สุภาษิต 12:11-23

ผู้ซึ่งไถพรวนที่ดินของตนจะมีอาหารอุดมสมบูรณ์ ส่วนคนที่เอาแต่เพ้อฝันก็ไร้สามัญสำนึก คนชั่วโลภอยากได้ของโจร แต่รากฐานของคนชอบธรรมเจริญงอกงาม คนชั่วจะติดกับเพราะวาจาชั่วของตน ส่วนคนชอบธรรมหลุดพ้นจากความทุกข์ร้อน ผลจากวาจาทำให้คนเราได้รับสิ่งดีๆ เหมือนที่ได้รับรางวัลจากการกระทำของตน คนโง่คิดว่าทางของตนถูกต้อง ส่วนคนฉลาดยอมรับฟังคำแนะนำ คนโง่เขลาระเบิดอารมณ์ ส่วนคนฉลาดไม่ใส่ใจคำสบประมาท พยานที่ซื่อสัตย์พูดความจริง ส่วนพยานเท็จพูดโกหก คำพูดพล่อยๆ ทิ่มแทงเหมือนดาบ แต่วาจาของคนเฉลียวฉลาดก็เยียวยารักษา คำพูดที่สัตย์จริงไม่มีวันสูญสลาย ส่วนคำโกหกไม่ช้าก็ถูกจับได้ ใจที่กะการชั่วร้ายเต็มไปด้วยอุบายล่อลวง ส่วนผู้ที่ส่งเสริมความสงบสุขมีแต่ความยินดี ไม่มีภยันตรายตกแก่ผู้ชอบธรรม แต่คนชั่วจะทุกข์ร้อนแสนสาหัส องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังปากที่มุสาหลอกลวง แต่ทรงชื่นชมผู้ที่ซื่อสัตย์ คนฉลาดหลักแหลมไม่อวดรู้ แต่ใจของคนโง่ป่าวร้องความโง่เขลาออกมา

แผนการอ่าน และบทใคร่ครวญประจำวัน ตามหัวข้อ สุภาษิต 12:11-23 ฟรี