สุภาษิต 12:11-23
สุภาษิต 12:11-23 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
คนที่ทำงานในไร่นาของตน จะมีอาหารอย่างเหลือเฟือ แต่คนที่ไล่ตามสิ่งที่ไร้สาระ เป็นคนที่ไม่มีสมองคิด คนชั่วร้าย โลภอยากได้สิ่งที่คนเลวอีกคนหนึ่งหามาได้ แต่รากของคนที่ทำตามใจพระเจ้านั้นจะออกดอกออกผล คนชั่วติดกับดักในคำพูดที่ผิดบาปของตนเอง แต่คนที่ทำตามใจพระเจ้าจะรอดพ้นจากปัญหา เขาอิ่มไปด้วยสิ่งที่ดีๆที่เกิดมาจากคำพูดของเขาเอง และเขาจะได้รับผลตอบแทนจากการกระทำของเขา หนทางของคนโง่นั้นก็ดูเหมือนว่าถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่คนที่ฟังคำแนะนำเป็นคนฉลาด คนโง่มักโพล่งความโกรธของเขาออกมาทันที แต่คนฉลาดหลักแหลมกลับซ่อนความรู้สึกอับอายไว้ พยานที่เชื่อถือได้พูดความจริงในศาล แต่พยานเท็จพูดโกหก การนินทาเชือดเฉือนเหมือนคมดาบ แต่คำพูดของคนฉลาดช่วยรักษาเยียวยา ปากที่พูดความจริงจะคงอยู่ตลอดไป แต่ลิ้นที่พูดโกหกจะอยู่เพียงชั่วครู่เท่านั้น ความหลอกลวงอยู่ในจิตใจของคนที่วางแผนทำชั่ว แต่ความชื่นชมยินดีย่อมอยู่ในจิตใจของคนที่วางแผนทำดี ไม่มีอันตรายใดๆจะเกิดกับคนที่ทำตามใจพระเจ้าได้เลย แต่ชีวิตของคนชั่วจะมีปัญหาเต็มไปหมด พระยาห์เวห์เกลียดคำพูดโกหก แต่พระองค์ชื่นชอบคนสัตย์ซื่อ คนฉลาดไม่อวดในสิ่งที่เขารู้ แต่จิตใจของคนโง่ป่าวประกาศความโง่ของตนออกมา
สุภาษิต 12:11-23 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
ผู้ซึ่งไถพรวนที่ดินของตนจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์ ส่วนคนที่เอาแต่เพ้อฝันก็ไร้สามัญสำนึก คนชั่วโลภอยากได้ของโจร แต่รากฐานของคนชอบธรรมเจริญงอกงาม คนชั่วจะติดกับเพราะวาจาชั่วของตน ส่วนคนชอบธรรมหลุดพ้นจากความทุกข์ร้อน ผลจากวาจาทำให้คนเราได้รับสิ่งดีๆ เหมือนที่ได้รับรางวัลจากการกระทำของตน คนโง่คิดว่าทางของตนถูกต้อง ส่วนคนฉลาดยอมรับฟังคำแนะนำ คนโง่เขลาระเบิดอารมณ์ ส่วนคนฉลาดไม่ใส่ใจคำสบประมาท พยานที่ซื่อสัตย์พูดความจริง ส่วนพยานเท็จพูดโกหก คำพูดพล่อยๆ ทิ่มแทงเหมือนดาบ แต่วาจาของคนเฉลียวฉลาดก็เยียวยารักษา คำพูดที่สัตย์จริงไม่มีวันสูญสลาย ส่วนคำโกหกไม่ช้าก็ถูกจับได้ ใจที่กะการชั่วร้ายเต็มไปด้วยอุบายล่อลวง ส่วนผู้ที่ส่งเสริมความสงบสุขมีแต่ความยินดี ไม่มีภยันตรายตกแก่ผู้ชอบธรรม แต่คนชั่วจะทุกข์ร้อนแสนสาหัส องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังปากที่มุสาหลอกลวง แต่ทรงชื่นชมผู้ที่ซื่อสัตย์ คนฉลาดหลักแหลมไม่อวดรู้ แต่ใจของคนโง่ป่าวร้องความโง่เขลาออกมา
สุภาษิต 12:11-23 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
