เข้าแทนที่เรา: บทใคร่ครวญสำหรับเทศกาลเข้าสู่ธรรมจากพันธกิจช่วงเวลาแห่งพระคุณ (Time of Grace)ตัวอย่าง

สำเร็จแล้ว

หนึ่งในสองวันที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ของมวลมนุษย์นั้นดูเหมือนเป็นวันที่ธรรมดาสำหรับทหารชาวโรมัน เพราะมันเป็นหน้าที่ปกติสำหรับพวกเขาที่จะทำการประหารนักโทษสามคนที่เยรูซาเล็มก่อนวันสะบาโต ที่พวกเขาต้องทำหน้าที่นำความตาย และตอกตะปูลงบนมือและขาของนักโทษและที่นั่นมีนักโทษสองคนร้องถึงถึงความเจ็บปวดของพวกเขา แต่มีผู้หนึ่งที่ถูกตรึงอยู่ตรงกลางนั้นยังคงท่าทีที่สงบเงียบ และพูดคุยกับพระบิดาเพื่อให้พระองค์ยกโทษกับผู้ที่ทรมาณเขา และเมื่อพระเยซูทรงสิ้นพระชนม์ ก็เป็นช่วงเวลาเย็นและผู้ที่ทำการตรึงพระเยซูก็เขามาสำรวจผู้ที่เขาได้เป็นคนลงมือตรึงกางเขน “ส่วนนายร้อยที่ยืนอยู่ตรงพระพักตร์พระองค์ เมื่อเห็นว่าพระองค์ทรงร้องเสียงดังและทรงปล่อยพระวิญญาณจิตออกไปแล้ว จึงพูดว่า‘แท้จริงท่านผู้นี้เป็นพระบุตรของพระเจ้า!’” (มาระโก 15:39)

และพวกเขาก็กลับไปยังที่มั่นของมั่นของพวกเขาพร้อมของสามอย่างคือ: ฉลองพระองค์ที่พวกเขาฉีกแบ่งกัน ความผิดบาปที่พวกเขากระทำต่อบุคคลคนหนึ่งที่เป็นบุตรของพระเจ้า และข่าวประเสริฐของการยกโทษบาปที่เข้าไปยังผู้ที่เป็นผู้ทำหน้าที่ประหารอย่างพวกเขาซึ่งเหตุการณ์นี้มีประเด็นอีกมากมายหลายอย่างสำหรับคุณและข้าพเจ้า แต่มีเพียงสองสิ่งนี้ก็ดูเป็นที่สุดของเหจุการณ์นี้แล้ว หนึ่ง การถูกตรึงกางเขนของพระเยซูสำแดงให้เราเห็นถึงความบาปของเราที่มี สอง การถูกตรึงการเขนของพระองค์สำแดงให้เห็นว่าราคาที่พระองค์ต้องจ่ายเพื่อการยกโทษบาปนั้นได้ทำสำเร็จแล้ว สำเร็จแล้ว เหล่าผีมารผ่านแพ้ และพระเยซูทรงไถ่ท่านให้เป็นไท