ออสวาลด์ แชมเบอร์ส: สันติสุข - ชีวิตในพระวิญญาณตัวอย่าง

ยุคสมัยและอารยธรรมในประวัติศาสตร์ปรากฏขึ้นหลังจากเวลาหนึ่งเพื่อจะถูกเหวี่ยงลงบนกองเศษเหล็กโดยพระเจ้าอย่างไม่ระมัดระวัง สิ่งที่น่าประหลาดใจในบันทึกของแต่ละยุคสมัย คือแต่ละยุคนั้นจบลงด้วยหายนะอย่างชัดเจน ธรรมิกชนนั้นรู้ว่าพระเจ้าทรงปกครอง และเมฆนั้นเป็นเพียงผงธุลีของพระบาทของพระบิดาและเขาไม่จำเป็นต้องกลัวเลย เขารู้สึกมั่นใจได้ว่าการเกิดภัยพิบัติเหล่านี้เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย และสันติสุขที่มากขึ้นและลักษณะที่บริสุทธิ์มากขึ้นจะเป็นผลลัพธ์อันถาวร ประวัติศาสตร์ค่อย ๆ เป็นจริงตามคำพยากรณ์ตลอดเวลา

หนทางแห่งสันติสุขสำหรับเราคือการมอบถวายตัวเองแด่พระเจ้าและทูลขอให้พระองค์ทรงค้นหาเรา ไม่ใช่สิ่งที่เราคิดว่าเราเป็น หรือสิ่งที่คนอื่นคิดว่าเราเป็น หรือสิ่งที่เราเกลี้ยกล่อมตัวเองว่าเราเป็นหรืออยากจะเป็น แต่ “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงตรวจค้นข้าพระองค์ ขอทรงสำรวจข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์อยู่ในสายพระเนตรพระองค์”

คำถามสะท้อนคิด: การล่มสลายของเผด็จการบ่งบอกอะไรเกี่ยวกับประสิทธิผลของสันติสุขที่กำหนดให้กับผู้คน? ประวัติศาสตร์สอนอะไรกับฉันบ้างเกี่ยวกับความพยายามของมนุษย์ในการสร้างสันติภาพ?

ข้อความถูกยกมาจาก God’s Workmanship and Biblical Psychology, © สำนักพิมพ์ Discovery House