คดีการฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์ตัวอย่าง

หลักฐานเพิ่มเติมสำหรับการฟื้นคืนพระชนม์ 

ขณะที่กำลังกลั่นกรองหลักฐานต่าง ๆ เพื่อสนับสนุนการฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์ คำถามหนึ่งที่มักถูกหยิบยกขึ้นมาบ่อยครั้งก็คือ “มีหลักฐานหรือข้อเท็จจริงใด ๆ นอกเหนือจากพระคัมภีร์หรือไม่ ที่สามารถนำมาตอบคำถามว่าพระคริสต์ได้ฟื้นขึ้นจากความตาย?” หรือเราจะมองว่าเป็นเพียงเรื่องของ ‘ความเชื่ออย่างมืดบอด’ เท่านั้น? เพื่อตอบคำถามนี้ พอล อี. ลิตเติ้ล ได้นำเสนอหลักฐานทางประวัติศาสตร์ชิ้นสำคัญสามชิ้นที่ควรพิจารณา

ประการแรกคือ การดำรงอยู่ของคริสตจักรคริสเตียน ต้นกำเนิดของมันสามารถสืบย้อนกลับไปถึงปาเลสไตน์ซึ่งเป็นสถานที่คริสตจักรได้เริ่มขึ้นครั้งแรกในช่วงศตวรรษแรก (ค.ศ. 32) คำถามที่เกี่ยวข้องที่ต้องพิจารณาในจุดนี้ก็คือ ‘อะไรเป็นสาเหตุของการดำรงอยู่ของมัน?’ สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่าบรรดาสาวกในศตวรรษแรกเหล่านี้ซึ่งถูกเรียกว่าคริสเตียนเป็นครั้งแรกที่เมืองอันทิโอก (กิจการ 11:26ข) ได้พลิกเปลี่ยนโลกในยุคของพวกเขาไปอย่างสิ้นเชิงโดยผ่านการเทศนาของพวกเขา (กิจการ 11:20-21) การฟื้นคืนพระชนม์เป็นพื้นฐานไม่เพียงแต่สำหรับการเทศนาของพวกเขาเท่านั้น แต่ชีวิตของพวกเขาด้วย กล่าวอีกนัยหนึ่ง คริสตจักรในสมัยนั้นและตอนนี้ ซึ่งมีขอบเขตอยู่ทั่วโลกนั้น วางอยู่บนรากฐานเดียวเท่านั้น นั่นคือ การฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์ และไม่มีสิ่งอื่นใดอีก

ประการที่สอง มีความจริงของวันคริสเตียนอยู่ วันอาทิตย์ถือเป็นวันนมัสการสำหรับชาวคริสต์ที่เริ่มต้นขึ้นในปีคริสตศักราช 32 ย้อนกลับไปในศตวรรษแรก การเปลี่ยนแปลงในปฏิทินถือเป็นเรื่องยิ่งใหญ่มาก ต้องมีบางสิ่งที่สะท้านฟ้าสะเทือนดินเกิดขึ้นจึงจะส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของวันนมัสการ จากวันสะบาโตของชาวยิว ซึ่งเป็นวันที่เจ็ดของสัปดาห์ มาเป็นวันอาทิตย์ซึ่งเป็นวันแรกตามปฏิทินของชาวยิว! สิ่งนี้เกิดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูจากความตาย อย่าลืมว่าคริสเตียนยุคแรกเดิมทีก็เป็นชาวยิว ดังนั้น นอกเหนือจากการฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์ ไม่มีสิ่งอื่นใดอีกแล้วที่จะสามารถเป็นเหตุผลของการเปลี่ยนแปลงนี้ได้

ประการสุดท้าย การดำรงอยู่ของพันธสัญญาใหม่ พระคัมภีร์ของคริสเตียน ตลอดทั้งเล่มนั้นมีประจักษ์พยานหรือพยานผู้เห็นเหตุการณ์ ซึ่งเป็นเหตุผลยืนยันได้ว่าเรื่องการฟื้นคืนชีวิตนั้นเป็นความจริง พวกเขาเผชิญกับการทดสอบ การทรมาน และการพลีชีพเพื่อยืนยันความเป็นประจักษ์พยานและความเชื่อของพวกเขา นอกเหนือจากการฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์แล้ว ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีเหตุผลใดดีไปกว่านี้ได้อีกในการอธิบายถึงการอุทิศตนของบรรดาสาวกเหล่านี้ แบตเซลล์ บาร์เรต แบกซ์เตอร์ สรุปประเด็นนี้ไว้อย่างดีในหนังสือ ‘ฉันเชื่อ เพราะ…’ ของเขา “พวกเขาต้องสูญเสียทุกสิ่งจากการเป็นคริสเตียน ไม่ได้รับสิ่งใดที่โลกเห็นว่าสำคัญ แม้กระนั้น ท้ายที่สุดแล้วพวกเขายังยอมสละชีวิตเพื่อยืนยันความเชื่ออย่างแรงกล้าว่าพระเยซูคือพระคริสต์ พระบุตรของพระเจ้า – สิ้นพระชนม์ ถูกฝังไว้ และฟื้นคืนพระชนม์”