แสวงหาสันติสุขตัวอย่าง

ละทิ้งความกระวนกระวาย

ความวิตกกังวลเป็นปัญหาที่พวกเราทุกคนจะต้องจัดการกับมันสักครั้งหนึ่งหรือหลายครั้ง ในคำเทศนาบนภูเขา พระเยซูทรงตรัสว่า: 

เพราะเหตุนี้ เราบอกท่านทั้งหลายว่า อย่ากระวนกระวายถึงชีวิตของตนว่าจะเอาอะไรกิน หรือจะเอาอะไรดื่ม และอย่ากระวนกระวายถึงร่างกายของตนว่าจะเอาอะไรนุ่งห่ม ชีวิตสำคัญยิ่งกว่าอาหารไม่ใช่หรือ? และร่างกายสำคัญยิ่งกว่าเครื่องนุ่งห่มไม่ใช่หรือ? จงดูนกทั้งหลายบนฟ้า พวกมันไม่ได้หว่าน ไม่ได้เกี่ยว ไม่ได้รวบรวมไว้ในยุ้งฉาง แต่พระบิดาของพวกท่าน ผู้สถิตในสวรรค์ทรงเลี้ยงพวกมันไว้ ท่านไม่ประเสริฐกว่าพวกมันหรือ? (มัทธิว 6:25-26)

ภาษากรีกสำหรับคำว่า “กระวนกระวาย” ในข้อความตอนนี้หมายถึง “จิตใจว้าวุ่น” เป็นคำที่อ้างถึงความไม่แน่นอน นั่นคือสิ่งที่ความกระวนกระวายได้สร้างขึ้นในพวกเรา มันให้ความรู้สึกต่อเราว่า แล้วอะไรต่อ? มันเป็นความรู้สึกว่าพรมผืนนั้นได้ถูกดึงออกจากภายใต้เท้าของเราและเราก็ไม่รู้ว่าเราจะล้มหรือไม่ ล้มอย่างแรงไหม ล้มไปทางไหน หรือล้มบนอะไร

คำว่า “กระวนกระวาย” ยังถูกแปลว่า “กังวล” ในพระคัมภีร์ด้วย สำหรับหลาย ๆ คน ความกังวลกลายเป็นวิถีชีวิต ถ้านั่นเป็นคำอธิบายของคุณ ฉันหนุนใจคุณให้อ่านพระวจนะคำของพระเยซูอีกครั้ง พระวจนะของพระองค์ไม่ใช่คำแนะนำ—มันคือคำสั่ง

คุณอาจบอกว่า “ช่วยไม่ได้เลยที่ฉันจะรู้สึกวิตกกังวล ฉันก็เป็นคนขี้กังวลมาตลอด” ฉันได้ยินอย่างนี้จากหลาย ๆ คนตลอดหลายปีที่ผ่านมา คำตอบของฉันคือ “ได้สิ คุณทำได้”

ไม่มีสถานการณ์ไหนที่สร้างความวิตกกังวลโดยอัตโนมัติ ความวิตกกังวลเกิดขึ้นเนื่องจากวิธีที่เราตอบสนองต่อปัญหาหรือสถานการณ์ที่เป็นปัญหา ความสามารถในการเลือกของคุณคือส่วนหนึ่งของของประทานแห่งเจตจำนงอิสระจากพระเจ้าที่มีให้ในมนุษย์ทุกคน คุณสามารถเลือกได้ว่าจะรู้สึกเช่นไร คุณสามารถเลือกได้ว่าจะคิดเรื่องอะไร และคุณสามารถเลือกได้ว่าจะตอบสนองต่อสถานการณ์หนึ่ง ๆ อย่างไร มันไม่ใช่พระประสงค์ของพระเจ้าอย่างแน่นอนที่จะให้คุณรู้สึกวิตกกังวล—พระองค์ไม่ได้ทรงอนุญาตให้สถานการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นในชีวิตเพื่อทำให้คุณวิตกกังวล พระบิดาอาจอนุญาตให้เกิดเหตุการณ์สักอย่างในชีวิตคุณเพื่อจะพัฒนาความเชื่อให้เข้มแข็งขึ้น เติบโตและเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น หรือเปลี่ยนแปลงนิสัยที่ไม่ดีหรือทัศนคติด้านลบ แต่พระเจ้าไม่ได้ตั้งคุณขึ้นมาเพื่อความวิตกกังวล พระองค์ยังคงทำกิจเพื่อนำคุณไปสู่สถานที่ที่คุณจะเชื่อวางใจพระองค์มากขึ้น ยอมจำนนต่อพระองค์จนหมดสิ้น และรับพระพรจากพระองค์มากยิ่งขึ้น

คุณอาจล้มลงไปสู่วังวนของความวิตกกังวล หรือคุณอาจกล่าวได้ว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์นำสิ่งนี้มาถึงพระองค์ มันเกินกว่าการควบคุมของข้าพระองค์ ข้าพระองค์รู้สึกหมดหนทางในสถานการณ์นี้ แต่พระองค์ทรงมีสิทธิอำนาจที่จะเปลี่ยนสิ่งที่ข้าพระองค์กำลังเผชิญอยู่ได้ พระองค์ทรงรักข้าพระองค์อย่างสมบูรณ์แบบ และข้าพระองค์เชื่อวางใจพระองค์ว่าจะทรงจัดการกับสิ่งที่ทำให้ข้าพระองค์กังวลในทางที่พระองค์ทรงเห็นว่าเหมาะสม ข้าพระองค์รู้ว่าแผนการใด ๆ ที่พระองค์ทรงมีสำหรับข้าพระองค์ก็เพื่อผลดีแก่ข้าพระเองค์เอง ข้าพระองค์ตั้งตารอคอยที่จะได้เห็นหนทางที่พระองค์ทรงเลือกที่จะสำแดงความรัก พระปัญญา และฤทธิ์อำนาจของพระองค์”

เพื่อนเอ๋ย นี่คือหนทางแห่งสันติสุข—เป็นทางออกจากความกระวนกระวายและวิตกกังวล