สุภาษิต 23:11-35

สุภาษิต 23:11-35 THA-ERV

เพราะ​พระเจ้า​ผู้ที่​ช่วย​พวกเขานั้น​มี​กำลัง​มหาศาล พระองค์​จะ​สู้​คดี​ของ​พวกเขา​กับ​เจ้า ให้​เปิด​ใจของ​เจ้า​รับ​คำแนะนำ​สั่งสอน ให้​เปิด​หู​ของ​เจ้า​ฟัง​ถ้อยคำ​แห่ง​ความรู้ อย่า​ได้​ยั้ง​มือ​จาก​การ​ตีสอน​เด็กหนุ่ม ถ้า​เจ้า​ตี​เขา​ด้วย​ไม้เรียว เขา​จะ​ไม่​ตายหรอก อันที่จริง​ถ้า​เจ้า​ตี​เขา​ด้วย​ไม้เรียว เจ้า​ก็​จะ​ช่วย​ชีวิต​ของ​เขา​ให้​พ้น​จาก​แดน​คนตาย ลูก​เอ๋ย ถ้า​ใจ​ของเจ้า​ฉลาด​ขึ้นมา จิตใจ​ของเรา​ก็​จะ​มี​ความสุข เมื่อ​ริมฝีปาก​ของ​เจ้า​พูด​สิ่ง​ที่​ถูกต้อง จิตใจ​ของเรา​ก็​จะ​ชื่นบาน อย่า​ให้​ใจ​ของ​เจ้า​อิจฉา​พวกคนบาป แต่​ให้​ยำเกรง​พระยาห์เวห์​เสมอ เมื่อนั้นแหละ​เจ้า​จะ​มี​อนาคต​ที่​ดี และ​เจ้า​จะ​ไม่​ผิดหวัง ลูก​เอ๋ย ฟัง​ให้ดี และ​ให้​ฉลาด​ไว้ ให้​นำ​จิตใจ​ของ​เจ้า​ไป​ใน​ทาง​ที่​ถูก อย่า​ได้​ไป​คลุกคลี​กับ​พวก​ที่​ดื่ม​เหล้าองุ่น​จัด หรือ​พวกนั้น​ที่​กิน​เนื้อ​อย่าง​ตะกละตะกลาม เพราะ​คน​ขี้เมา​และ​คน​กิน​เติบ​จะ​ยากจน สะลึมสะลือ​ตลอด​เวลา​จน​เหลือแต่​ผ้าขี้ริ้ว​ห่อ​ตัว ให้​ฟัง​พ่อ​ของ​เจ้า ผู้ที่​ให้​เจ้า​เกิด​มา และ​อย่า​ได้​ดูหมิ่น​แม่​ของ​เจ้า​เมื่อ​นาง​แก่​ตัวลง ให้​ซื้อ​ความจริง​และ​อย่า​ยอม​ขาย​มันไป ให้​ซื้อ​ความ​ฉลาด การ​สั่งสอน และ​ความเข้าใจ ลูกดี ทำ​ให้​พ่อ​ชื่นใจ ลูกฉลาด ทำ​ให้​พ่อ​ภูมิใจ ทำ​ให้​พ่อแม่​ของ​เจ้า​มี​ความสุข ทำ​ให้​แม่​ที่​ให้​กำเนิด​เจ้า​มา​นั้น​ดีใจ​เถอะ ลูกเอ๋ย มอบ​จิตใจ​ของเจ้า​ให้​กับเรา ให้​ดวงตา​ของ​เจ้า​เฝ้า​สังเกต​ทาง​ต่างๆ​ของเรา เพราะ​หญิง​โสเภณีนั้น​คือ​หลุมลึก และ​หญิง​ที่​เล่นชู้​คือ​บ่อ​ที่​คับแคบ เธอ​หมอบ​ซุ่ม​อยู่​เหมือน​โจร และ​ทำ​ให้​จำนวน​คน​ไม่ซื่อสัตย์​เพิ่มขึ้น ใครล่ะ​ที่​ร้อง​ครวญคราง ใครล่ะ​ที่​คร่ำครวญ ใครล่ะ​ที่​ทะเลาะ​วิวาท ใครล่ะ​ที่​กลุ้มใจ ใครล่ะ​ที่​มี​บาดแผล​ฟกช้ำ​โดย​ไม่​จำเป็น ใครล่ะ​ที่​มี​ดวงตา​แดงก่ำ ก็​คน​เหล่านั้น​ไง​ที่​ดื่ม​เหล้าองุ่น​จน​ดึกดื่น คน​เหล่านั้น​ไง​ที่​ไป​ทดลอง​ดื่ม​เหล้าผสม อย่า​ไป​หลงใหล​เหล้าองุ่น ตอน​มัน​สีแดงสด​เหมือน​เลือด ตอน​ที่​มัน​เป็น​ประกาย​ระยิบ​ระยับ​ใน​ถ้วย​เหล้า มัน​ไหล​ลื่น​ลง​คอ แต่​ท้าย​ที่สุด​มัน​ก็​ฉก​เหมือน​งู และ​มัน​ก็​พ่น​พิษ​ออก​มา​ดุจ​งูพิษ​ร้าย สายตา​ของ​เจ้า​จะ​เห็น​ภาพ​หลอน แล้ว​เจ้า​จะ​พูด​สับสน​เพราะ​ความคิด​เลอะเลือน เจ้า​จะ​เป็น​เหมือน​คน​นอน​อยู่​บน​เรือ​กลาง​ทะเล เหมือน​นอน​บน​แท่น​ตรง​ยอด​เสา​กระโดง​เรือ เจ้า​จะ​พูด​ว่า “พวกเขา​ตี​ข้า แต่​ข้า​ไม่​รู้สึก​เจ็บ พวกเขา​ทุบ​ข้า แต่​ข้า​ไม่​รู้สึก​อะไร เมื่อไหร่​ข้า​จะ​ตื่น​ซักที เพื่อ​ข้า​จะ​ได้​ไป​ดื่ม​ต่อ”