นางรูธ 2:11-18

โบอาส​จึง​พูด​ตอบ​นาง​ว่า “ข้า​ได้ยิน​เรื่องดีๆ​มากมาย​ที่​เจ้า​ได้ทำ​กับ​แม่ผัว​ของเจ้า หลังจาก​สามี​ของเจ้า​ตายไป เจ้า​ได้ทิ้ง​พ่อแม่ และ​บ้านเกิด​เมืองนอน​มายัง​แผ่นดิน​และ​ชนชาติ​ที่​เจ้า​ไม่รู้จัก​มาก่อน ขอ​พระยาห์เวห์​ตอบแทน​เจ้า​ใน​สิ่งดีๆ​ที่​เจ้า​ได้ทำ​นั้น และ​ขอให้​เจ้า​ได้รับ​บำเหน็จ​อย่าง​บริบูรณ์​จาก​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​อิสราเอล ผู้ที่​เจ้า​ได้​เข้า​ลี้ภัย​ใต้ปีก​ของ​พระองค์​นั้น” นางรูธ​จึง​ตอบว่า “ขอให้​ท่าน​มีน้ำใจ​อย่างนี้​กับฉัน​ต่อไป ท่าน​ได้​ปลอบ​ประโลม​ใจฉัน และ​พูด​ด้วย​ความ​เมตตา​เอ็นดู​กับฉัน​ผู้​เป็นทาส ทั้งๆที่​ฉัน​ไม่​เหมาะสม​แม้แต่​จะ​เป็นทาส​ของท่าน” เมื่อถึง​เวลากิน โบอาส​ได้พูด​กับ​นางรูธ​ว่า “มา​ที่นี่สิ มา​กิน​อาหาร​พวกนี้​เถิด จุ่ม​ขนมปัง​ลงใน​น้ำจิ้ม​นี้​เถิด” นาง​จึง​นั่งลง​ข้างๆ​พวก​คนเกี่ยวข้าว โบอาส​ได้ส่ง​ข้าวคั่ว​ให้กับ​นาง นาง​ก็​รับไป​กิน​จนอิ่ม แถม​นาง​ยัง​มี​อาหาร​เหลือด้วย เมื่อ​นาง​ลุกขึ้น​กลับไป​เก็บ​เศษรวงข้าว​ต่อ โบอาส​ได้สั่ง​กับ​พวก​คนหนุ่มๆ​ว่า “ให้​นาง​เก็บข้าว​ที่​ตก​ระหว่าง​ฟ่อนข้าว​เถอะ ดึง​ข้าว​รวงโตๆ​จาก​ฟ่อน ทิ้งไว้​ข้างหลัง​เพื่อ​นาง​จะได้​เก็บ อย่า​ต่อว่า​หรือ​ห้าม​นาง​เลย” นางรูธ​ได้​อยู่​ใน​ทุ่งนา​จนเย็น เพื่อ​เก็บ​รวบรวม​เศษรวงข้าว แล้ว​ก็​ฟาดข้าว​ที่​เก็บ​มาได้ นางรูธ​ได้​ข้าว​ที่​รวบรวม​มา​ประมาณ​ยี่สิบสอง​ลิตร นาง​จึง​เก็บข้าว​ที่​รวบรวม​มาได้ กลับ​เข้าไป​ในเมือง และ​นำ​มาให้​แม่ผัว​ดู​ว่า​ได้​มาก​ขนาดไหน และ​นางรูธ​ยัง​ได้นำ​อาหาร​ที่​เหลือเก็บ​จาก​มื้อ​กลางวัน มาให้​นาง​นาโอมี​ด้วย