เฉลยธรรมบัญญัติ 21:1-9

<<ในแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของท่านประทานให้ท่านเป็นกรรมสิทธิ์นั้น ถ้าพบศพคนที่ถูกฆ่าทิ้งอยู่กลางแจ้ง ไม่ทราบว่าผู้ใดฆ่าเขาตาย ก็ให้พวกผู้ใหญ่และผู้พิพากษาของท่านออกมาวัดดูว่า เมืองที่อยู่กับศพผู้ตายนั้นเมืองใดอยู่ใกล้ที่สุด ให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองที่อยู่ใกล้ที่สุดนั้นนำโคตัวเมียตัวหนึ่ง ซึ่งยังไม่เคยใช้งานและยังไม่เคยเทียมแอก และให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองนั้น นำโคเมียตัวนั้นไปที่หุบเขาซึ่งมีน้ำไหล ซึ่งไม่มีใครไถหรือหว่านเลย และให้หักคอโคเมียที่หุบเขานั้น และปุโรหิตผู้เป็นบุตรหลานของเลวีจะต้องออกมา ด้วยพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขาได้ทรงเลือก เขาไว้ให้ปรนนิบัติพระองค์ และให้อวยพรในพระนามของพระเจ้า ให้การวิวาทและการทำร้ายทุกเรื่องสิ้นสุด ลงด้วยคำของปุโรหิตเหล่านี้ และพวกผู้ใหญ่ของเมืองที่อยู่ใกล้ผู้ถูกฆ่าที่สุดนั้นจะล้างมือ ของเขาทั้งหลายเหนือโคเมียซึ่งถูกหักคอที่ในหุบเขานั้น และเขาจะเป็นพยานว่า <มือของเราทั้งหลายมิได้กระทำให้โลหิตของชายผู้นี้ตก และตาของเราทั้งหลายก็มิได้แลเห็นโลหิตของเขาตก ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลบมลทินบาปชนชาติ อิสราเอลคือประชากรของพระองค์ ผู้ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่ไว้ ขออย่าทรงถือโทษชนชาติอิสราเอลเนื่องด้วยความ ตายของผู้ไม่มีผิด แต่ขอทรงอภัยโทษอันเนื่องจากความตายนี้ให้แก่เขา> ดังนี้แหละท่านจะกำจัดความผิด อันเนื่องจากความตายของผู้ที่ไม่มีผิดนั้นเสียจากท่ามกลางท่าน เมื่อท่านกระทำสิ่งที่ชอบในสายพระเนตรของพระเจ้า