สุภาษิต 12:11-23

คนที่ไถนาของตนจะมีอาหารบริบูรณ์ แต่คนที่ติดตามสิ่งไร้ค่าย่อมไม่มีสามัญสำนึก คนอธรรมอยากได้ทรัพย์สินของคนชั่ว แต่รากของคนชอบธรรมจะเกิดผล คนชั่วย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งปากของตน แต่คนชอบธรรมหนีพ้นจากความลำบาก คนเราอิ่มใจด้วยสิ่งดีจากผลแห่งปากของตน และผลงานแห่งมือของมนุษย์ก็กลับมาหาเขา ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเอง แต่คนมีปัญญาย่อมฟังคำแนะนำ คนโง่ย่อมแสดงความฉุนเฉียวของตนทันที แต่คนสุขุมย่อมไม่ใส่ใจต่อการสบประมาท คนที่พูดความจริงก็ให้การอย่างซื่อสัตย์ แต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง คำพูดพล่อยๆ เหมือนดาบแทง แต่ลิ้นของคนมีปัญญานำการรักษามาให้ ปากที่พูดจริงทนอยู่ได้เป็นนิตย์ แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว ความหลอกลวงอยู่ในใจของคนที่คิดการชั่ว แต่คนที่แนะให้มีสันติภาพก็มีความยินดี ไม่มีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นกับคนชอบธรรม แต่คนอธรรมเต็มไปด้วยความลำบาก พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังปากที่พูดมุสา แต่ทรงปีติยินดีในคนที่ประพฤติอย่างซื่อสัตย์ คนสุขุมย่อมเก็บงำความรู้ไว้ แต่คนโง่ป่าวร้องความโง่ของตน

แผนการอ่าน และบทใคร่ครวญประจำวัน ตามหัวข้อ สุภาษิต 12:11-23 ฟรี