คนที่ไถนาของตนจะมีอาหารบริบูรณ์ แต่คนที่ติดตามสิ่งไร้ค่าย่อมไม่มีสามัญสำนึก คนอธรรมอยากได้ทรัพย์สินของคนชั่ว แต่รากของคนชอบธรรมจะเกิดผล คนชั่วย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งปากของตน แต่คนชอบธรรมหนีพ้นจากความลำบาก คนเราอิ่มใจด้วยสิ่งดีจากผลแห่งปากของตน และผลงานแห่งมือของมนุษย์ก็กลับมาหาเขา ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่คนมีปัญญาย่อมฟังคำแนะนำ คนโง่ย่อมแสดงความฉุนเฉียวของตนทันที แต่คนสุขุมย่อมไม่ใส่ใจต่อการสบประมาท คนที่พูดความจริงก็ให้การอย่างซื่อสัตย์ แต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง คำพูดพล่อยๆ เหมือนดาบแทง แต่ลิ้นของคนมีปัญญานำการรักษามาให้ ปากที่พูดจริงทนอยู่ได้เป็นนิตย์ แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว ความหลอกลวงอยู่ในใจของคนที่คิดการชั่ว แต่คนที่แนะให้มีสันติภาพก็มีความยินดี ไม่มีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับคนชอบธรรม แต่คนอธรรมเต็มไปด้วยความลำบาก พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังปากที่พูดมุสา แต่ทรงปีติยินดีในคนที่ประพฤติอย่างซื่อสัตย์ คนสุขุมย่อมเก็บงำความรู้ไว้ แต่คนโง่ป่าวร้องความโง่ของตน
สุภาษิต 12:11-23 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
บุคคลที่ไถนาของตนจะมีอาหารอุดม แต่บุคคลที่ติดตามคนไร้สาระก็ขาดความเข้าใจ คนชั่วร้ายปรารถนาตาข่ายของคนเลว แต่รากของคนชอบธรรมย่อมออกผล คนชั่วร้ายย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งริมฝีปากของตน แต่คนชอบธรรมจะหนีพ้นจากความลำบาก จากผลแห่งปากของตนคนก็อิ่มใจในความดี และผลงานแห่งมือของเขาก็จะกลับมาหาเขา ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่คนที่ยอมฟังคำแนะนำก็ฉลาด จะรู้ความโกรธของคนโง่ได้ทันที แต่คนที่หยั่งรู้ย่อมปิดบังความอับอาย บุคคลผู้พูดความจริงกล่าวความชอบธรรม แต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง มีบางคนที่คำพูดพล่อยๆของเขาเหมือนดาบแทง แต่ลิ้นของปราชญ์นำการรักษามาให้ ริมฝีปากที่พูดจริงจะทนอยู่ได้เป็นนิตย์ แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว ความหลอกลวงอยู่ในใจของบรรดาผู้คิดแผนการชั่วร้าย แต่บรรดาผู้กะแผนงานแห่งสันติภาพมีความชื่นบาน ไม่มีความชั่วตกอยู่กับคนชอบธรรม แต่คนชั่วร้ายจะเต็มด้วยความร้าย ริมฝีปากที่พูดมุสาเป็นที่น่าสะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์ แต่คนทั้งหลายที่ประพฤติอย่างจริงใจเป็นความปีติยินดีของพระองค์ คนที่หยั่งรู้ย่อมเก็บความรู้ไว้ แต่ใจคนโง่ป่าวร้องความโง่เขลา
สุภาษิต 12:11-23 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
