เฉลยธรรมบัญญัติ 21:1-9

“ในแผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานให้ท่านเข้ายึดครองนั้น ถ้าพบศพคนที่ถูกฆ่าทิ้งอยู่กลางทุ่งนาโดยไม่ทราบว่าใครฆ่าเขาตาย ก็ให้พวกผู้ใหญ่และผู้พิพากษาของท่านออกมาวัดระยะทางถึงเมืองที่อยู่รอบๆ ศพผู้ตาย ให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองที่อยู่ใกล้ศพผู้ตายนั้น นำโคตัวเมียตัวหนึ่งซึ่งยังไม่เคยใช้งานและยังไม่เคยเทียมแอก และให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองนั้น นำโคตัวเมียนั้นลงไปที่หุบเขาซึ่งมีน้ำไหล ซึ่งไม่มีใครไถหรือหว่านเลย และหักคอโคตัวเมียที่หุบเขานั้น และพวกปุโรหิตผู้เป็นบุตรหลานของเลวีจะต้องเข้ามาใกล้ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้ทรงเลือกพวกเขาไว้ให้ปรนนิบัติพระองค์ และให้อวยพรในพระนามของพระยาห์เวห์ ให้การวิวาทและการทำร้ายทุกเรื่องสิ้นสุดลงด้วยคำของปุโรหิตเหล่านี้ และพวกผู้ใหญ่ของเมืองที่อยู่ใกล้ศพผู้ตายนั้น จะล้างมือของพวกเขาเหนือโคตัวเมียซึ่งถูกหักคอที่ในหุบเขานั้น และเขาจะเป็นพยานว่า ‘มือของพวกเราไม่ได้ทำให้โลหิตนี้ตก และตาของเราก็ไม่เห็น ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงลบล้างบาปแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์ ผู้ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่ไว้ ขออย่าทรงถือโทษเรื่องโลหิตของผู้บริสุทธิ์ท่ามกลางอิสราเอลประชากรของพระองค์ แต่ขอทรงลบล้างบาปเนื่องจากโลหิตนี้แก่พวกเขา’ ดังนั้นท่านจะกำจัดความผิดเรื่องโลหิตของผู้บริสุทธิ์นั้นเสียจากท่ามกลางท่าน เมื่อท่านทำสิ่งที่ชอบในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์