“จงส่งเสียงร้องดัง ไม่ต้องยับยั้งไว้ ส่งเสียงร้องของเจ้าเหมือนเสียงแตร จงประกาศแก่ชนชาติของเราถึงการล่วงละเมิดของเขา แก่พงศ์พันธุ์ยาโคบถึงบาปของพวกเขา พวกเขาแสวงหาเราวันแล้ววันเล่า และยินดีที่จะรู้วิถีทางของเรา เหมือนกับว่า พวกเขาเป็นประชาชาติที่กระทำสิ่งอันเป็นความชอบธรรม และไม่ได้ทอดทิ้งคำบัญชาของพระเจ้าของเขา พวกเขาถามเราถึงการตัดสินอันชอบธรรม พวกเขายินดีเดินเข้าใกล้พระเจ้า พวกเขาพูดว่า ‘พวกเราอดอาหารไปทำไม ทั้งๆ ที่พระองค์ไม่เห็น พวกเราเจียมตัวไปทำไม ทั้งๆ ที่พระองค์ไม่รับทราบ’ ดูเถิด ในวันที่เจ้าอดอาหาร เจ้าก็ทำไปเพียงเพื่อตนเอง แล้วก็บีบบังคับลูกจ้างของเจ้าทุกคน ดูเถิด เจ้าอดอาหารก็เพื่อจะก่อการวิวาทและต่อสู้เท่านั้น และเพื่อชกด้วยหมัดที่มุ่งร้าย การอดอาหารอย่างที่พวกเจ้ากระทำในวันนี้ จะไม่ทำให้เสียงของเจ้าเป็นที่ได้ยินในเบื้องสูงหรอก การอดอาหารแบบนี้น่ะหรือที่เราเลือก เป็นวันที่ให้คนถ่อมตนหรือ ให้เขาก้มศีรษะลงอย่างไม้อ้อ และนอนบนผ้ากระสอบและขี้เถ้าหรือ เจ้าจะเรียกว่านั่นเป็นการอดอาหาร และเป็นวันที่พระผู้เป็นเจ้ายอมรับได้หรือ การอดอาหารแบบที่เราเลือกมิใช่อย่างนี้หรือ คือแก้สิ่งผูกมัดของความชั่ว แก้สายรัดของแอก ปล่อยผู้ถูกบีบบังคับให้เป็นอิสระ และปลดแอกทั้งหมดออก เพื่อแบ่งปันอาหารของเจ้าให้กับผู้ที่หิว และนำผู้ยากไร้ที่ไม่มีบ้านอยู่เข้าไปในบ้านของเจ้า เมื่อเจ้าเห็นผู้ที่ไร้เครื่องนุ่งห่ม ก็จัดหาให้เขา และไม่ซ่อนตัวเจ้าจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้า มิใช่หรือ แล้วแสงสว่างของเจ้าก็จะสาดส่องดั่งอรุณรุ่ง และการเจ็บไข้ของเจ้าจะหายขาดอย่างรวดเร็ว ความชอบธรรมของเจ้าจะนำหน้าเจ้าไป บารมีของพระผู้เป็นเจ้าจะคุ้มกันที่ข้างหลังเจ้า
อ่าน อิสยาห์ 58
แบ่งปัน
เปรียบเทียบฉบับแปลทั้งหมด: อิสยาห์ 58:1-8
บันทึกข้อพระคำ อ่านแบบออฟไลน์ ดูคลิปการสอน และอื่น ๆ อีกมากมาย!
หน้าหลัก
พระคัมภีร์
แผนการอ่าน
วิดีโอ
แอปพระคัมภีร์
แอปพระคัมภีร์สำหรับเด็ก