บุคคลที่ไถนาของตนจะมีอาหารอุดม แต่บุคคลที่ติดตามการงานที่ไร้ค่า ย่อมไม่มีสามัญสำนึก หอคอยแข็งแรงของคนชั่วร้ายปรักหักพังสิ้น แต่รากของคนชอบธรรมตั้งมั่นคงอยู่ คนชั่วร้ายย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งริมฝีปากของตน แต่คนชอบธรรมหนีพ้นจากความลำบาก จากผลแห่งถ้อยคำของตนคนก็อิ่มใจในความดี และผลงานแห่งมือของเขาก็กลับมาหาเขา ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่ปราชญ์ย่อมฟังคำแนะนำ จะรู้ความร้อนใจของคนโง่ได้ทันที แต่คนที่หยั่งรู้ย่อมไม่นำพาต่อการดูถูก บุคคลผู้พูดความจริงให้หลักฐานที่ซื่อตรง แต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง มีบางคนที่คำพูดพล่อยๆของเขาเหมือนดาบแทง แต่ลิ้นของปราชญ์นำการรักษามาให้ ริมฝีปากที่พูดจริงทนอยู่ได้เป็นนิตย์ แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว ความหลอกลวงอยู่ในใจของบรรดาผู้คิดแผนการชั่วร้าย แต่บรรดาผู้กะแผนงานที่ดีมีความชื่นบาน ไม่มีความชั่วตกอยู่กับคนชอบธรรม แต่คนชั่วร้ายเต็มด้วยความลำบาก ริมฝีปากที่พูดมุสาเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่พระเจ้า แต่บรรดาผู้ที่ประพฤติความซื่อสัตย์เป็นที่ปีติยินดีแด่พระองค์ คนที่หยั่งรู้ย่อมเก็บความรู้ไว้ แต่คนโง่ป่าวร้องความโง่ของตน
สุภาษิต 12:11-23 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
ผู้ที่ออกแรงรดน้ำพรวนดินของตนจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์ แต่ผู้ที่มุ่งหาสิ่งที่ไร้ประโยชน์ หามีความคิดอ่านไม่ คนชั่วร้ายอยากได้สิ่งที่บรรดาคนเลวปล้นมา แต่รากของบรรดาผู้มีความชอบธรรมให้ผลงดงาม คนชั่วร้ายตกในกับดักเพราะปากเสีย แต่ผู้มีความชอบธรรมรอดจากความลำบากได้ คนจะอิ่มหนำด้วยสิ่งดีๆ ได้ก็จากผลที่มาจากวาจาของเขา และงานจากน้ำพักน้ำแรงของเขาจะให้ดอกออกผล หนทางของคนไร้ปัญญาดูเหมือนว่าถูกต้องในสายตาของเขา แต่ผู้มีสติปัญญาย่อมฟังคำปรึกษา คนโง่แสดงความไม่พอใจทันทีทันใด ขณะคนที่ฉลาดรอบคอบจะไม่แสดงท่าทีอย่างใดเมื่อถูกสบประมาท คนมีสัจจะพูดตามความถูกต้อง แต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง มีคนปากกล้าลั่นวาจาดั่งดาบทิ่มแทง แต่ลิ้นของบรรดาผู้มีสติปัญญานำมาซึ่งการบำบัดรักษา ปากที่พูดความจริงจะยืนหยัดตลอดกาล แต่ลิ้นที่พูดโกหกจะทนอยู่ได้เพียงชั่วขณะ ความหลอกลวงอยู่ในจิตใจของบรรดาผู้วางแผนการเลวร้าย แต่บรรดาผู้สนับสนุนสันติย่อมมีความร่าเริงใจ ไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับผู้มีความชอบธรรม แต่บรรดาคนชั่วร้ายมีความทุกข์มากมาย ปากมุสาเป็นที่น่ารังเกียจต่อพระผู้เป็นเจ้า แต่บรรดาผู้ที่ลงมือปฏิบัติด้วยความซื่อสัตย์เป็นที่ชื่นชมของพระองค์ คนฉลาดรอบคอบไม่อวดความรู้ของตน แต่ใจของคนโง่ป่าวประกาศความโง่