สุภาษิต 23:1-10
สุภาษิต 23:1-10 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
เมื่อเจ้านั่งรับประทานกับผู้ครอบครอง จงสังเกตให้ดีว่าอะไรอยู่ข้างหน้าเจ้า เจ้าจงบังคับตัวไว้ ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละ อย่าปรารถนาของโอชะของผู้ครอบครองนั้น เพราะมันเป็นอาหารที่หลอกลวง อย่าโหมงานจนอ่อนล้าเพื่อจะเป็นคนมั่งมี จงฉลาดพอที่จะหยุดพัก เมื่อเจ้าเหลือบตามองทรัพย์นั้น มันก็หายไปแล้วไม่ใช่หรือ? เพราะแน่นอนทีเดียวมันจะสร้างปีกขึ้นมา มันจะบินไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี อย่ากินอาหารของคนตระหนี่ อย่าปรารถนาของโอชะของเขา เพราะเขาคอยนับอยู่ในใจ เขาพูดกับเจ้าว่า “จงกินและดื่มเถิด” แต่ใจของเขาไม่ได้อยู่กับเจ้า เจ้าจะสำรอกอาหารซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปนั้น และเสียถ้อยคำอ่อนหวานของเจ้าไปเปล่าๆ อย่าพูดให้คนโง่ได้ยิน เพราะเขาจะดูหมิ่นปัญญาแห่งถ้อยคำของเจ้า อย่าย้ายหลักเขตเก่าแก่ และอย่ารุกล้ำไร่นาของลูกกำพร้า
สุภาษิต 23:1-10 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
เมื่อเจ้านั่งลงรับประทานกับผู้ครอบครองบ้านเมือง จงสังเกตให้ดีว่าอะไรอยู่ข้างหน้าเจ้า ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละ เจ้าจงจ่อมีดไว้ที่คอของเจ้า อย่าปรารถนาของโอชะของท่าน เพราะมันเป็นอาหารที่หลอกลวง อย่าทำงานเพื่อเห็นแก่ทรัพย์ศฤงคาร จงฉลาดพอที่จะยับยั้งไว้ เจ้าจะเพ่งตาของเจ้าอยู่ที่ของอนิจจังหรือ เพราะทรัพย์สมบัติมีปีกแน่นอนทีเดียว มันจะบินไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี อย่ากินอาหารของคนที่ตระหนี่ อย่าปรารถนาของโอชะของเขา เพราะเขาเป็นเหมือนคนที่คอยนับอยู่ข้างใน เขาพูดกับเจ้าว่า <<จงกินและดื่มเถิด>> แต่ใจของเขามิได้อยู่กับเจ้า เจ้าจะต้องสำรอกอาหารซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปนั้น และเสียถ้อยคำแช่มชื่นของเจ้าเสียเปล่าๆ อย่าพูดให้คนโง่ได้ยิน เพราะเขาจะดูหมิ่นปัญญาแห่งถ้อยคำของเจ้า อย่าโยกย้ายเสาเขตเก่าแก่ หรือเข้าไปในไร่นาของคนกำพร้า
สุภาษิต 23:1-10 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
เมื่อเจ้านั่งกินอยู่กับผู้มีอำนาจคนหนึ่งของบ้านเมือง ให้จำไว้ว่าเจ้ากำลังนั่งกินอยู่กับใคร ถ้าเจ้าเป็นคนกินจุ ก็ให้ยับยั้งใจไว้บ้าง อย่าได้ตะกละตะกรามนักต่ออาหารที่เลิศหรูนั้น เพราะมันอาจจะดูดีแค่เปลือกนอก อย่าได้ทำงานหนักจนหมดแรง เพราะหวังจะร่ำรวย ให้ฉลาดและอย่าทำอย่างนั้น ในพริบตาเดียว เงินก็จะหายไป ราวกับมีปีกโผล่ออกมา แล้วบินหนีไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี อย่าได้กินอาหารของคนขี้เหนียว อย่าได้ตะกละตะกรามนักต่ออาหารที่เลิศหรูนั้น เพราะเขาเป็นเหมือนเส้นผมในลำคอ เขาบอกเจ้าว่า “กินและดื่มสิ” แต่ใจของเขาไม่ได้เป็นอย่างนั้น เจ้าจะอาเจียนอาหารอันน้อยนิดที่เจ้ากินเข้าไปออกมา และเสียดายคำพูดที่เจ้าชมเชยเขาไป อย่าได้แนะนำอะไรให้เข้าหูของคนโง่เลย เพราะเขาจะดูหมิ่นถ้อยคำอันชาญฉลาดของเจ้านั้น อย่าได้โยกย้ายหลักเขตที่มีมาช้านานแล้ว และอย่าได้บุกรุกไร่นาของเด็กกำพร้า
