฉันด้วยสุขภาพของวิตวิญญาณ ถ้าฉันสัตย์ซื่อ การเข้าโบสถ์และนมัสการพระเจ้าร่วมกับชุมชนของฉันเป็นการเสียสละอย่างหนึ่ง แต่ทุกครั้งที่ฉันเสียสละแบบนั้น พระเจ้าเสริมสร้างความเชื่อของฉัน เสริมความแข็งแกร่งจิตวิญญาณของฉัน และให้ฉันมีความสุขซึ่งฉันต้องการเพื่อให้ผ่านพ้นไปกับสัปดาห์หน้า!
7. ค้นหาภูมิปัญญาเหมือนกับออกซิเจนมีบางวันที่เราพ่อแม่ของเด็กพิเศษที่ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อไป สิ่งต่างๆดูไม่เป็นไปอย่างที่คิด การบำบัดกายภาพที่มีการวิจัยเป็นอย่างดีก็หาไม่ได้ บางคนส่งอีเมลล์ให้คุณเกี่ยวกับ "การรักษาที่น่าอัศจรรย์" แล้วยังไงต่อ? ค้นหาภูมิปัญญา ปล่อยวางจากการค้นหาในกูเกิลสักพัก โทรหาคนจริงๆ พูดคุยกับบาทหลวง ที่ปรึกษา เจ้าหน้าที่โรงเรียน แพทย์ หรือพ่อแม่อีกคน และถามถึงภูมิปัญญาของเขาเหล่านั้น แต่ที่สำคัญ ถามพระเจ้า พระองค์เป็นผู้ที่ปราดเปรื่องที่สุดในอวกาศและเวลาทั้งหมด
8. ทั้งคุณและลูกของคุณถูกสร้างขึ้นมาอย่างวิเศษคุณรู้ว่าความวิตกกังวลชอบพูดว่า? "คุณไม่โอเค" คุณรู้ว่าความวิตกกังวลชอบพูดมากกว่านั้น? "ลูกของคุณไม่โอเค" แต่คุณรู้ไหมว่าอะไรคือคำตอบกลับมาที่สุดวิเศษ? "ทั้งลูกฉันและฉันถูกสร้างในพระลักษณะของพระเจ้า" ผู้สร้างของเราและพระบิดาแห่งสวรรค์ออกแบบมนุษย์ทุกคนแต่ละคนอย่างบรรจง พระองค์รู้วิธีอันเป็นเอกลักษณ์ในการประดิษฐ์คุณให้เป็นพ่อแม่ของลูกของคุณ และพระองค์ก็รู้ชีวิตที่เป็นเอกลักษณ์ที่ลูกของคุณจะดำเนินไปเช่นกัน นั้นก็เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์อย่างหนึ่ง!
9. ขอบคุณพระเจ้าเหมือนกับเป็นหน้าที่การงานของคุณจดบันทึกสิ่งหนึ่งที่คุณรู้สึกขอบคุณทุกๆ วัน แค่เพียงสิ่งเดียว เติมประโยคเกี่ยวกับว่าทำไมคุณถึงรู้สึกขอบคุณสำหรับสิ่งนั้นและคุณกำลังทำให้ดียิ่งขึ้น ฉันพบว่ามันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะตกอยู่ในความวิตกกังวล และจดบันทึกถึงความรู้สึกขอบคุณในเวลาเดียวกัน มันเป็นวิธีการหนึ่งของการฝึกฝนความคิดเพื่อจดจ่อและรู้สึกต่อสิ่งที่ถูกต้อง มันฝึกหัวใจของคุณให้มองหาว่าอะไรอีกที่คุณต้องรู้สึกขอบคุณในแต่ละวัน ในเวลาที่คุณไม่แน่ใจว่าจะเขียนอะไร คุณสามารถบันทึกว่า "วันนี้ ฉันรู้สึกขอบคุณพระเจ้าที่ให้ฉันสามารถเลือกที่จะขอบคุณ เพราะพระองค์ทรงดี พระองค์รักฉัน และฉันสามารถไว้วางใจ พระองค์กำลังทำทุกสิ่งทั้งปวงเพื่อสิ่งดี"

ท้ายสุด ถ้าความวิตกกังวลในการเป็นพ่อแม่ของคุณกำลังขยายใหญ่ขึ้น กำลังมืดมัวจนกลายเป็นความวิตกกังวลแบบอื่น ไม่ตอบสนองต่อการอธิษฐาน กำลังทำให้คุณไม่ได้หลับนอน หรือกำลังขัดขวางชีวิตประจำวันของคุณ มันได้เวลาแล้วที่จะต้องมองหาความช่วยเหลือ พบแพทย์ ที่ปรึกษาเชี่ยวชาญ และบาทหลวงเพื่อพูดคุยวันนี้ ทำมันเดี๋ยวนี้ ขอความช่วยเหลือ ทำให้แน่นอนว่าร่างกาย จิตใจ และจิตวิญญาณจะได้รับความช่วยเหลือที่ต้องการ ต้องการการกระตุ้นไหม? มองดูที่ลูกของคุณ เขาต้องการคุณ

สมุดบันทึก:อะไรที่ดูจะดำเนินไปด้วยดีวันนี้? อะไรที่คุณต้องรู้สึกขอบคุณและทำไม?