เศคาริยาห์ 11:1-12

เศคาริยาห์ 11:1-12 THA-ERV

เลบานอน เปิด​พวก​ประตู​ของเจ้า เพื่อ​ไฟ​จะ​ได้​เผาผลาญ​พวก​สนซีดาร์ ของเจ้า ต้นสน​จูนิเปอร์ ร้อง​โหยหวน​ซะ เพราะ​ต้นสน​ซีดาร์​ได้​ล้มลง​แล้ว เพราะ​พวก​ต้นไม้​ที่​โอ่อ่า​สูง​ใหญ่​ถูก​ทำลาย​ลงแล้ว พวก​ต้นโอ๊ก​ของ​บาชาน​ร้อง​โหยหวน​ซะ​เพราะ​ป่าดงดิบ​ถูก​โค่น​ลงแล้ว ฟัง​เสียง​ร้องไห้​คร่ำครวญ​ของ​พวกผู้เลี้ยง​สิ เพราะ​ทุ่งหญ้า​อัน​รุ่งโรจน์​ทั้งหลาย​ของ​พวกเขา​ถูก​ทำลาย​ไปแล้ว ฟัง​เสียง​ร้อง​คำราม​ของ​พวกสิงโต​สิ เพราะ​พุ่มไม้​หนา​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน​ถูก​ทำลาย​ไปแล้ว นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของเรา​พูด คือ “ให้​เลี้ยงดู​แกะ​ที่​จะ​เอา​ไป​ฆ่า​นั้น​ให้ดี คน​ที่​ซื้อ​พวกเขา​ไป​ก็​ฆ่า​พวกเขา​โดย​ไม่​รู้สึก​เสียใจ ส่วน​คน​ที่​ขาย​พวกแกะ​ก็​พูดว่า ‘สรรเสริญ​พระยาห์เวห์ เพราะ​ข้าพเจ้า​ร่ำรวย​แล้ว’ และ​พวก​คน​ที่​เลี้ยงแกะ​นั้น​ก็​ไม่​รู้สึก​สงสาร​แกะ​ที่​พวกเขา​เลี้ยงมา ดังนั้น​เรา​จะ​ไม่​สงสาร​คน​พวกนั้น​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ยูดาห์​อีกต่อไป เรา​จะ​หัน​ประชาชน​ทั้งหมด​ให้​ต่อต้าน​กันเอง แล้ว​จะ​มอบ​พวกเขา​ไว้​ใต้​อำนาจ​ของ​พวก​ผู้ครอบ​ครอง​เขา พวก​ผู้ครอบ​ครอง​นี้​จะ​บดขยี้​แผ่นดิน​นี้ และ​เรา​จะ​ไม่ช่วย​ให้​ใคร​รอดพ้น​จาก​เงื้อมมือ​ของ​พวกนั้น​เลย” พระยาห์เวห์​พูดว่า​อย่างนั้น แกะ​ที่​จะ​เอา​ไป​ฆ่า​นั้น ผม​ได้​เลี้ยง​พวกเขา​แทน​พวก​พ่อค้า​แกะ ผม​เอา​ไม้เท้า​มา​สองอัน เรียก​อันหนึ่ง​ว่า “ความเมตตาปรานี” และ​เรียก​อีกอัน​ว่า “ความเป็น​หนึ่งเดียว” และ​ผม​ได้​เลี้ยงดู​แกะ​เหล่านั้น​ด้วย​ไม้เท้า​ทั้งสอง​นี้ ผม​กำจัด​ผู้เลี้ยง​ไป​สามคน​ใน​เดือนเดียว ผม​เริ่ม​หมด​ความอดทน​ต่อ​แกะ และ​พวกเขา​ก็​ดูหมิ่น​ผม​ด้วย แล้ว​ผม​พูด​ว่า “เรา​จะ​ไม่​เลี้ยงดู​พวก​เจ้า​อีก​แล้ว ปล่อย​ให้​แกะ​ที่​กำลัง​จะ​ตาย ตาย​ไป​ซะ และ​ปล่อย​ตัว​ที่​กำลัง​จะ​ถูก​ทำลาย ถูก​ทำลาย​ไปซะ และ​ให้​ตัว​ที่​ยัง​เหลืออยู่​นั้น​กิน​เนื้อ​ของ​กันและกัน” แล้ว​ผม​ก็​เอา​ไม้เท้า​อัน​ที่​มี​ชื่อ​ว่า “ความเมตตาปรานี” และ​หัก​มัน​เป็น​สองท่อน เพื่อ​แสดง​ให้​เห็น​ว่า​เรา​ยกเลิก​ข้อตกลง​ที่​เรา​ได้​ทำ​ไว้​กับ​ประชาชน​ทั้งหมด ดังนั้น​ข้อตกลง​จึง​ถูก​ยกเลิก​ใน​วันนั้น และ​พวก​พ่อค้าสัตว์​ที่​กำลัง​มอง​ผม​อยู่ ก็​รู้ว่า นี่​คือ​ถ้อยคำ​ของ​พระยาห์เวห์ ผม​พูด​กับ​พวกเขา​ว่า “ถ้า​พวกเจ้า​อยาก​จ่าย​ค่าแรง​ให้​กับผม ก็​จ่ายมา แต่​ถ้า​ไม่อยาก​จ่าย​ก็​ไม่ต้อง​จ่าย” แล้ว​พวกเขา​ก็​จ่าย​ค่าแรง​ให้​กับ​ผม​เป็น​เงิน​สามสิบ​แผ่น