เข้าแทนที่เรา: บทใคร่ครวญสำหรับเทศกาลเข้าสู่ธรรมจากพันธกิจช่วงเวลาแห่งพระคุณ (Time of Grace)ตัวอย่าง

วันพุธรับเถ้า

บางทีคุณอาจจะได้เห็นเพื่อนร่วมงานกลับจากการนมัสการในวันทำงานพร้อมกับรอยขี้เถ้าสีเทาบนหน้าผากของพวกเขา แต่สำหรับบางคริสตจักรก็ไม่ได้ใช้ "วันพุธรับเถ้า" เป็นเครื่องหมายของการเริ่มต้นเทศกาลเข้าสู่ธรรม แต่พวกเขาได้ป้ายขี้เถ้าไว้บนผู้นมัสการพระเจ้า เพื่อเตือนใจถึงความผิดบาปของเรา การตายของเรา และราคาอันสูงค่าที่ต้องจ่ายเพื่อจะลบล้างสองสิ่งนี้ออกไป

และไม่ว่าคุณจะป้ายขี้เถ้าบนหน้าผากหรือไม่ แต่นี่เป็นเวลาที่เหมาะสมที่เราจะได้ยืนต่อหน้าพระพักตร์พระเจ้าด้วยความถ่อมใจ คุกเข่าลง เรียนรู้และยอมรับว่าเรานั้นต้องการพระผู้ช่วยให้รอด และอับราฮัมได้พูดไว้ว่า “ข้าพระองค์ผู้เป็นเพียงผงคลีดินและขี้เถ้า” (ปฐมกาล 18:27) ซึ่งเราก็เป็นเช่นนั้น

เราถูกสร้างโดยพระเจ้า มีชีวิตอยู่ในโลกของพระองค์ ใช้ชีวิตอยู่ใต้ธรรมบัญญัติของพระองค์ และต้องเข้าสู่การพิพากษาของพระองค์ เราอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ดีนัก เพราะเชื้อแห่งความบาปที่ตกทอดลงมาทำให้เรามีความผิดบาปในสายพระเนตรของพระเจ้า แม้ก่อนที่เราจะกำเนิดมา และทำให้เรากระหายที่จะกระทำความบาปในทุกวันที่เราดำเนินชีวิต ความผิดบาปของเราได้นำมาสู่คำพิพากษาของพระเจ้า--“เจ้าจะกลับเป็นผงคลีดินดังเดิม” และที่แย่กว่านั้น--“และเจ้าจะต้องตกนรก”

แต่ในช่วงเทศกาลเข้าสู่ธรรมจะนำเราไปพบเรื่องราวที่น่าอัศจรรย์ของความเจ็บปวด การลงโทษ และการวายพระชนม์ของพระเยซูคริสต์เพื่อแทนที่เรา พระองค์ผู้ทรงเป็นพระเมษโปดกของพระเจ้าผู้ที่นำความบาปออกไปจากโลก พระองค์ผู้ทรงเป็นพระเมษโปดกของพระเจ้าผู้นำความบาป ความผิด การลงโทษออกไปจากเรา และเผามันให้กลายเป็นเถ้า