สุภาษิต 23:1-10 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
เมื่อเจ้านั่งลงรับประทานกับผู้ครอบครองบ้านเมือง จงสังเกตให้ดีว่าอะไรอยู่ข้างหน้าเจ้า ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละ เจ้าจงจ่อมีดไว้ที่คอของเจ้า อย่าปรารถนาของโอชะของท่าน เพราะมันเป็นอาหารที่หลอกลวง อย่าทำงานเพื่อมั่งมี จงเลิกพึ่งสติปัญญาของตนเอง เจ้าจะเพ่งตาของเจ้าอยู่ที่ของอนิจจังหรือ เพราะทรัพย์สมบัติมีปีก แน่นอนทีเดียวมันจะบินไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี อย่ากินอาหารของคนที่ตระหนี่ อย่าปรารถนาของโอชะของเขา เพราะเขาคิดในใจอย่างไร เขาก็เป็นอย่างนั้น เขาพูดกับเจ้าว่า “จงกินและดื่มเถิด” แต่ใจของเขามิได้อยู่กับเจ้า เจ้าจะต้องสำรอกอาหารซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปนั้น และเสียถ้อยคำแช่มชื่นของเจ้าเสียเปล่าๆ อย่าพูดให้คนโง่ได้ยิน เพราะเขาจะดูหมิ่นปัญญาแห่งถ้อยคำของเจ้า อย่าโยกย้ายเสาเขตเก่าแก่ หรือเข้าไปในไร่นาของคนกำพร้าพ่อ
สุภาษิต 23:1-10 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
เมื่อเจ้ารับประทานอาหารร่วมกับเจ้าบ้านผ่านเมือง จงระมัดระวังสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเจ้าให้ดี หากเจ้าตะกละเห็นแก่กิน ก็จงเอามีดจ่อคอหอยตนเองไว้ อย่าปรารถนาสิ่งโอชะของเขา เพราะอาหารนั้นเป็นสิ่งลวงตา อย่าตรากตรำจนอ่อนล้าเพียงเพื่อหวังร่ำรวย อย่าวางใจในความเฉลียวฉลาดของเจ้า แค่พริบตาเดียวทรัพย์สมบัติก็จะลับหายไป เพราะมันจะติดปีกบิน หนีไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี อย่ากินอาหารของคนตระหนี่ถี่เหนียว อย่าปรารถนาสิ่งโอชะของเขา เพราะเขาเป็นคนชนิดที่คอยคิดคำนวณอยู่ในใจ ปากก็พูดว่า “เชิญกินดื่มเถิด” แต่ใจไม่ได้อยู่กับเจ้าเลย เจ้าจะต้องสำรอกสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่กินเข้าไป และต้องสิ้นเปลืองคำขอบคุณ อย่าเปลืองลมปากกับคนโง่ เพราะเขาจะเหยียดหยามคำแนะนำที่ฉลาดของเจ้า อย่าโยกย้ายหลักเขตเก่าแก่ หรือรุกล้ำที่ดินของลูกกำพร้าพ่อ
สุภาษิต 23:1-10 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
เวลาเจ้านั่งรับประทานร่วมกับผู้คนระดับปกครอง ก็จงระวังให้ดีว่ามีอะไรตั้งไว้ที่ตรงหน้าเจ้า และหากว่าเจ้าหิวกระหายนัก ก็จงใช้มีดจ่อคอของเจ้าไว้ อย่ากระหายสิ่งที่เจ้าเห็นว่าเอร็ดอร่อย เพราะมันเป็นอาหารที่ล่อลวง อย่าหักโหมเกินกำลังเพียงเพื่อเสาะหาความมั่งมี จงใช้สติปัญญาเหนี่ยวรั้งตนไว้ เพียงเหลือบตาดูความมั่งมีขณะหนึ่ง มันก็หายไป ด้วยว่าปีกของมันจะงอกขึ้นได้แน่ และโผขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างนกอินทรี อย่าไปรับประทานอาหารของคนตระหนี่ และอย่ากระหายของเอร็ดอร่อยของเขา ด้วยว่า เขาเป็นคนประเภทที่คิดถึงราคาเสมอ เขาจะพูดว่า “รับประทานและดื่มเถิด” แต่ใจของเขาไม่ได้คิดเช่นนั้น เจ้าจะอาเจียนสิ่งที่เจ้าได้กลืนลงไปแล้ว และเจ้าจะเสียดายคำชมของเจ้า อย่าสนทนากับคนโง่ เพราะว่าเขาจะดูหมิ่นสติปัญญาที่แสดงออกมาจากคำพูดของเจ้า อย่าขยับเขยื้อนหลักเขตโบราณ และอย่าล่วงล้ำเขตที่ดินของเด็กกำพร้า