สุภาษิต 23:1-10

เมื่อเจ้านั่งรับประทานกับผู้ครอบครอง จงสังเกตให้ดีว่าอะไรอยู่ข้างหน้าเจ้า เจ้าจงบังคับตัวไว้ ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละ อย่าปรารถนาของโอชะของผู้ครอบครองนั้น เพราะมันเป็นอาหารที่หลอกลวง อย่าโหมงานจนอ่อนล้าเพื่อจะเป็นคนมั่งมี จงฉลาดพอที่จะหยุดพัก เมื่อเจ้าเหลือบตามองทรัพย์นั้น มันก็หายไปแล้วไม่ใช่หรือ? เพราะแน่นอนทีเดียวมันจะสร้างปีกขึ้นมา มันจะบินไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี อย่ากินอาหารของคนตระหนี่ อย่าปรารถนาของโอชะของเขา เพราะเขาคอยนับอยู่ในใจ เขาพูดกับเจ้าว่า “จงกินและดื่มเถิด” แต่ใจของเขาไม่ได้อยู่กับเจ้า เจ้าจะสำรอกอาหารซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปนั้น และเสียถ้อยคำอ่อนหวานของเจ้าไปเปล่าๆ อย่าพูดให้คนโง่ได้ยิน เพราะเขาจะดูหมิ่นปัญญาแห่งถ้อยคำของเจ้า อย่าย้ายหลักเขตเก่าแก่ และอย่ารุกล้ำไร่นาของลูกกำพร้า