อิสยาห์ 58:1-8
อิสยาห์ 58:1-8 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
จงร้องดังๆ อย่าออมเสียงไว้ จงเปล่งเสียงของเจ้าเหมือนเป่าเขาสัตว์ จงแจ้งให้ชนชาติของเรารู้ตัวในเรื่องการทรยศของเขา ให้เชื้อสายของยาโคบรู้ตัวในเรื่องบาปของเขา กระนั้นเขายังแสวงหาเราทุกวัน และยินดีจะรู้จักทางของเรา ราวกับว่าเขาเป็นประชาชาติที่ทำความชอบธรรม และไม่ได้ละทิ้งกฎหมายของพระเจ้าของเขา เขาขอกฎหมายชอบธรรมจากเรา พวกเขายินดีจะเข้าใกล้พระเจ้า “ทำไมพวกข้าพระองค์อดอาหาร แต่พระองค์ไม่ทอดพระเนตร? ทำไมพวกข้าพระองค์ถ่อมตัวลง แต่พระองค์ไม่สนพระทัย? ” นี่แน่ะ ในวันที่เจ้าอดอาหารนั้น เจ้าทำตามใจเจ้า และบีบบังคับคนงานทั้งหมดของเจ้า นี่แน่ะ เจ้าอดอาหารเพียงเพื่อวิวาทและต่อสู้ และเพื่อต่อยด้วยหมัดอธรรม การอดอาหารอย่างเจ้าในวันนี้ จะไม่ทำให้เสียงของเจ้าได้ยินไปถึงที่สูง นี่คือการอดอาหารที่เราเลือกหรือ? คือวันที่คนถ่อมตัวเองลงหรือ? คือการก้มศีรษะของเขาลงเหมือนต้นอ้อเล็ก แล้วปูผ้ากระสอบและขี้เถ้าเป็นที่รองนั่งหรือ? เจ้าจะเรียกการอย่างนี้ว่าอดอาหารหรือ? และเป็นวันที่พระยาห์เวห์โปรดปรานหรือ? เราเลือกการอดอาหารอย่างนี้ไม่ใช่หรือ? คือการแก้พันธนะอธรรม การแก้สายรัดของแอก การปลดปล่อยผู้ถูกบีบบังคับให้เป็นอิสระ และการหักแอกทั้งหมดเสีย คือการแบ่งอาหารของเจ้ากับคนหิว การนำคนยากจนไร้บ้านเข้ามาในบ้านไม่ใช่หรือ? และเมื่อเห็นคนเปลือยกายก็คลุมกายเขาไว้ ทั้งไม่ซ่อนตัวเจ้าจากญาติของเจ้าไม่ใช่หรือ? แล้วความสว่างจะพุ่งออกมาแก่เจ้าเหมือนรุ่งอรุณ และการรักษาแผลของเจ้าจะมีขึ้นอย่างรวดเร็ว ความชอบธรรมของเจ้าจะเดินนำหน้าเจ้า และพระสิริของพระยาห์เวห์จะระวังหลังเจ้า
อิสยาห์ 58:1-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
พระยาห์เวห์พูดว่า ตะโกนออกมาดังๆเลย ไม่ต้องอั้นไว้ ยกเสียงขึ้นมาเหมือนกับเสียงแตร ประกาศกับคนของเราถึงการกบฏของพวกเขา ประกาศให้กับครอบครัวของยาโคบถึงความบาปของพวกเขา พวกเขามาแสวงหาเราวันแล้ววันเล่า อย่างกับว่าพวกเขาอยากจะรู้ทางต่างๆของเรา อย่างกับว่าเป็นชนชาติที่ได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง อย่างกับว่าไม่ได้ทอดทิ้งกฎอันยุติธรรมของพระเจ้าของพวกเขา พวกเขาขอการตัดสินที่ยุติธรรมจากเรา พวกเขาแกล้งทำเป็นอยากเข้าใกล้พระเจ้า และพวกเขาพูดว่า “ทำไมพระองค์ถึงไม่เห็นตอนที่พวกเราอดอาหารกัน ทำไมพระองค์ถึงไม่สังเกตว่าพวกเราถ่อมตัวลง” แต่เราตอบว่า “ดูเอาสิ ในวันที่เจ้าอดอาหารนั้น เจ้าก็ยังมัวหาผลประโยชน์ของตนและเอาเปรียบคนงานทุกคนของเจ้า ดูสิ พวกเจ้าถือศีลอดอาหารก็จริง แต่มีการถกเถียง ทะเลาะและชกต่อยกันแถมไปด้วย การอดอาหารอย่างที่พวกเจ้าทำในวันนี้จะไม่ทำให้คำอธิษฐานของเจ้าขึ้นไปถึงเบื้องบน นี่หรือการถือศีลอดอาหารที่เราอยากได้ เป็นวันที่แค่ถ่อมตัวลงพอเป็นพิธีอย่างนี้หรือ เป็นแค่ก้มหัวลงเหมือนกับต้นอ้อลู่ลมหรือ เป็นแค่นอนลงบนผ้ากระสอบและขี้เถ้าหรือ พวกเจ้าจะเรียกแบบนี้ว่าเป็นการถือศีลอดอาหารหรือ วันแบบนี้จะเป็นที่ยอมรับของพระยาห์เวห์จริงๆหรือ การอดอาหารที่เราอยากได้เป็นอย่างนี้ไม่ใช่หรือ คือให้ปลดปล่อยโซ่ตรวนของความไม่ยุติธรรม ให้แก้เชือกแอกของการกดขี่ข่มเหงออก และปล่อยให้คนที่ถูกกดขี่ขมเหงเป็นอิสระ ให้หักแอกทุกอัน แล้วให้แบ่งปันอาหารของเจ้ากับคนที่หิวโหย ไม่ใช่หรือ ให้เอาคนยากจนที่ไม่มีบ้านอยู่เข้ามาอยู่ในบ้านของเจ้า เมื่อเจ้าเห็นคนที่เปลือยเปล่าก็ให้คลุมตัวพวกเขา และไม่ซ่อนตัวจากญาติๆที่เดือดร้อนของเจ้า ถ้าเจ้าทำอย่างนี้แสงของเจ้าก็จะส่องสว่างเหมือนรุ่งอรุณ บาดแผลต่างๆของเจ้าจะหายอย่างรวดเร็ว พระองค์ผู้ให้ชัยชนะกับพวกเจ้าจะนำหน้าพวกเจ้าไป และสง่าราศีของพระยาห์เวห์ก็จะเป็นทหารเฝ้าระวังหลังให้กับเจ้า
อิสยาห์ 58:1-8 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
“จงร้องดังๆ อย่าออมไว้ จงเปล่งเสียงของเจ้าเหมือนเป่าแตร จงแจ้งแก่ชนชาติของเราให้ทราบถึงเรื่องการละเมิดของเขา แก่วงศ์วานของยาโคบเรื่องบาปของเขา แต่เขายังแสวงหาเราทุกวันและปีติยินดีที่จะรู้จักทางของเรา เหมือนกับว่าเขาเป็นประชาชาติที่ได้ทำความชอบธรรม และมิได้ละทิ้งกฎแห่งพระเจ้าของเขา เขาก็ขอข้อกฎอันเที่ยงธรรมจากเรา เขาทั้งหลายก็ปีติยินดีที่จะเข้ามาใกล้พระเจ้า พวกเขากล่าวว่า ‘ทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้อดอาหาร และพระองค์มิได้ทอดพระเนตร ทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถ่อมตัวลง และพระองค์มิได้ทรงสนพระทัย’ ดูเถิด ในวันที่เจ้าอดอาหาร เจ้าทำตามใจของเจ้า และบีบบังคับคนงานของเจ้าทั้งหมด ดูเถิด เจ้าอดอาหารเพียงเพื่อวิวาทและต่อสู้ และเพื่อต่อยด้วยหมัดชั่วร้าย การอดอาหารอย่างของเจ้าในวันนี้จะไม่กระทำให้เสียงของเจ้าได้ยินไปถึงที่สูง อย่างนี้หรือเป็นการอดอาหารที่เราเลือก คือวันที่คนข่มตัว การก้มศีรษะของเขาลงเหมือนอ้อเล็ก และปูผ้ากระสอบและขี้เถ้ารองใต้เขา อย่างนี้หรือเจ้าจะเรียกการอย่างนี้ว่าการอดอาหาร และเป็นวันที่พระเยโฮวาห์โปรดปรานอย่างนั้นหรือ การอดอาหารอย่างนี้ไม่ใช่หรือที่เราต้องการ คือการแก้พันธนะของความชั่ว การปลดเปลื้องภาระหนัก และการปล่อยให้ผู้ถูกบีบบังคับเป็นอิสระ และการหักแอกเสียทุกอัน ไม่ใช่การที่จะปันอาหารของเจ้าให้กับผู้หิว และนำคนยากจนไร้บ้านเข้ามาในบ้านของเจ้า เมื่อเจ้าเห็นคนเปลือยกายก็คลุมกายเขาไว้ และไม่ซ่อนตัวของเจ้าจากญาติของเจ้าเอง ดอกหรือ แล้วความสว่างของเจ้าจะพุ่งออกมาอย่างอรุณ และแผลของเจ้าจะเรียกเนื้อขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ความชอบธรรมของเจ้าจะเดินนำหน้าเจ้า และสง่าราศีของพระเยโฮวาห์จะระวังหลังเจ้า
อิสยาห์ 58:1-8 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
จงร้องดังๆ อย่าออมไว้ จงเปล่งเสียงของเจ้าเหมือนเป่าเขาสัตว์ จงแจ้งแก่ชนชาติของเราให้ทราบถึงเรื่องการทรยศของเขา แก่เชื้อสายของยาโคบเรื่องบาปของเขา แต่เขายังแสวงเราทุกวัน และปีติยินดีที่จะรู้จักทางของเรา เหมือนกับว่าเขาเป็นประชาชาติที่ได้ทำความชอบธรรม และมิได้ละทิ้งกฎหมายแห่งพระเจ้าของเขา เขาก็ขอข้อกฎหมายอันชอบธรรมจากเรา เขาทั้งหลายก็ปีติยินดีที่จะเข้ามาใกล้พระเจ้า <ทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้อดอาหาร และพระองค์มิได้ทอดพระเนตร ทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถ่อมตัวลง และพระองค์มิได้ทรงสนพระทัย> ดูเถิด ในวันที่เจ้าอดอาหาร เจ้าทำตามใจของเจ้า และบีบบังคับคนงานของเจ้าทั้งหมด ดูเถิด เจ้าอดอาหารเพียงเพื่อวิวาทและต่อสู้ และเพื่อต่อยด้วยหมัดอธรรม การอดอาหารอย่างของเจ้าในวันนี้ จะไม่กระทำให้เสียงของเจ้าได้ยินไปถึงที่สูง อย่างนี้หรือเป็นการอดอาหารที่เราเลือก คือวันที่คนข่มตัว การก้มศีรษะของเขาลงเหมือนอ้อเล็ก และปูผ้ากระสอบและขี้เถ้ารองใต้เขา อย่างนี้หรือ เจ้าจะเรียกการอย่างนี้ว่าการอดอาหาร และเป็นวันที่พระเจ้าโปรดปรานอย่างนั้นหรือ <<การอดอาหารอย่างนี้ไม่ใช่หรือที่เราต้องการ คือการแก้พันธนะของความอธรรม การแก้สายรัดแอก และการปล่อยให้ผู้ถูกบีบบังคับเป็นอิสระ และการหักแอกเสียทุกอัน ไม่ใช่การที่จะปันอาหารของเจ้าให้กับผู้หิว และนำคนยากจนไร้บ้านเข้ามาในบ้านของเจ้า เมื่อเจ้าเห็นคนเปลือยกายก็คลุมกายเขาไว้ และไม่ซ่อนตัวของเจ้าจากญาติของเจ้าเอง ดอกหรือ แล้วความสว่างจะพุ่งออกมาแก่เจ้าอย่างอรุณ และแผลของเจ้าจะเรียกเนื้อขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ความชอบธรรมของเจ้าจะเดินนำหน้าเจ้า และพระสิริของพระเจ้าจะระวังหลังเจ้า
อิสยาห์ 58:1-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
“จงตะโกนดังๆ ไม่ต้องออมเสียงไว้ จงเปล่งเสียงให้ดังเหมือนเสียงแตรเขาสัตว์ จงแจ้งประชากรของเราถึงการทรยศของพวกเขา และแจ้งวงศ์วานของยาโคบถึงบาปทั้งหลายของเขา พวกเขาแสวงหาเราวันแล้ววันเล่า ทำทีกระตือรือร้นอยากรู้จักทางของเรา ราวกับว่าพวกเขาเป็นชนชาติที่ทำสิ่งที่ถูกต้อง และไม่ได้ละทิ้งคำบัญชาของพระเจ้า พวกเขาทูลขอการตัดสินอย่างเที่ยงธรรมจากเรา และทำเหมือนว่าอยากให้พระเจ้าเข้ามาใกล้ พวกเขากล่าวว่า ‘ข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถืออดอาหาร แต่ทำไมพระองค์ไม่เห็นบ้าง? ข้าพระองค์ทั้งหลายถ่อมกายถ่อมใจลงแล้ว แต่ทำไมพระองค์ยังไม่สังเกตบ้างเลย?’ “ถึงกระนั้นในวันที่เจ้าถืออดอาหาร เจ้าก็ยังทำตามใจชอบ และขูดรีดคนงานทุกคนของเจ้า การถืออดอาหารของเจ้าจบลงด้วยการทะเลาะวิวาทและการต่อสู้ พวกเจ้าชกต่อยกันเองด้วยหมัดอันโหดร้าย อย่าหวังว่าการถืออดอาหารของเจ้าอย่างที่ทำในวันนี้ จะทำให้เสียงอ้อนวอนของเจ้าขึ้นไปถึงเบื้องบนได้ นี่หรือคือการถืออดอาหารที่เราเลือก? แค่เป็นวันที่ให้มนุษย์มาถ่อมลง แค่เป็นวันให้เขาก้มหัวลงเหมือนต้นอ้อ และสวมผ้ากระสอบนอนลงในกองขี้เถ้าหรือ? นี่หรือที่เจ้าเรียกว่าการถืออดอาหาร? นี่หรือวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงยอมรับ? “อย่างนี้ไม่ใช่หรือคือการถืออดอาหารที่เราเลือกไว้? คือการปลดโซ่ตรวนแห่งความอยุติธรรม แก้สายรัดแอก ปลดปล่อยผู้ถูกกดขี่ข่มเหงให้เป็นอิสระ และหักแอกทุกอัน ไม่ใช่เป็นการแบ่งปันอาหารของเจ้าแก่ผู้หิวโหย และให้ที่พักพิงแก่คนยากจนเร่ร่อนหรือ? ไม่ใช่การให้เสื้อผ้าแก่ผู้เปลือยกายที่เจ้าพบ และช่วยเหลือเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้าเองหรือ? เมื่อนั้นความสว่างของเจ้าจะเจิดจ้าดั่งรุ่งอรุณ เจ้าจะรับการบำบัดรักษาอย่างรวดเร็ว เมื่อนั้นความชอบธรรมของเจ้าจะนำหน้าเจ้า และพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะระวังหลังให้เจ้า
อิสยาห์ 58:1-8 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
“จงส่งเสียงร้องดัง ไม่ต้องยับยั้งไว้ ส่งเสียงร้องของเจ้าเหมือนเสียงแตร จงประกาศแก่ชนชาติของเราถึงการล่วงละเมิดของเขา แก่พงศ์พันธุ์ยาโคบถึงบาปของพวกเขา พวกเขาแสวงหาเราวันแล้ววันเล่า และยินดีที่จะรู้วิถีทางของเรา เหมือนกับว่า พวกเขาเป็นประชาชาติที่กระทำสิ่งอันเป็นความชอบธรรม และไม่ได้ทอดทิ้งคำบัญชาของพระเจ้าของเขา พวกเขาถามเราถึงการตัดสินอันชอบธรรม พวกเขายินดีเดินเข้าใกล้พระเจ้า พวกเขาพูดว่า ‘พวกเราอดอาหารไปทำไม ทั้งๆ ที่พระองค์ไม่เห็น พวกเราเจียมตัวไปทำไม ทั้งๆ ที่พระองค์ไม่รับทราบ’ ดูเถิด ในวันที่เจ้าอดอาหาร เจ้าก็ทำไปเพียงเพื่อตนเอง แล้วก็บีบบังคับลูกจ้างของเจ้าทุกคน ดูเถิด เจ้าอดอาหารก็เพื่อจะก่อการวิวาทและต่อสู้เท่านั้น และเพื่อชกด้วยหมัดที่มุ่งร้าย การอดอาหารอย่างที่พวกเจ้ากระทำในวันนี้ จะไม่ทำให้เสียงของเจ้าเป็นที่ได้ยินในเบื้องสูงหรอก การอดอาหารแบบนี้น่ะหรือที่เราเลือก เป็นวันที่ให้คนถ่อมตนหรือ ให้เขาก้มศีรษะลงอย่างไม้อ้อ และนอนบนผ้ากระสอบและขี้เถ้าหรือ เจ้าจะเรียกว่านั่นเป็นการอดอาหาร และเป็นวันที่พระผู้เป็นเจ้ายอมรับได้หรือ การอดอาหารแบบที่เราเลือกมิใช่อย่างนี้หรือ คือแก้สิ่งผูกมัดของความชั่ว แก้สายรัดของแอก ปล่อยผู้ถูกบีบบังคับให้เป็นอิสระ และปลดแอกทั้งหมดออก เพื่อแบ่งปันอาหารของเจ้าให้กับผู้ที่หิว และนำผู้ยากไร้ที่ไม่มีบ้านอยู่เข้าไปในบ้านของเจ้า เมื่อเจ้าเห็นผู้ที่ไร้เครื่องนุ่งห่ม ก็จัดหาให้เขา และไม่ซ่อนตัวเจ้าจากเลือดเนื้อเชื้อไขของเจ้า มิใช่หรือ แล้วแสงสว่างของเจ้าก็จะสาดส่องดั่งอรุณรุ่ง และการเจ็บไข้ของเจ้าจะหายขาดอย่างรวดเร็ว ความชอบธรรมของเจ้าจะนำหน้าเจ้าไป บารมีของพระผู้เป็นเจ้าจะคุ้มกันที่ข้างหลังเจ้า